ما بارها آن را گفته ایم و می گوییم مجموعه های تلویزیونی سالهای اخیر علی رغم افزایش تعداد ، دیگر از کیفیت قبلی برخوردار نیستند.
به گزارش گزارشگر یک ، روزنامه “فرهیختگان” نوشت: “فاکتورهای زیادی برای این وخامت ذکر شده است ، اما واقعیت این است که سیاست رادیو در طی دهه گذشته ساخت سریال های بهتر و نه سریال های بهتر بوده است. شبکه های تلویزیونی متعدد و سریال های شبانه.” این می تواند اتخاذ عمده این سیاست باشد. یک نکته مهم در این بین حضور تهیه کنندگان تلویزیون است که نقش اصلی را در این خط تولید دارند. مطالعات نشان داده است که تعداد و تنوع آنها فقط تعداد انگشتان هر دو دست است ، دایره ای تشکیل می شود که دامنه آن با دوستان و اقوام به پایان می رسد و تعداد مشخصی از نام ها هر ساله در یک سری تیتراژ تکرار می شوند. البته در بین کارگردانان چنین محدودیت محدودی وجود دارد اما اوضاع بسیار بهتر از تهیه کنندگان است و دامنه آن گسترده تر است. در این گزارش ، سریالی که در دهه 90 تولید شده را مرور کردیم ، تولیدکنندگانی که در این دهه تولید بیشتری داشته اند را شناسایی و بررسی کردیم و به نقش و جایگاه تهیه کننده در این مجموعه تلویزیونی پرداختیم. بهترین هنرمندان نیاز به آرامش ، مطالعه و تعادل ورودی و خروجی ذهن و دانش خود دارند و مسائل مالی یا سایر عوامل نباید در تولید انبوه برنامه نقش بسزایی داشته باشند.
خالق کیست؟
ابتدا ، بیایید نگاهی به آنچه اورت چمبرز آمریکایی در مورد نقش تهیه کننده دارد ، بپردازیم. “در تلویزیون ، تهیه کنندگان شخصیت های اصلی هستند. تهیه کنندگان از ابتدا تا انتها شرکت می کنند. بر خلاف بازیگران ، کارگردانان و نویسندگان که خود را به مدیران شبکه و برنامه هایی نشان می دهند که می آیند و می روند ، و تا پروژه بعدی شناخته شده نیستند ، سلیقه تهیه کنندگان و استعدادها ، ذهن و زمینه های گذشته آنلاین و موم نهایی. این یک محصول است. “
این تعریف کاملی نبود ، اما اهمیت موقعیت یک تولید کننده را نشان می دهد. برخی نقش اصلی تولید کننده را حول محور مالی و اقتصادی معرفی می کنند و وی را به عنوان واسطه یا هماهنگ کننده عناصر کار می دانند. تهیه کنندگان کسانی هستند که جامعه رسانه و مخاطب را می شناسند و می توانند با استفاده مناسب از امکانات و منابع ، انواع برنامه های تلویزیونی را در همه مراحل تولید تهیه ، تهیه و مدیریت کنند. مرحله تفکر در مورد پخش. در واقع ، او می تواند ایده هایی را برای برنامه ها ، تیم های تولید و بودجه انتخاب کند. بر کل تولید نظارت و آغاز می کند ، مسائل مربوط به برنامه ریزی تولید و بودجه را مطرح می کند و در تصمیمات دیگر شرکت می کند. این فرد یک رهبر تیم است که با نویسندگان کار می کند ، کارگردانانی استخدام می کند ، هنرمندان اصلی را تعیین می کند و جهت کلی تولید را هدایت می کند. برخی از پروژه ها می توانند توسط یک نفر نظارت و تولید شوند. نقش تهیه کننده در درجه اول مالی و سازمانی است ، وی گفت جالب است بدانید که وی اولین و مهمترین فردی است که وارد چرخه فیلم سازی شده و آخرین نفری است که از این چرخه خارج شده است. او از اولین مرحله برنامه ریزی تا تمام مراحل تولید ، توزیع و تبلیغات در همه موارد حضور و نظارت دارد. او شخصی است که قبل از انعقاد قراردادهای مهم با مدیران شبکه یا سازمان ، به روش های مختلف متن نویسی کرده و تصمیمات نهایی را می گیرد.
تهیه کننده تلویزیون؛ آیا سودآور است یا متوسط؟
گروهی درآمد را “خوردن و مردن” می دانند ، گروه دیگر این کار را به دلیل وظیفه ای که به آنها محول شده انجام می دهند ، گروه دیگر این کار را برای برون رفت از بیکاری یا معیشت انجام می دهند و قطعاً گروه هایی هستند که برای ترویج فرهنگ و هنر تلاش می کنند. کشورها و آنها به سرگرمی ، فرهنگ و هنر علاقه مند هستند. ما در مورد ساخت یک مجموعه تلویزیونی صحبت می کنیم. بگذارید بگوییم من تهیه کننده هستم و می خواهم برای یکی از شبکه های تلویزیونی خودم سریال بسازم. اگر می خواهید بدانید روند آماده سازی سریال چگونه است ، با ما همراه باشید تا از فرمول های ارائه شده تعداد تقریبی را بدست آورید. به عنوان تهیه کننده ، یک فیلمنامه وجود دارد یا یک فیلمنامه ارائه می شود. فرض دوم را می گیریم که آنها در یکی از شبکه های سازمان های رادیو و تلویزیون با من تماس گرفتند و پیشنهاد ساخت یک سریال را دادند. ما به یکی از اتاق ها می رویم و در مورد برآورد هزینه صحبت می کنیم. به عنوان مثال ، مجموعه ای که آنها می خواهند 20 قسمت است ، نه تاریخ یا جنگ. شما به یک یا دو بازیگر مشهور به ملودرام های خانوادگی واقع در تهران ، چند بازیگر معروف و سیاه پوست ، هزینه های نمایندگی ، وعده های غذایی و حمل و نقل و سایر هزینه ها احتیاج دارید. هر قسمت 50 دقیقه دارد. بنابراین ، این شبکه یک سری 1000 دقیقه ای می خواهد ، جایی که حقوق دو بازیگر اصلی بین 700 تا 1 میلیارد ساتن محاسبه می شود و حقوق سایر بازیگران نیز بین 700 تا 900 میلیون نفر است. به عنوان مثال ، حقوق یک عامل دیگر می تواند از 500 میلیون تا 700 میلیون باشد. این سریال مثلاً 4 ماه دیگر ساخته می شود. هزینه و زمان ساخت در سند ذکر شده است و اکنون زمان مذاکره است. این سازمان ادعا می کند که این سریال باید در مدت سه ماه ساخته شود و سازندگان در برابر آن مقاومت می کنند. فرض کنید که ایجاد یک سریال 20 قسمتی حدود 5 میلیارد تومان هزینه دارد. همه این اعداد فرضی هستند و واقعیت به وضوح بیش از این مشاغل است. اکنون سازمان های صدا و سیما 5 میلیارد تومان برای این مجموعه 1000 دقیقه ای در نظر گرفته اند. او قبل و بعد ، قبل و بعد به تبلیغات توجه می کرد. اکنون به عنوان خالق ، باید تصمیم بگیرم. در ارقام ذکر شده ماهانه 20 میلیون تومان برای تولید کننده در نظر گرفته شده است. این بدان معناست که شما باید در مدت چهار ماه 80 میلیون ساتی دریافت کنید ، وظایف و مسئولیت هایی داشته باشید و استرس های روز و شب را تحمل کنید. دستمزد من بسیار کمتر از بازیگر نقش اصلی است. گفتی الان مرا می پذیری؟ آنها ادعا می کنند که این مجموعه باید به صورت فصلی ساخته شود ، این بدان معناست که حقوق من بیش از یک ماه کاهش می یابد.
تولیدکنندگان در اینجا و در این مرحله طبقه بندی می شوند. برخی از افراد می خواهند با همان پول اندک نگاه و کار کنند. گروه های دیگر در ازای تصمیم نگرفتن در مورد جدایی نهایی نماینده ، تا آنجا که ممکن است پول پس انداز می کنند. برخی از “بهتر” های این مجموعه ، حتی اگر قول کار بعدی را به بازیگران بدهید و در پشت صحنه تخفیف خوبی بگیرید یا اگر اولویت شما متفاوت باشد “ارزان” باشید. گروه دیگری نیز هستند که با همان شرایط درآمدزایی می کنند. این بازیگر نقش مکمل عشق را دنبال می کند و با پرداخت هزینه ای نقش را بر عهده می گیرد و در همان زمان دریافت حقوق و دستمزد نقش اصلی سود می برد. یا از طریق مشارکت با افراد یا م institutionsسسات و شرکت ها از موانع قانونی جلوگیری کنید. شما می توانید انواع آن را پیدا کنید. البته در تاریخ تلویزیون و فیلم ، تولیدکنندگان گمشده ای را نیز دیدیم و فراموش نکردیم که برخی از فیلمسازان نیز زندانی شدند.
در کار مشخص می شود که سود تولید کننده نمی تواند به درصد مشخصی برسد و به عوامل مختلفی بستگی دارد ، اما در تفسیر گفتگوی رضا مارمولک ، راه کسب درآمد به اندازه چگونگی رسیدن به خداست! بنابراین ، فرمول های بیشتری برای کسب درآمد وجود دارد. این در مورد صرفه جویی در هزینه به هر قیمت ، درآمدزایی از طریق بازی در نقش یا سایر روش ها ، تأیید سریال از طریق ارتباط خوب با مدیران تلویزیون یا بالا بردن یا کاهش تخمین ها است. علی باراکا تولا.
گناه مثل سریال یا سلطان؟
از ابتدای گزارش در مورد گروهی از تولیدکنندگان بسته صحبت کردیم. شرح این حلقه بسته جدا از افراد مشغول است ، بنابراین ما در این گزارش به آن نمی پردازیم. منطقی است که وقتی همه شرایط فروشندگان یکسان است ، مشغول کار باشید.
با توجه به جدول پایین لیست ، در راس این لیست محمدرضا شفیعی تهیه کننده جوان قرار دارد که کار خود را از سال 2004 آغاز کرد ، که علاوه بر فیلم ها یا برنامه های تلویزیونی دهه گذشته 13 سریال نیز تولید کرده است. تلویزیون در این 13 اثر همچنین می توانید سریال های محبوب ، موفق یا جذابی مانند “شیدایی” ، “کیمیا” ، “برادرجان” ، “کیمیا” دارای 110 قسمت ، 4 یا 5 سریال باشد ، به این معنی که شفیعی این کار را انجام دهد. او سالانه بیش از یک شغل دارد و شبانه روز برای بینندگان تلویزیون کار کرده است. خدا او را از دیدن 3 مدیر سازمان در 10 سال گذشته منع کرده و او مدیران دیگر را در بالای 1 یا 3 شبکه می بیند. او آنقدر انعطاف پذیر است که با همه آنها کار می کند و این یک مشکل است.
نفر دوم در این لیست زنان است. الهام غفوری ، همسر سیروس مقدم ، که طی 10 سال گذشته 11 سریال برای همسرش تولید کرده است ، بیش از 50٪ این تعداد در “پایتخت” است. این یک جفت آمار شگفت انگیز در تاریخ تلویزیون ایران است که طی یک دهه گذشته اتفاق افتاده است. اگر وفاداری زنان را دوست دارید ، خوب است بدانید که گرچه سیروس مو گدم در دهه گذشته “بچه های نسبتاً بدی” با سایر تهیه کنندگان ساخته است ، الهام با کارگردانان دیگر همکاری نکرده است.
سومین لیست تازه وارد تلویزیون است. به لطف چهار فصل “بچه مهندس” ، سعید سعدی که یک فیلم بزرگ و دفاعی از این فیلم ساخت ، به این لیست راه یافت. «نجلا» و «گشت ویژه» از کارهای تلویزیونی وی است. از دسته سوم ، به “دهه 50” تعلق دارد.
مهدی فرجی یکی از تهیه کنندگانی که در دهه 90 پنج سریال تلویزیونی تولید کرد ، پیش از این مدیر شبکه یک سیما بود. فرجی گفت: “راهبه خ.” در این رده بندی است و سال گذشته او یک سریال ضعیف به نام “صفر بیست و یک” از شبکه سه سیما داشت و چند سال پیش “لژیونر” را ساخت.
زینب تقوایی 33 ساله نیز طی یک دهه گذشته 5 سریال برای تلویزیون تولید کرده است ، او نتوانست در این سریال شرکت کند و به طور اتفاقی “دودکش” او چندین بار در چندین شبکه تکرار شد. جالب است که او این سریال را در 25 سالگی تولید کرده است.
آرمان زرین کوب یکی دیگر از اعضای “دهه 50” است. افرادی که با “ستایش” معروف شده اند این روزها یک سریال بسیار ضعیف “Yabar” را از شبکه 3 پخش می کنند و سال گذشته “Boom and Banu” نیز ظاهر شد. زرین کوب طی یک دهه گذشته به مدت دو فصل مورد تحسین قرار گرفت و قبلاً “ماه و پلنگ” را تهیه کرده است. نکته جالب در مورد سریال زرین کوب این است که داریوش ارجمند در بیشتر آنها وجود داشته است.
ممکن است با عنوان پادشاه سریال موافق نباشید ، اما با کسانی که در 10 سال گذشته بیش از 50 درصد سریال های تلویزیونی را تولید کرده اند چه می گویید؟ به هرکسی که در مدت 10 سال 13 سریال خلق کرده چه می گویید؟ این واقعیت که همه آنها به قطعات تقسیم شده و برای چند دقیقه آنتن تلویزیون را پر کرده اند ، موضوع دیگری است. شما باید تلویزیون را خاموش کنید. به نظر نمی رسد از نظر مدیریتی ، مشكلات سختی برای مدیران رسانه های دولتی گسترش دامنه تولیدكنندگان وجود داشته باشد تا قاب تلویزیون بتواند تولیدكنندگان و تیم های جدید را ببیند و تهیه كنندگان كنونی كمی آرامش بیشتری داشته باشند. وقتی در تلویزیون نباشد به شبکه سینما یا نمایش خانگی می رود. گسترش این حلقه به معرفی افراد جدید و خلاق کمک می کند و گزینه های سازمان را افزایش می دهد تا آنها در مقابل فشار تولید کنندگان تسلیم نشوند ، تحت فشار یا زیبا نباشند. البته برخی از کارشناسان معتقدند وقتی سریالی در شبکه تلویزیونی ایجاد و فروخته می شود ، احتمال رقابت و کیفیت از اولویت های اصلی تهیه کنندگان خواهد بود.
انتهای پیام
