این فیلم در سال ۱۹۶۹ توسط آلبرت موریس فیلمبرداری شد این در سال ۱۹۷۴ برنده اسکار بهترین فیلم مستند شد.
این فیلم از دخمه زرتشتیان در یزد است.
زرتشتیان آب باد خاک و آتش را مقدس میشمرند به همین دلیل مردگان را دفن نکرده و نمیسوزاندند و در آب هم نمی انداختند زیرا گوشت مردار را نجس میدانستند. به همین دلیل اجساد را در مکانی به نام استودان یا برج خاموشان رها کرده تا خوراک پرندگان و لاشخورها شوند و سپس استخوان ها را در چاله ای می ریختند.
