مردم می‌گویند که نه اتوبوس هست نه خط مترو و نه تاکسی! بعد از مردم درخواست می‌کنند که با خودروی شخصی تردند! افزایش نرخ هست اما ارائه خدمت نه! این وضعیت در حاشیه تهران هم دیده می شود.
به گزارش گزارشگر یک، روزنامه ایران «ترافیک کلافه‌کننده این روزهای تهران به بروز اشتباهات جدید در حوزه تاکسیرانی است. رانندگان تاکسی به برخی از ترافیک‌های سنگین بویژه در ساعت‌های پیک سفر، با امتناع از حمل و نقل، به شیوه‌های جدید دورزدن قانون روی آورده‌اند که باعث افزایش چند برابری نرخ کرایه‌ها می‌شود. مثلاً کرایه خطی که در روزهای عادی و با تصویب شورای شهر تهران هم اکنون ۱۲ هزار تومان اعلام می‌شود، برای افرادی که ساعت‌ها در انتظار تاکسی در پایان مورد اشاره تا ۴۰ هزار تومان هم آب می‌خوردند. چرا که رانندگان تاکسی با تغییر مکان خود در پایانه‌های تاکسی، عملاً می‌توانند در شرایط موقعیتی قرار گیرند که به تاکسی‌های دربستی با رتبه‌بندی‌های نجومی تن دهند. این نرخ‌ها در فرآیندی ماشین‌آلات می‌شوند که راه‌اندازی تاکسی خارج از ایستگاه‌های مشخص می‌شود. به این شکل که بیشتر و خارج از دید رئیس خط و افراد عادی در نقاطی که از قبل مشخص شده‌اند، کمین می‌کنند و همیشگی می‌کنند که با این ترفند آشنا هستند، در دسته‌های چهار نفری و دربستی سوار تاکسی می‌شوند. ای حای اس که زاف از ی از ی خ ار بای ساع سات ران کاک هان بعضی‌ها هم به ناچار به تاکسی‌های دربستی یا حتی گرفتن تاکسی‌های اینترنتی رضایت می‌دهند.
خانم ریاحی یکی از مسافران است که بارها با این صحنه مواجه شده است. اوان ای ای اف اف ا چه اش ی ی یاه یان فان اه اس ا ا: «« چهاش وای سات ر یج ی ی ی ای ر یای ر یای. تقریباً یک ساعت و نیم معطل شدم و خبری از تاکسی و نه، در نهایت و از سر ناچاری به صفوف پیوستی پیوستم که در این مدت، چند نفر به سوی تاکسی‌های خارج از خط می‌رفتند. چ هیچ هیچ ل خطی ی شک ای و اعاض د و اگ اصار مان ی ت ا ا ا ک ک ک ک ک ا ا ا ه ه ه اام رای رای رای ی ز ای! چرا که حتی برخی از آنها به خاطر سرمای هوا و خواب های طولانی بیمار شده اند.»
او میگوید که در این وضعیت کرایه دربستی را بین تفصیل می‌سازند که مثلاً به جای ۱۲ هزار تومان، باید ۴۰ هزار تومان بپردازند، اما باز هم به کرایه ۱۶۰ هزار تومانی برای یک نفر می‌پردازند!
مسافر دیگری از خطی‌های «آریاشهر» به «میدان آزادی» گلایه دارد. او هم به معضل تاکسی‌های دربستی اشاره می‌کند و میگوید که دربستی‌ها از روزهای بارانی به روزهای عادی کشیده می‌شود و هم در مقایسه با هزینه‌های نجومی تاکسی‌های اینترنتی مقرون‌بهصرفه‌تر است، چون لااقل از معطلی‌های چند ساعت خبری نیست. او انتقادهای هم به همراه دارد و میگوید: «این شیوه خودمان را پایه‌گذاری کرده‌ایم و تاکسی‌ها هم به جای آن ساعت‌ها در ترافیک بمانند و خودروشان مستهلک، از این پیشنهاد غیرمنفانه استقبال کرده‌اند. چون در نهایت به سود هر دوی ما تمام می‌شود!»
فرسودگی در تردد در ساعت های پیک ترافیک
این روایت از زبان بسیاری از رانندگان تاکسی رد می‌شود. آنها معتقدند که ماجرا یکطرفه و به نفع دیگران نوشته شود. چاکه آا از تای چان و ان و گای قط ا ا ش ش آ ا ا ا ا ا ا ا ا ا ا ا ا ا ا ا ات ه ا ا ا ا ا ا ا ا ا ا ا ا ا ا ا ا ا ا ا ا ا ا. روزبهانی با بیان اینکه تردد در ساعت‌های پیک بشدت فرسایشی است، میگوید: «برخی رانندگان از ساعت ۴ به بعد کلاً دربستی می‌برند، چون خطی که می‌رود دیگر برنمی‌گرداند، در حالی که آقای راننده حتی ۵۰ هزار تومان هم کاسب می‌شود، همین تاکسی‌های اینترنتی اینترنتی هستند. به مکان کنتور می اندازند و کسی هم شاکی نیست. گزینه «عجله دارم» را هم گذاشته تا بیشتر سود کنند. خی از ای آن ها ه جای ای ک ک پ فیک فیک افیک را ه ه ا ا و و فقط ر ا ا ا ا ه ه ه ه ه ه ه. برای همین آنجا تاکسی‌های اینترنتی به‌وفور دیده می‌شود که برای چند کوچه بالاتر از ۷۰ هزار تومان می‌گیرند. برخی از افراد هم از کرایه تاکسی‌های خطی گلایه دارند و معتقدند که تاکسی‌های گردشی برایشان صرفه‌تر می‌شود.
مسافری میگوید: «کم شدن تاکسی‌ها بی‌علت نیست. یک وسیله سرمایه گذاری در پارکینگ خانه هایشان پارک کرده اند.»
مسافر دیگری با اشاره به مسیر دوراهی یوسف تا ونک میگوید: «کرایه مبدأ تا مقصد ۸ هزار تومان تعیین شده است اما در این ترافیک نمی‌ارزد که راننده‌های تا انتها برود هستند، بنابراین مسافران را میدان کلانتری پیاده می‌کند و همان ۸ هزار تومان را هم می‌گیرند. اگر بخواهید ونک کنید یا برعکس هم باید دربست کنید. کرایه ۳۲ هزار تومان در ازای ۴ مسافر برایتان ۷۰ هزار تومان تمام می شود. به همین دلیل نه در مقصد و نه در مبدأ خبری از تاکسی نیست و یک کیلومتری مسافران به‌دنبال تاکسی‌های اینترن تی اینترن تی اسخت داکای بنر. برخی از بارها به رئیس خط شکایت برده و با ۱۳۷ تماس گرفته شده اند. نتیجه که وضعیت بدتر شده است.»
می‌گویند راننده‌ها با رئیس خط تبانی می‌کنند و مبلغی را به عنوان حق‌السکوت به آنها می‌دهند! موضوعی که هنوز مشخص نشده است. مسیر ونک به شهران هم دست کمی از این مسیر نیست و ونهای فرسوده با کرایه نزدیک به تاکسی‌های خطی بلای جان مسافران شده اند. مردم می‌گویند که نه اتوبوس هست نه خط مترو و نه تاکسی! بعد از مردم درخواست می‌کنند که با خودروی شخصی تردند! افزایش نرخ هست اما ارائه خدمت نه! این وضعیت در حاشیه تهران هم دیده می شود. مسافری از مسیر ورامین به تهران به صف‌های طویلی اشاره می‌کند که حتی ساعت‌های غیر پیک را هم غیرقابل تحمل می‌کند. تاکسی هست، اما آنقدر محدود است که این تعداد مسافر در جواب متروی شهری نیست. مسیر حدوداً یک ساعت، تقریباً دو تا سه ساعت انتظار برای تاکسی لازم است وگرنه به جای 15 هزار تومان (نرخ تصویب تاکسیران)، 150 هزار تومان ناقابل برای تاکسی اینترنتی است! اینجا هم خبری از اتوبوس، ون و مترو نیست!
مشکلات در حوزه اتوبوسرانی
علی اصغر قائمی، عضو شورای شهر تهران، به «ایران» میگوید که این اتفاق قابل پذیرش نیست و تاکسیرانی که اسم اصلی آن نظارت و مدیریت است، باید به وظیفه نظارتی خود عمل کند و اگر ما باید به‌عنوان شورا به این موضوع ورود نکنیم. !
او معتقد است که «تاکسی در شبکه حمل و نقل، نوعی وسیله حمل‌ونقل عمومی نیست، اما دلیل آن در حوزه اتوبوسرانی و مترو ناگزیر به آن نقش عمومی داده‌ایم، در حالی که جزو شخصی‌هاست.»
قائمی میگوید: «ریشه این مشکلات در شبکه حمل‌ونقل عمومی است. در حالی که در تهران باید 9 هزار اتوبوس باشد اما حدوداً دو و 400 دستگاه داریم و بیش از 6 هزار دستگاه وجود دارد یا باید 2 هزار دستگاه دیگر به شبکه مترو اضافه شود، آثارش را در تاکسی و این ترافیک آذردهنده و سنگین در تهران نشان می دهند. می دهد. مردم به اجبار به سراغ خودروی شخصی می‌روند، چون عمومی در دسترس نیست! شخصاً با ای شک جهاجه شام م ی آن مار وار یاماد آن ران هزان مان ک یهاش ما جلسات متعددی با مناطق حمل‌ونقل عمومی داشته‌ایم و شهرداری هم قول‌هایی داده‌اند که این وضعیت را سامان می‌دهند. حدود 150 دستگاه اتوبوس به ناوگان تزریق می شود و قرار است 100 دستگاه دیگر هم تا پایان سال اضافه شود. اگر هر سه ماه یکبار شبکه حمل و نقل عمومی تقویت شود، هم تعلیم خواهد شد. برخی از رانندگان هم مشکلات خاص خود را دارند.
با این توصیف این روایت از یک مسئله نیست! سر این کلاف سردرگم به چند نقطه ختم می‌شود که یکی از آنها «رانندگان تاکسی» است. حتی اگر به مشکل‌ات‌شان راه‌حل شود، تضمینی نیست که دیگری برای درآمدزایی و فرار از هزینه‌های سنگین تردد حل شود»
انتهای پیام
