فیلم «شورعاشقی» که امسال در جشنواره فیلم فجر حضور دارد ، یکی از آثاری است که به سینمای اهل بیت تعلق دارد و به گواه مخاطبانش توانسته شیشه دلشان را بشکند و با آن اشک بریزند.
به گزارش گزارشگر یک، بیش از یک قرن سینما عمر دارد و در این مدت ژانرهای مختلفی مانند: درام، کمدی، تاریخی، اکشن و ترسناک هم در دل هنر هفتم زاده شد. در این میان ژانر دیگری هم در حوزه دین و الهیات متولد شد که کمک شایانی برای ترویج ارزش‌های مذهبی و ارزشی بود.
فیلم‌هایی مثل مصائب ژان‌دارک، محمد رسول الله، عمر مختار و مصائب مسیح تعداد اندکی از شاهکارهای مذهبی با پس زمینه اعتقادی و ایمان هستند که مخاطبان را میخکوب خود کرده است.
در کشورمان هم به دلیل اهمیت و جایگاه مسائل دینی و اعتقادی سالانه فیلم و سریال‌های متعددی تولید می‌شود که با بخت و اقبال روبرو بوده‌اند. امسال هم در چهل و دومین دوره جشنواره فیلم فجر، اثر «شور عاشقی» به کارگردانی داریوش یاری و با همکاری بنیاد شهید و امور ایثارگران و بنیاد فارابی ساخته شده است. شور عاشقی در چهارمین روز از جشنواره فیلم فجر برای بینندگان در سینما پرند مال نمایش داده شد.
پس از تماشای فیلم «شور عاشقی», خبرنگار گزارشگر یک با برخی از مخاطبان این فیلم گفت‌وگو کرده است.
حمید بهمنی ۴۷ ساله است. او می‌گوید: ما شیعیان همواره برای سختی و مصائب اهل بیت از جمله امام حسین و یارانش عزا داری می‌کنیم. این فیلم من و همسرم را به شدت تحت تأثیر قرار داد و در بخش‌هایی از جمله در آن قسمت که کشیش مسیحی اسرا را جا و مکان می‌دهد و با سر مبارک امام حسین خلوت می‌کند به شدت اشک ریختم.
وی با بیان اینکه بیشتر آثار سینمایی و تلویزیونی درباره محرم را دیده است، توضیح می‌دهد: فیلم «شور عاشقی» صحنه و ادبیاتی داشت که همچنان با خودم مرور و زمزمه می‌کنم. مثلا آن قسمت که شمر دربار آینه‌ها صحبت می‌کند شیشه دلم شکست و ناخواسته گریه کردم و به حضرت ابوالفضل متوسل شدم.
در ادامه زهره قاسمی در تکمیل صحبت همسرش با اشاره به اینکه بسیار دشوار است که بتوان موضوع عاشقانه را در حوادث کربلا به نمایش درآورد می‌گوید: جمله‌های سلما به دلم نشست, شاید اگر او نبود فیلم روند تکراری به خود می‌گرفت. سلما علی‌رغم اینکه یک زن عاشق بود، اما بیانش کاری کرد که همسرش بر ترس خود از مرگ در رکاب امام حسین غلبه کند.
قاسمی یادآور شد: این فیلم یک پیام روشن داشت؛ اینکه زنان و مردان دوشادوش هم در کربلا حاضر شدند و توانستند آن را به نسل‌های بعدی منتقل کنند. در حقیقت سلما نمادی از یک زن مبارزِ عاشق بود. این فیلم روایت‌هایی زمخت و مردانه عاشورا را تلطیف و به عبارتی از زنان حاضر در کربلا غریب نوازی کرد.
همچنین حسین موحدی که دانشجوی رشته فنی است، با بیان اینکه به تصورم پای فیلمی می‌نشینم که تکراری است و می‌خواهد همان حرف‌های قبلی را درباره محرم بزند، گفت: «شور عاشقی» خوش ساخت بود و فکر نمی‌کردم که بتواند با بیان شاعرانه ای که دارد، کار را اینگونه از آب در بیاورد که یکی دوبار اشکم در بیاید. ناگفته نماند که سیستم صوت و تصویر سینما هم عالی بود و فضای خوبی برای شنیدن واضح سازهای کوبه‌ای و وحشت از سم اسب‌ها فراهم کرده بود.
وی خاطرنشان کرد: البته در چند جای فیلم احساس کردم ایرادی هست مثلا در صحرایی که دارند اسرا را می‌برند پای کودکان دمپایی پلاستیکی بود یا چکمه سپاه دشمن هم اینگونه بود. نمی‌دانم شاید من اشتباه دیدم ولی قابل چشم پوشی است. یکی از سنت شکنی‌های «شور عاشقی» این بود که راوی زن است و این برای من جذاب بود, برخی از روایت‌هایی سلما من را یاد کتاب «فتح خون» شهید آوینی انداخت.
انتهای پیام
