شرکت وستینگهاوس سال 1920 اولین ایستگاه رادیویی را در ایالات متحده آمریکا کرد و مجوز فعالیت رسمی رسانه های فعالیت رسانه ها از طریق این ابزار جدید را گرفت. آنها حدود شش ماه بعد با پخش زنده گزارش رویدادهای ورزشی، ظرفیت راد یو را بارای ادی کیدی. اولین رقابتی که شامل مسابقه بوکس بین جانی ری و جانی می داندی و گگر یازدید ششش مسابقه بوکس بین رقابتی که پوشش می داد.
به گزارش گزارشگر یک، روزنامه اعتماد نوشت: «رادیو تا مدتی پس از جنگ اول جهانی، نه رسانه ای برای عرضه ابزارهای صوتی که ابزاری برای ارتباط دوطرفه بود و بیشتر در حملونقل دریایی و نیز سازمان های نظامی به کار میرفت. اما این ابزار ارتباطی، به قول هری دیویس (از مدیران شرکت الکتریکی وستینگهاوس) ابتکاری با امکانات نامحدود بود و می توان بسیار بیشتر در خدمت جامعه قرار گرفتن.
شرکت در سال 1920 اولین ایستگاه رادیویی را در ایالات متحده آمریکا ثبت کرد و مجوز فعالیت رسمی را از طریق این ابزار جدید گرفت. آنها حدود شش ماه بعد با پخش زنده گزارش رویدادهای ورزشی، ظرفیت راد یو را بارای ادی کیدی. اولین رقابتی که شامل مسابقه بوکس بین جانی ری و جانی می داندی و گگر یازدید ششش مسابقه بوکس بین رقابتی که پوشش می داد. فلورنت گیبسون، دبیر بخش ورزشی روزنامه پیتسبورگ دیلیپست این رقابت را – که در راند دهم با پیروزی دنی ری به پایان رسید – گزارش کرد و از این رو این روزنامهنگار آمریکایی اولین کسی بود که رقابت ورزشی را همزمان با برگزاری مسابقات ورزشی برای مخاطبان خارجی انجام داد. ورزشگاه گزارش میکرد. جالب این که او و همکارانش برای درگیرکردن هر چه بیشتر شنوندگان با روند مسابقه، صدای تماشاگران حاضر در ورزشگاه را حذف نکردند و کوشیدند تا بیمارها و حتی توهین های آنها همراه با صدای گزارشگر به گوش شنونده برسد. حتی گزارشگر که با هیجان، جزییات مسابقه را گاهی برای میماند لحظه ساکت میماند تا فقط صدای حاضران در ورزشگاه از رادیو پخش شود.
به ترتیب رادیو برای عموم مردم این امکان را ایجاد می کنند تا رقابتی که شرایط تماشای آن نزدیک است را نداشته باشد – البته باواسطه – پیگیری کنند و از روند و نتیجه ورزشی، همزمان با برگزاری این رویداد مشخص شوند. تجربه موفق در پخش زنده مسابقه بین جانی ری و جانی می داندی، بعد از گزارش های دیگری از ورزش بوکس تداوم یافت و سپس رشته های ورزشی دیگر مثل بسکتبال و بیسبال را هم زیر پوشش خود گرفت. رفتهرفته پخش زنده مسابقات ورزشی مهم به برنامه عادی و معمولی رادیو تبدهوان شد دوان فهیایی. البته ناگفته نماند که رادیو تا اوایل دهه 1930 هنوز کالایی لوکس بود و بیشتر آن را بر طبقات جوامع ثروتمند محدود میشدند. در گذر از آن دهه بود که رادیو به تعداد بیشتر و قیمت کمتر در بازار عرضه شد و از انف. از آن پس نه فقط طبقات متوسط که حتی از فقرا هم – با صرفه جوین خر مزشم او چشمپوی ی از آن پس نه متوسط که حتی خیلی زیاد است.
اریک هابسبام در کتاب «عصر نهایتها» تولید انبوه رادیو و فراگیری آن را یکی از مهمترین تغییرات اجتماعی قرن بیستم میبیند و مینویسد: «رادیو زندگی تهیدستان و بهویژه زنان تهیدست خانهنشین را به گونهای بیسابقه دگرگون کرد. رادیو، جهان را به اتاق آنها آوردند و از این پس تنهاترین آدمها هرگز تنها نبودند و کل گستره آن چیزی که میتوانست گفته شود، خوانده شود یا نواخته شود یا به صوت درآید، اکنون در دسترس باشد.»
همچنین رادیو نظم و عرصه عمومی خاص خودش را هم ایجاد کرد و «برای اولین بار در تاریخ، مردمی که همدیگر را نمیشناختند، میدانستند که هر کدام شب قبل چه چیزی احتمالاً شنیده است.»
انتهای پیام