«سرهنگ ثریا»؛ داغ تازه شده با روشنگری سینما

سقف خانه‌هایی که با رذالت منافقین ویران شد؛

خانواده‌های اعضای منافقین گرفتار در فرقه رجوی، از تلاش سازندگان فیلم سینمایی «سرهنگ ثریا» برای انعکاس رنج‌هایشان تقدیر کردند.

به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری آنا، فیلم سینمایی «سرهنگ ثریا» از تولیدات موسسه هنری رسانه‌ای اوج به کارگردانی لیلی عاج و تهیه‌کنندگی جلیل شعبانی یکی از ۲۴ فیلم چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر است. لیلی عاج از کارگردانان جوان، اما پرکار تئاتر در سال‌های اخیر محسوب می‌شود که آثاری همچون «قند خون»، «روزمرگی»، «کمیته نان» و «بابا آدم» را روی صحنه برده است.

وی در فیلم «سرهنگ ثریا» به موضوع اعضای گروهک منافقین و نحوه مواجه آن‌ها با خانواده‌هایشان در پشت حصار‌های اردوگاه اشرف پرداخته است. موضوعی که پیش از این محور نمایش «بابا آدم» به قلم وکارگردانی او نیز بود و با تحسین و استقبال مخاطبان مواجه شده بود.

** داغی که با یک فیلم تازه شد

اما شامگاه جمعه چهاردهم بهمن ماه و در جریان نمایش این فیلم در پردیس سینمایی ملت، جمعی از همین خانواده‌ها که برای نجات نزدیکان خود از اردوگاه اشرف بار‌ها به عراق سفر کرده‌اند، مهمان رونمایی از این اثر و نشست خبری پس از اکران آن بودند. پدران، مادران، دختران و پسرانی که سالهاست چشم انتظار بازگشت فرزند یا پدر و مادر خود از چنگال فرقه التقاطی رجوی هستند و برای دیدن عزیزانشان رنج سفر به بیابان‌های دیاله عراق و انتظار در پشت سیم خاردار‌های اردوگاه اشرف و لیبرتی را به جان خریده‌اند.

در زمان اکران «سرهنگ ثریا» نیز تعدادی از مادران با دین صحنه‌های این فیلم که بر اساس خاطرات مستند خانواده‌ها ساخته شده بود، به شدت تحت تاثیر قرارگرفته و حتی حال تعدادی از مادران نیز به کلی دگرگون شد که با کمک حاضران در سالن نمایش فیلم بهبود یافتند.

** پای صحبت زخم‌خوردگان از حمله شغال‌ها

در حاشیه نشست خبری این فیلم، «مینا محمدی» یکی از آسیب‌دیدگان این فرقه تروریستی درگفت‌و‌گو با آنا عنوان کرد: برادر من بیش از ۳۵ سال پیش و زمانی که اسیر جنگی بود به این گروهک پیوست. من در آن زمان سن بسیار پایینی داشتم و خاطرات کمرنگ از برادرم دارم؛ با این حال همچنان مشتاقم که او را ببینم. چند بار برای ملاقات و متقاعد کردن برادرم به عراق رفتیم و پشت در‌های بسته اردوگاه اشرف و لیبرتی تحصن کردیم، اما نتیجه چندانی نداشت.

وی با اشاره به این که فیلم «سرهنگ ثریا» به خوبی توانسته رنج مادران و خانواده‌هایی که عزیزشان در چنگال فرقه رجوی گرفتار است را به تصویر بکشد، افزود: من تجربه حضور در پشت سیم خاردار‌ها و حصار‌های اشرف و برخورد بد اعضای این سازمان با خانواده‌ها را داشته‌ام و می‌دانم چه سختی‌هایی دارد. با تماشای این فیلم خاطراتم از این برخورد‌ها تداعی شد. به ویژه این که متاسفانه مادر من پنج سال پیش درگذشت و آرزوی دیدن دوباره پسرش بر دلش ماند.

محمدی اظهار کرد: چند ماه پیش از طریق «انجمن نجات» به ما خبر دادند که برادرم هنوز زنده و سالم بوده، اما همچنان در سازمان است؛ بنابراین ما هم امیدمان را از دست نمی‌دهیم. «انجمن نجات» توسط جمعی از اعضای سابق مجاهدین به منظور نجات افرادی که هنوز در اسارت ذهنی و حتی عینی این سازمان هستند و کمک به خانواده‌های رنج‌کشیده آنان تأسیس شده است.

وی گفت: ساخت چنین فیلم‌هایی برای روشنگری درباره ماهیت پلید سازمان مجاهدین اهمیت زیادی دارد. خیلی از افراد خیلی از چیز‌ها را درباره این گروهک نمی‌داندد یا اگر اطلاعاتی دارند پراکنده و غیر موثق است، اما مواجه مستقیم با این ماجرا آن هم به زبان فیلم می‌تواند به آگاهی آن‌ها اضافه کند.

محمدی اظهار کرد: این برخورد‌های سرکوبگرانه و توهین‌ها و اذیت‌هایی که اعضای مجاهدین با خانواده‌ها در پشت حصار‌های اردوگاه اشرف داشتند، یک حقیقت تلخ است. همه باید این واقعیت را بدانند که با افرادی مواجه هستیم که طبق آموزه‌های این گروهک سی یا چهل سال است که ارتباطی با خانواده خود ندارند و انگار در دنیای دیگری زندگی می‌کنند. من از خانم عاج و سایر عوامل فیلم ممنونم که گوشه‌ای از این سختی‌ها را به نمایش گذاشتند.

** چهل سال چشم انتظاری برای پدر

«مژگان کیوکان» نیز با اشاره این که پدرش از سال ۱۳۶۰ جذب سازمان منافقین شده و پس از خروج از ایران هنوز به آغوش وطن و خانواده برنگشته است، افزود: زمانی که در اواخر دهه هشتاد خانواده‌ها برای فراهم کردن زمینه ملاقات فرزندانشان به عراق می‌رفتند از این جریان اطلاعی نداشتم، اما از دو سه سال پیش ارتباطم را با انجمن نجات آغاز کرده‌ام.

وی افزود: ما هیچ خبری از پدرم نداشتیم، اما حالا می‌دانیم که همچنان زنده است و در اردوگاه تیرانا در آلبانی حضور دارد. وقتی پدرم رفت، من کلاس پنجم بودم، اما حالا سنم از پنجاه سال نیز گذشته و همچنان چشم به راه او هستم.

این بانوی ایرانی در ادامه گفت: فیلم «سرهنگ ثریا» واقعاً مرا تحت تأثیر قرار داد و از این که افرادی را روی پرده سینما دیدم که با من همدرد هستند حس خوبی به من دست داد، هرچند مرور سختی‌ها این چهار دهه همیشه کام مرا تلخ می‌کند. فکر می‌کنم نه تنها خانواده‌هایی که با این موضوع درگیر هستند، بلکه همه مردم ایران می‌توانند مخاطب این فیلم باشند و بیشتر با اهداف و عملکرد منافقین آشنا شوند.

لازم به یادآوری است، در فیلم «سرهنگ ثریا» به کارگردانی لیلی عاج، ژاله صامتی بازیگر نقش «ثریا» است که مابه ازای واقعی دارد. ثریا عبداللهی مادری است که  سازمان مجاهدین از سال ۱۳۸۲ در قالب طرح موسوم به کاریابی او را در ترکیه روبده و حاضر به بازگرداندن وی نیستند. وحید آقاپور، سلیمه رنگزن، دیبا زادهدی، مجید پتکی، حمیدرضا محمدی و سعید آلبوعبادی نیز سایر بازیگران این فیلم هستند.

انتهای پیام/

خروج از نسخه موبایل