روانشناسی زنان و مردان – گزارشگر یک

“روز زن” و بزرگداشت مقام مادر به مناسبت تولد هجرت زهرا بهانه ای شد تا مشکلات روانشناختی رابطه و تعامل بین زن و مرد را مورد تأکید قرار دهیم.

مسئله این است که در زمینه های مختلف ، به ویژه “خانواده” ، منطقی است که این تعاملات ممکن است برای تعاملات سازنده و خوب بین زن و مرد خیلی اتفاق نیفتد. یکی از مواردی که شما به آن نیاز دارید آگاهی از “روانشناسی زن و مرد” است.

روانشناسی زنان و مردان چیست؟

این مفهوم حاکی از این واقعیت است که قوانینی در زندگی روانشناختی زنان و مردان وجود دارد بدون اینکه بدانیم کدام شخص نمی تواند تعامل مورد نظر را انجام دهد. برخی از این قوانین در زنان و مردان مشترک است و بسیاری دیگر مختص جنسیت است. روانشناسی زنان و مردان شناخت متقابل برخی از صفات زن و مرد است. این همچنین به معنای دانستن ویژگی های بیولوژیکی و روانشناختی و آگاهی از دنیای ذهنی یکدیگر است.

بنابراین ، مردان باید روانشناسی زنان را بدانند و زنان نیز باید روانشناسی مردان را بدانند. این برداشت مرحله فرآیند “تغییر نقش” را در درون آنها قرار می دهد. اگر زن و مرد به حقوق یکدیگر احترام می گذارند و می خواهند به یکدیگر احترام بگذارند ، گاهی مجبور به تغییر نقش می شوند. این بدان معنی است که شما می توانید ابتدا “وضعیت” طرف مقابل را درک کرده و سپس با شرایط سازگار شوید. درک موقعیت و درک وضعیت طرف مقابل ، توانایی روانی در بیان “رشد شناختی” و “رشد اجتماعی” فرد است. “درک” و “درک” واقعی با تغییر نقش ها و شناخت ویژگی های یکدیگر حاصل می شود. گفته می شود که زن و شوهر درک نمی کنند. از نظر روانشناختی ، این بدان معناست که ما در موقعیت های خاص نمی توانیم حالات روحی و روانی یکدیگر را درک کنیم. بنابراین آنها نمی توانند جای یکدیگر باشند. ناتوانی در حرکت نوعی “خودخواهی” یا “خودمحوری” را در افراد دیگری که معمولاً مقاومت می کنند القا می کند. و این مقاومت آغاز درگیری خواهد بود.

وقتی ما روانشناسی همدیگر را نمی دانیم ، انتظاراتمان از یکدیگر با توجه به خواسته ها و خصوصیات خودمان تعیین می شود. این انتظار باعث ایجاد حالت خودخواهانه یا بی احتیاطی نسبت به موقعیت های دیگر می شود که شروع به شکل گیری احساسات بد برای یکدیگر می کند. چنین افرادی توانایی “همدلی” ندارند و نمی توانند جای یکدیگر باشند. این دلیل اصلی مشکلات مرد و زن است. آنها همدیگر را نمی شناسند و نقش را تکان نمی دهند. عدم توانایی تغییر نقش در ده ها مشاوره حضوری با خانواده ها و زوج ها مشاهده شده است. در خانواده درمانی و مشاوره ، با آشنایی زوجین با روانشناسی یکدیگر و کسب مهارتهای بازی و انتقال شخصیت ، مشکلات ارتباطی به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. آگاهی از “شخص دیگر” و توانایی همدلی ، “توانایی” خوب شخصیتی است که ممکن است از نظر دیگران کامل نباشد. شناخت روانشناسی یکدیگر این توانایی ها را توسعه می دهد.

خروج از نسخه موبایل