یکی از عای که واه م اقاد م های جای جاج ا و آهی آه های خاجی این تصاویر غالبا یا در حین صحنه جرم و یا در دادگاه‌ها گرفته می‌شوند، ما را با دو پرسش بنیادی می‌سازند: آیا عکاسی از مجرمان به لحاظ قانونی و اخلاقی کار درستی است؟ سایر قوانین چه قوانینی برای عکس گرفتن از چهره مجرمان دارند؟
اسماعیل عباسی ـ عکاس پیشکسوت ـ در گفت‌وگویی با گزارشگر یک توضیحاتی در پاسخ به این پرسش‌ها ارائه داد و در ادامه صحبت‌های او، همچنین اظهار نظر مرتضی فرج آبادی از عکاسان باسابقه مطبوعات را می‌خواند.
عباسی می‌گوید: مشکل ما یک تعریف درست نیست.
او در ابتدا به این نکته اشاره کرد که تا وقتی چیزی اثبات نشده باشد، نباید از افراد به عنوان مجرم عکس گرفت و گفت: «ما در کشور با مشکل نداشتن تعریفِ درست برخی مسائل، دست و پنجه نرم می‌کنیم. برای مثال در گذشته‌ها در کشور آمریکا مطلقا اجازه عکسبرداری از مجرمان در دادگاه وجود نداشت و برای همین حتی برخی از خبرنگاران مخفیانه با خود دوربین می‌بردند و تصاویری را ثبت می‌کنند. در کشور ما اما خیلی وقت‌ها دیده‌ایم که امروز مجرمی را گرفته‌اند و تصاویر او روی ادر!
این عکاس پیشکسوت همچنین گفت: «نداشتن تعریف درست در رابطه با این موضوع همچنین گفت: «نداشتن درست در رابطه با این موضوع همچنین شروله، مبعث می شرور است. برای مثال در تصادف هواپیمای سی 130، این مشکل باعث شد تا خبرنگاران حتی در ونگاران حتی ب این در حالی است که فقط پلیس می‌توانم به این صحنه ورود پیدا کند. خبرنگاران از طرف طلبکار هستند و از طرف دیگر پلیس و سایر ارگانها تلقی د ی گری.
تعاریف قانون با اخلاق جور درنمی‌آیند
همان‌طور که پیش‌تر نیز به آن اشاره می‌شود، مسئله عکاسی از چهره‌ی مجرمان و درست و درست در او. از نگاه حقوقی باید به این پرسش پاسخ داد که قوانین کشورمان درباره عکاسی از چهره مجرمان چه پروتکل‌هایی را برای عکاسان مطبوعاتی تعیین کرده‌اند و از نظر اخلاقی می‌توان مسئله را ضروری دانست که حریم خصوصی افراد و بایدها و نبایدها در خصوص مجرمان مطرح شود.
عاص اسای ب ا ا ه ض ض قی د د ا ا : « « ان ب و اق دایفی باخ خاق . چیزی که وجود دارد اما این است که در نهایت با قانون است چراکه نهادها زون ر.کردرد ر.
او اده ه ی ای ا ارائه داد
این عکاس پیشکسوت در ادامه این تعریف گفت: «بنابر این تعریف عکاسی توتولف ادامه این تعریف گفت: این عکاس پیشکسوت در ادامه این تعریف گفت: برای مثال من نمی‌توانم بیایم داخل خانه شما و عکسبرداری انجام می‌دهم اما می‌توانم از کره‌ی شما داخل خانه باشم. حتی اگر عریان باشید. در کشور ما اما عکاسی در فضاهای عمومی زمانی مشکلی نداشت و حتی شعر تعریض نی بعد از انقلاب، این فضا متفاوت شد و این موضوع همچنان مشخص است که ارائه نشده است.
به گزارش گزارشگر یک، انتشار تصاویر مجرمان در حین بازسازی صحنه جرم و یا مجرم‌گردانی در فضای مجازی و رسانه‌ها، با انتقادهایی از سوی مخاطبان و کاربران همراه می‌شود. یش ای افاد ی ه س از و قار وان یان مای م ز ز یش یش ز ا ا ا ا ز از م اهی م ای ع یال ی. ای حای اس ب ث اص که ع ا ا ا ر ر ر ر ر ر و ااضای خاواه
قوانین مختلف متفاوتی برای انتشار تصاویر مجرمان دارند. برای مثال در کشور اردن، سازمان نظارت بر رسانه مجموعه‌ای از دستور العمل‌های حرفه‌ای و اخلاقی را ایجاد کرده است که می‌تواند به خبرنگاران و مؤسسات رسانه‌ای در مدیریت انتشار عکس‌های مجرمان و قربانیان، کمک کند. طبق این دستور العمل‌ها اولا باید مظنون (شخصی که دستگیر می‌شود)، صادرکننده صادرکننده (میانفرد حاضر در) و محکوم (شخصی که حکم دادگاهی علیه صادر شده است) نکردن عکس مجرم، باید بر انتشار آن بر افکار عمومی تأثیر بگذارد و مردم را در معرض خطر قرار دهد
پروتکل مشخصی وجود ندارد
مرتضی فرج‌آبادی، عکاس مطبوعاتی با اسماعیل عباسی هم عقیده، درباره این موضوع گفت: «در ایران در این زمینه پروتکل مشخصی وجود ندارد و هیچ چیزی به ما گفته نشده است که چگونه باید صورت را شطرنجی کرد؟ خیلی وقت‌ها عکاسان یک خط روی چشمان مجرم می‌گذارند که هم از روی صورت قابل‌قابلیت باز می‌شوند
او با توجه به این موضوع که در برخی مواقع پیش‌بینی شده است که یک خبرگزاری عکس مجلس را شطرنجی می‌کند اما خبرگزاری دیگری این کار را انجام می‌دهد، گفت: «در حوزه‌های عکاسی باید رسانه‌ها را در این مورد سلیقه‌ای رفتار کنند. حتی عکاس هم سلیقه‌های برخورد می‌کند. به این موضوع بستگی دارد که آن عکاس چقدر نسبت به این موضوع حساس باشد. مثلاً در مورد اراذل و اوباش را در شهر می‌چرخانند، ما شطرنجی می‌کردیم اما بعد از مدتی دیدیم که هدف از این کار زمانی است که این افراد به عنوان اراذل و اوباش بوده‌اند و ما هم دیگر شطرنجی نکرده‌ایم. این افراد است که یک خانواده و عقبه‌ای پشت این افراد هستند که به هر حال شاما باید به شرو شاما برود و پشت این افراد باشد که یک متأسفانه حتی در مطبوعات نیز قانون مشخصی وجود ندارد که چگونه باید با کالا تورد کرد مجموع کرد خصیصه وجود متأسفانه حتی در
بر اساس این، منتشر کردن تصاویر مجرمان به قول خودمان در گذشته‌های دور و درازِ یکی بود یکی نبود، شاید باعث می‌شود عبرت آموزی می‌شد و منطقی داشت، اما حضور با محوریت گرفتن تصویر و رفتن دنیای پست مدرن به سمت ایماژ (تصویر) ، ه ز از ز ا اد اب ال اش ار م و ز ازاف ای بام ا ا ا ا ه ه ع زه زه ازه ه ص ی .
انتهای پبام
