با تلاش محققان دانشگاه بیرجندو برای حفظ منابع آبی
نانوکاتالیست از نانوذرات اکسید کادمیوم، اکسید مس و بنتونیت طبیعی با استفاده از عصاره آبی گیاه کما برای حفظ منابع آبی توسط محقق دانشگاه بیرجند ساخته و ثبت اختراع شد.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیمای خراسان جنوبی، نانوکاتالیست متشکل از نانوذرات اکسید کادمیوم، اکسید مس و بنتونیت
در سال‌های اخیر بدلیل فعالیت انسانی و توسعه روز افزون صنایع مختلف، وجود آلاینده‌های آلی مضر محیط زیست در آب‌های سطحی رو به افزایش است، بنابراین پیدا کردن روشی مناسب و در عین حال دوست‌دار محیط زیست برای حذف این آلاینده‌ها ضروری است.
در این اختراع، برای اولین بار نانوکامپوزیتی متشکل از نیمه هادی‌های اکسید مس و کادمیوم در بستر بنتونیت بوسیله عصاره گیاه کما و روش سبز و کاملاً سازگار با محیط زیست تهیه شد.
برای ساخت این فوتوکاتالیست از هیچ حلال سمی و پایدارکننده شیمیایی استفاده نشده و تنها از نمک‌های فلزی، بنتونیت طبیعی و عصاره گیاه کما استفاده شده است.
عصاره گیاه کما به عنوان یک احیاکننده و پایدارکننده طبیعی در ساخت نانوکاتالیست عمل می‌کند.
نانوکاتالیست بیوسنتز شده برای تخریب فوتوکاتالیستی آنتی بیوتیک لووفلوکساسین تحت تابش نور خورشید مورد استفاده قرار گرفت و نتایج بسیار خوبی به دست آمد.
- همچنین این نانوکاتالیست به عنوان یک راه حل موثر و مقرون به صرفه برای تصفیه پساب‌ها و کمک به حل مشکل بحران آب در کشور می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد.
خراسان جنوبی بعنوان پنجمین استان معدنی کشور ذخایر بسیار زیادی را در خود جای داده است که یکی از پرکاربردترین مواد معدنی در دنیا یعنی بنتونیت در این استان دارای معادن فراوانی است، ولی متأسفانه بدون کمترین فراوری به خارج از استان ارسال می‌شود.
در این اختراع، با تولید نانوکامپوزیت بر پایه بنتونیت خراسان جنوبی، به فرآوری این ماده معدنی با ارزش کمک می‌شود تا مانع از خام فروشی این ماده شود.
چراکه جلوگیری از خام فروشی بنتونیت منجر به ارز آوری، اشتغال زایی، خودکفایی و افزایش توسعه صنایع وابسته به این ماده معدنی میگردد.
نانوکاتالیست اختراع شده، با شماره ثبت ۱۰۹۲۹۱ توسط اداره ثبت اختراع و مرکز مالکیت معنوی سازمان ثبت اسناد و املاک کشور به ثبت رسیده است.
شایان ذکر است که این ثبت اختراع بعنوان یکی از نتایج پایان نامه کارشناسی ارشد مجید مهجوره، دانشجوی ارشد مهندسی معدن محیط زیست است که با راهنمایی دکتر احمد آریافر، استاد گروه مهندسی معدن و دکتر مونس هنرمند، دانشیار گروه مهندسی شیمی دانشگاه صنعتی بیرجند به انجام رسیده است.
همچنین از این پایان نامه تاکنون یک مقاله در مجلات JCR و یک مقاله در مجلات Scopus به چاپ رسیده است.
