نوشته‌های زمانی خبرنگاری از لنون درباره مرگ و اینکه آیا او به آن فکر می‌کند پرسید و او را با همان طنزی که در کلامش بود، پاسخ داد: «فکر می‌کنم دیوانه‌های کارم را یکسره می‌کند.» چند روانشناس کارکشته، با قاتل ۲۵ ساله‌اش صحبت می‌کنند و همگی از وجود نشانه‌های جنون در او می‌گویند.
به گزارش گزارشگر یک، روزنامه اعتماد دانلود: “یک: نامش مارک چپمن بود و جان لنون را به حد افراط دوست داشت و همان روز، یعنی هشتم دسامبر ۱۹۸۰، از او امضا شد اما چهار گلوله به هنرمند محبوبش شلیک کرد و او را در ورودی خانه‌اش (آپارتمانی در منهتن نیویورک) کشت. هیچ کوششی هم برای فرار از صحنه قتل نکرد و چنین به نظر می‌رسید که خودش تصمیم به ماندن دارد. همان جا ماند تا پلیس‌ها سر رسیدند و دستگیرش کردند. لنون را که به‌شدت می‌کرد به بیمارستان بردند. هر چند او در مسیر آخرین نفس‌هایش را کشید و پیش از رسیدن به هدف تمام کرد. لنون آن زمان چهل ساله بود و طرفداران پروپاقرصی در گوشه و کنار دنیا داشت.
بیشتر این طرفدارانش، در چند ساعت نخست انتشار خبر، مرگ او را باور نکردند و بسیاری دیگر نیز تا یک هفته در خیابان – و عده زیادی جلوی خانه لنون – سوگواری می‌کردند. لنون را مردی فراتر از یک هنرمند دوست‌داشتنی می‌دیدند و سبک و معنایی متفاوت از زندگی را همراهش کرده بود.
به سرکشی و ضدیت با فرهنگ رسمی و شوخ‌طبعی می‌شود و گاهی در مصاحبه‌هایش، ارزش‌ها و خط قرمزهای گروه‌هایی ادجالشی از چبیز چلی هاز چلی هاز چلی. شهرت و اعتبارش در همراهی با جنبش ضد جنگ بیشتر شد و حتی در دوره‌ای دولت آمریکا تصمیم به اخراج او از این کشور گرفت. (لنون متولد لیورپول، و اصالتا انگلیسی بود.)
دو: ل ه ر راتای و و ه ه ر ا ا ا ام ا ی ا ا ا ا ا ا ا ه پ کات و گذر و از زان زان زان.
موسیقی را از همان سال‌های کودکی در گروه کر کلیساهای لیورپول شروع کرد و بیشتر از همه عاشق الویس پریسلی بود. مثل بسیاری از هنرمندان مشهور، عادت‌های خاص و دیدگاه‌های نامتعارفی. مثلاً می‌گویند گاهی در تابوت می‌خوابید، از صدای خودش نفر داشت و آهنگسازی را هم نوعی شکنجه توصیف می‌کرد.
دهه ۱۹۶۰ و اوایل دهه ۱۹۷۰ دوره اوج فعالیت‌های هنری او بود و بعد، از ۱۹۷۵ کمی به خودش داد. از موسیقی فاصله گرفت و بیشتر وقتش را به همسر دومش یوکو اونو – که تبار ژاپنی داشت – و پسرشان اختصاص داد. سپس در ۱۹۸۰ آلبوم «فانتری دو برابر» را منتشر کرد. آلبومی که در چند هفته نخست از آن استقبال چشمگیری نشد اما متاثر از قتل لنون به محصولی پرفروش در بازار موسیقی تبدیل شد.
نوشته‌های زمانی خبرنگاری از لنون درباره مرگ و اینکه آیا او به آن فکر می‌کند پرسید و او را با همان طنزی که در کلامش بود، پاسخ داد: «فکر می‌کنم دیوانه‌های کارم را یکسره می‌کند.» چند روانشناس کارکشته، با قاتل ۲۵ ساله‌اش صحبت می‌کنند و همگی از وجود نشانه‌های جنون در او می‌گویند. اما دادگاه این نشانه‌ها را برای اعلام بی‌گناهی او کافی نمی‌دید و با تبرئه یا حتی کاهش او به دلیل دیوانگی موافدق. حتی یکی از چند قانون قضایی این بود که چپمن از کشتن لنون، جلب توجه و کسب شهرت بوده است. او را به ۲۰ سال زندان محکوم کردند. هر چند گویا هنوز در زندان است و قرار است سال ۲۰۲۴ بار دیگر درباره ادامه حبس یا آزادی تصمیم گیری شود.»
انتهای پیام
