مادر و پسر هر دو اردییهشت ماهی هستند؛ هر دو بازیگر و اتفاقا خصوصیات اخلاقی مشابهی هم بینشان دیده می شود. از آن دسته هنرمندانی که ترجیح می دهند، هنرشان گویای حرفشان باشد. کافی است نامشان را در فضای مجازی جستجو کنید تا با معدود تصاویر و گفت وگوهایی که از آنها پیدا می کنید، تا حدودی به این وجه تشابه برسید.
زنده یاد جمیله شیخی متولد اردیبهشت سال ۱۳۰۹ بود و آتیلا پسیانی هم در همان ماه اما با ۲۷ سال و چند روز اختلاف سنی به دنیا آمد.
این دو هنرمند کار مشترک هنری چندانی با هم نداشتند. با این همه نقل است از آتیلا پسیانی که مادرش سال ۱۳۷۰ در نمایشی به نام «آئورا» که خود کارگردانی می کرد، برای اولین بار به پسرش افتخار داده بود که به روی صحنه برود و به تعبیری با او همکاری کند و بازیگرش باشد.
پسیانی درباره این همکاری روایت کرده است که «شیوه ای که من کار می کردم خیلی راه دست مادرم نبود و شیوه دیگری را دوست داشتند. یادم می آید که روز چهارم تمرین بود که به ایشان گفتم من با این شیوه اصلا نمی توانم کار کنم. گفتم حتما انتظار ندارید که من شیوه کارم را عوض کنم که ایشان پاسخ دادند نه، تو کله شق تر از آن هستی که شیوه ات را عوض کنی! گفتم، ولی شما آرام تر از آن هستی که شیوه ات را عوض نکنی…»
به رغم تفاوت رفتاری که آتیلا پسیانی در بیان این خاطره به طور ضمنی به آن اشاره می کند اما هر دو در تمایل نداشتن به گفت وگو با رسانه ها، با هم مشترک بودند. با این همه، مهران مدیری توانسته بود هر دو را مقابل دوربین به گفت وگو بنشاند. مدیری که قبل از «دورهمی» هم هر از گاهی برنامه های گفت وگو محوری را برای تلویزیون و شبکه نمایش خانگی آن زمان تولید می کرد، در برنامه ای به نام «ببخشید شما» در قالبی نسبتا طنز با جمیله شیخی به گفت وگو نشسته بود.
مدیری سال ها بعد در همان «دورهمی» معروفش که حالا مدتی است تعطیل شده، با آتیلا پسیانی هم به گفت وگو نشست و در توصیف تجربه همکاری با جمیله شیخی چنین گفت: ایشان به نظر خیلی مقتدر و کمی بداخلاق می آمدند اما من تایم کوچکی با ایشان کار می کردم و بسیار مهربان بودند.
پسیانی هم با تایید این صحبت های مدیری در توصیف شخصیت مادرش چنین گفته بود، «بله بسیار مهربان بودند. برخلاف ظاهرش و یا حداقل نمودی که شخصیتشان داشت، بسیار شخصیت آرامی داشتند و بسیار آدم همراهی بودند و ظرافت های رفتاری شان بسیار بود.»
ستاره پسیانی هم بعدها درباره مادربزرگش جمیله شیخی گفته بود: زمانی که فوت کردند من ۱۷ سال داشتم، همیشه تئاترهای من را تماشا می‌کرد و به من انگیزه می‌داد. مادربزرگم برعکس نقش‌هایی که بازی می‌کردند، بسیار احساساتی بودند.
ستاره پسیانی درست می گفت. نقش های جمیله شیخی خصوصا در سریال ها که با مخاطب عام تری روبه رو هستند، این وجهه عمومی را به او می داد. کافی است مجموعه های «پدرسالار» و «پاییز صحرا» را به خاطر بیاورید تا بر این جمله صحه بگذارید و از آنجا که تمایل چندانی به حضور مقابل دوربین، خارج از نقش هایی که ایفا می کرد هم نداشت، بر این اساس بسیاری جمیله شیخی را با همان ویژگی های نقش هایش می شناسند.
زنده یاد جمیله شیخی علاوه بر حضور موفق در سینما که برایش دو سیمرغ بلورین برای ایفای نقش در فیلم های «لیلا» و «مسافران» را به همراه داشت و همچنین ایفای نقش در سریال هایی چون «تولدی دیگر» و «پس از باران» (که آخرین نقشش قبل از درگذشتش بود)، حضور فعالی در نمایش های تلویزیونی آن زمان داشت. او در آن روزها که تله تئاتر مثل این روزها در تلویزیون کم رونق نبود، در بیش از ۲۵ نمایش تلویزیونی بازی کرد که همه کارهای مطرحی هم بودند.
به گزارش گزارشگر یک، جمیله شیخی خرداد ماه سال ۱۳۸۰ بر اثر سکته قلبی درگذشت و پیکر او را در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپردند.
انتهای پیام
