گزارشگر یک/ قم فخر گفت: طراحی شهری مانند ایجاد پارکینگ های دوچرخه، مسیرهای ویژه دوچرخه و در نظر گرفتن پارک ها و مسیرهای ویژه در داخل آنها ضروری است اما کافی نیست. ما استفاده از دوچرخه را به عنوان خودرو و به عنوان سبک زندگی نپذیرفته ایم.
دوچرخه سواری یکی از ورزش هایی است که می تواند سبک زندگی کم تحرک مردم در جامعه ماشینی امروزی را تغییر دهد و علاوه بر این سبک زندگی افراد را از بیماری هایی مانند افزایش وزن، نارسایی قلبی، دیابت، ضعف عضلات و مفاصل و مشکلات روحی مصون می دارد. فراهم کند. نه فقط جسم و روح.
استفاده از دوچرخه به عنوان وسیله حمل و نقل بدون کربن می تواند جایگزین مناسبی برای استفاده مداوم از خودروها باشد و در نتیجه در کاهش مصرف سوخت، بارهای ترافیکی و آلاینده های زیست محیطی ناشی از خودروها موثر است.
علاوه بر این با استفاده از دوچرخه به عنوان وسیله حمل و نقل در شهر می توان هزینه های اقتصادی مردم و همچنین هزینه های اقتصادی دولت را در ابعاد مختلف کاهش داد. استقبال خوبی از سوی مردم در جامعه نشده و زیرساخت های لازم برای تشویق مردم به دوچرخه سواری به ویژه در استان قم ایجاد نشده است.
در همین راستا، محمدجواد فخر، شهروند محیط زیست و عضو گروه سوارکاران و سواران دوست که به طور مرتب از دوچرخه در این شهر استفاده می کند، در گفت وگو با گزارشگر یک، این شهر را «جامعه ای توسعه یافته و کشوری دوستدار محیط زیست» می گوید. استفاده از این نوع وسیله نقلیه در واقع یک انتخاب سبک زندگی است که به دلیل مزایای اقتصادی و زیست محیطی است.
وی در خصوص مزایای استفاده از دوچرخه گفت: افرادی که در جوامع خود از دوچرخه استفاده می کنند مصرف سوخت را کاهش می دهند و در نتیجه آلودگی هوا و بار حمل و نقل شهری را کاهش می دهند. علاوه بر این دوچرخه ها وزن کمتری دارند و در نتیجه آسیب کمتری به آسفالت جاده وارد می کنند. چرخه ای را توصیف می کند که در آن منابع باید برای کمک به محیط زیست و تعمیر و بازسازی آسفالت استفاده شود.
فخر افزود: در شهرهای بزرگی مانند لندن که جمعیت و ترافیک زیادی وجود دارد، به جای ساخت بزرگراه و بزرگراه و تشویق مردم به استفاده بیشتر از اتومبیل، از همان خیابان های قدیمی و باریک برای استفاده از این تجهیزات استفاده می کنند. حمل و نقل مخصوصا دوچرخه.
وی گفت: دوچرخه سواری در کوتاه مدت منجر به سلامت جسمی و روانی افراد جامعه و در درازمدت حفظ محیط زیست و صرفه جویی کلان اقتصادی برای کشور و دولت را به همراه دارد. همچنین مطالعه ای وجود دارد که نشان می دهد دوچرخه سواری می تواند دو هورمون سروتونین و دوپامین را ترشح کند که منابع نشاط در بدن هستند. کارایی نیروی انسانی در جامعه.
فخر افسردگی را یکی از معضلات جامعه مدرن می داند و می افزاید: “مطالعات نشان می دهد که 20 تا 30 دقیقه دوچرخه سواری باعث ترشح اندورفین می شود، بنابراین در جامعه مدرن که افراد در آن ورزش های هوازی انجام می دهند، دوچرخه سواری به راحتی امکان پذیر است. مشکلات و مشکلات زیادی وجود دارد.” دوچرخه سواران ثابت کرده اند که بیشتر فکر می کنند و استرس کمتری دارند و بسیار مفید هستند.
وی در ادامه می گوید: دوچرخه سواری باعث سلامتی شما می شود، امروزه مردم از طریق جراحی و رژیم غذایی به دنبال آن هستند.
فخر با بیان اینکه یکی از عوامل اصلی تاثیرگذار بر بی توجهی و انگیزه شهروندان برای استفاده از دوچرخه اضطراب است، توضیح می دهد: بسیاری از افراد در ترافیک شهری و وسایل نقلیه تندرو احساس اضطراب می کنند و نگران آسیب های بدنی ناشی از تصادفات هستند. عامل دوم نبود قوانین راهنمایی و رانندگی برای حمایت از دوچرخه سواران است و متاسفانه دوچرخه هایی مانند موتورسیکلت و سایر وسایل نقلیه مشمول بیمه حوادث نیستند.
وی یکی دیگر از مشکلات زیرساختی را مشکل فرهنگی و تبلیغی دانست و خاطرنشان کرد: برای معرفی دوچرخه به عنوان وسیله نقلیه کاری صورت نگرفته است و در بسیاری از مواقع مردم می گویند ما از دوچرخه سواری خجالت می کشیم و حتی افراد متمولی که دوچرخه سواری می کنند بخشی از جامعه به خصوص در استان قم شده اند. آنها متهم به بدبختی یا ضعف مالی هستند. از سوی دیگر، تبلیغات ساخت و فروش خودرو، خودرو را لوکس معرفی می کند و استفاده از خودروهای مدرن را مد نظر قرار می دهد. این برای دوچرخه سواری نیست در حالی که اقداماتی برای فرهنگ سازی و الهام بخشیدن به مردم انجام می شود.
فخر با بیان اینکه یکی دیگر از دلایل بی توجهی مردم به دوچرخه به دلیل کمبود جای پارک برای دوچرخه است، گفت: ما در معابر عمومی و جلوی ادارات خود قفسه دوچرخه نداریم و مشکلاتی است که ما با آن روبرو هستیم.
طراحی شهری مانند ایجاد پارکینگ دوچرخه، ایجاد جاده فقط دوچرخه و در نظر گرفتن پارک و پیست ویژه در آن ضروری است، اما کافی نیست. با همه این شرایط استفاده از دوچرخه را به عنوان ماشین و سبک زندگی قبول نکردیم تا اینکه فرهنگ سازی کردیم و مسئول شهری نشدیم.
فخر ادامه داد: جامعه ما باید به جایی برسد که این باور برای همه شهروندان ایجاد شود، دوچرخه سواری با هدف ارتقای کیفیت زندگی، کاهش هزینه های اقتصادی و افزایش سطح بهداشت و حفاظت از محیط زیست است، یعنی انتخاب سبک، پس اگر این را دارید. باور، نهادینه کردن طراحی شهری قطعا موثر است، اما طراحی شهری مناسب به تنهایی برای دوچرخه سواری کافی نیست.
وی با اشاره به اینکه نقش کارمندان دولت در هر جامعه و کشوری مهم است و اولین قدم ورود مستقیم مسئولان به این موضوع است، خاطرنشان کرد: جامعه ای که پزشکان، شهرداران، شورای شهر و سایر مقامات دولتی از دوچرخه به عنوان وسیله استفاده می کنند. حمل و نقل اولویت های شهری قطعا تاثیرات روحی و روانی قابل توجهی بر افراد جامعه خواهد داشت و از سوی دیگر سیاست های مسئولان باید با ارائه تسهیلات بانکی برای خرید دوچرخه و بیمه و همچنین مشوق ها و حمایت های قانونی منطبق باشد. .
فخر بیان کرد: استان قم شهر کوچکی است و اگر بخواهید نه تنها فاصله خانه تا محل کار، بلکه از شرق به غرب یا شمال تا جنوب شهر را پیاده طی کنید، با خیابان های مسطح و بدون شیب تند کار سختی نیست. که در شهر وجود دارد بسیاری از شهرهای استان قم، سختی رکاب زدن را کاهش داده اند.
وی خاطرنشان کرد: گروه ها و افراد محیط زیست به صورت انفرادی در این زمینه فعالیت می کنند و تا به حال در استان قم حرکت و کمپینی برای چنین مطالبه ای ندیده ام. او اضافه کرد. مسئولان اما متأسفانه هیئت های دوچرخه سواری چندان فعال نیستند و آنچنان که ما می خواهیم مطالبه گر نیستند.
فخر گفت: موضوع اشاعه دوچرخه به یک اداره یا سازمان وابسته نیست و باید تمام ادارات استان را درگیر کند. مسئولان قوه قضائیه، قوه قضائیه و نیروی انتظامی، کمیسیون های دوچرخه سواری، شهرداری ها و شهرداری ها تشکیل شود.
وی افزود: شعبه به عنوان نهادی که بر همه وزارتخانه ها نظارت دارد و می تواند مقررات را تنظیم کند، بسیار مؤثر است. اداره کل استان می تواند با تایید دوچرخه سواری بهترین وسیله نقلیه را به وزارتخانه ها اعلام کند و تسهیلات ویژه ای را برای مسافران در نظر بگیرد.
انتهای پیام
