با تکیه بر تجربه خود ، مردم اکنون هر دو را با یک چوب رانندگی می کنند. این زمانی است که نگرش عمومی نسبت به نگرش ها نه تنها با وعده آینده ای نامعلوم ، بلکه با شجاعت برای توضیح و توضیح آنچه که هست و به دست آوردن ایده هایی درباره آنچه در عمل انجام می شود ، حاصل می شود. به اختصار؛ پوپولیسم مانند گذشته کارایی ندارد.
دولت دوازدهم این روزها بیشترین فشار ، انتقاد و مخالفت را دارد. واقعی ترین انتقاد توسط کسانی انجام می شود که فقط به معیشت ، بدون دیدگاه های حزبی توجه ندارند و بر بی ثباتی امنیت میز غلبه می کنند. اقدامات چشمگیر و تسکین دهنده خسته کننده ، از دوش مشکلات مردم نمی کاهد و مجرمان را به خود جلب نمی کند. از همه مهمتر ، برداشت عمومی از بسیاری از انتقادها نسبت به دولت ، علی رغم اصالت ، با نظر منتقدان متفاوت است. دو مقام عالی رتبه اخیراً در یک گردهمایی رسمی متفکرانه به انتقاد از دولت پاسخ دادند.
اسحق جهانگیری ، معاون اول رئیس جمهور ، گفت: “بودجه ادبیات سیاستمداران است که شعار می دهند. محمدباقر نوبخت ، رئیس سازمان برنامه و بودجه گفت: “مردم می خواهند تحریم ها را بردارند ، نه یارانه ها”. وی گفت: “بقا” اولین کلمه در مشکلات مردم بود. با ترجمه سخنان دو مقام ذکر شده ، راه حل مشکل این است که صرفاً بیان یا توصیف اوضاع نیست. از همه مهمتر ، صادقانه است که با توضیح اینکه چرا و چگونه ، به ویژه ، مشکلاتی که معیشت مردم هر روز اتفاق می افتد صادقانه بگویم. سرانجام ، یک راه حل واقعی برای وضعیت فعلی می تواند یک راه حل با یک ایده جذاب باشد. آیا اقداماتی مانند تصویب یارانه کالاهای اساسی بدون توجه به منابع مالی تأمین کننده یا برنامه ریزی برای افزایش تعرفه ها بدون توجه به تأثیر تورم ، می تواند ایده ای جذاب و مثر برای عموم تلقی شود؟
چالش اصلی بسیاری از انتقادات به دستاوردهای دولت دوازدهم نه تنها اعدادی است که ثروت اقتصادی مردم را دشوار کرده است ، بلکه انتقادهایی است که از یک جنبه حزبی به جای دیدگاه ملی بیان شده است. در این رابطه ، می توان دریافت که افکار دولت مورد انتقاد منتقدانی قرار می گیرد که عناصر منافع ملی را ابزاری برای حل اختلافات نظری کمتر می دانند. ماهیت عملکردی این انتقاد به چالش کشیدن اقتدار دولت در سیاست داخلی و سیاست خارجی است. بدترین مورد تلاش برخی برای زیر سوال بردن برنامه هایی است که دولت چندین بار در دستور کار قرار داده است. همزمان تلاش می شود تا به مردم اطلاع داده شود که دولت ها در انجام تعهدات خود ناکارآمد هستند و نمی توانند به خواسته های پیچیده اقتصادی و سیاسی پاسخ دهند. از یک سو ، چنین منتقدانی ایده های جایگزینی ندارند و یا آنها را صریح بیان نمی کنند.
در حال حاضر ، این مشکل برای کسی پنهان نیست. مردم بیشترین لمس را دارند. آنها به درستی تشخیص دادند که قدرت و جذابیت یک ایده در واقعیت توضیح ، شرح مسئله و در نهایت تجویز راه حل نهفته است. با این حال ، برخی انتقادات از دیدگاه حزبی ، باور منتقدانی را که برای آینده ای نه چندان دور آماده می شوند ، دشوار می کند که قادر خواهند بود امنیت خارجی و توافق نامه های داخلی را به عنوان عاملی در ثبات سیاسی و اقتصادی کشور تضمین کنند.
بیایید باور کنیم مدت زیادی است که مردم از بین شعارها و جناح ها رقبا عبور نکرده اند. آنها کارایی می خواهند. انتقاد از دولت فضیلتی نیست که بتوان در آینده برای منتقدان امروز تکرار کرد.
