به تازگی کلیپی از یک محقق که با وقار از پیشرفت شگفت انگیز بشر که پدیده های جهان را هوشمند می کند، منتشر شده است و بسیار جالب بود.
جهان از این جهت هوشمند است که هر چیزی کار خود را انجام می دهد و به سایر جنبه های جهان و محیط آن توجه می کند که در نتیجه همه چیز سر جای خود قرار دارد، همه چیز کنترل می شود و نظم عمومی یا اکوسیستم (اکو) وجود دارد. اگر بدون شکستن فرو بریزد، این کاری است که مردم انجام می دهند.
انسان های امروزی با استفاده از هوشی که خداوند در زمینه علم و فناوری داده است، تا حدی رشد کرده اند که ناشناخته شده اند. هوش اشیا که به «اینترنت اشیا» نیز معروف است، نتیجه استفاده از هوش انسان برای کشف و بهره برداری از هوش جهان است. بنابراین ما از اشیاء هوشمند، وسایل نقلیه هوشمند، جنگ هوشمند، پزشکی هوشمند، مهندسی هوشمند و غیره صحبت می کنیم.
در زمینه ساخت چیزهای هوشمند، انسان به مرحله ساخت ربات های هوشمند رسیده است، روبات هایی که نه تنها بخشی از کارهای انسان را انجام می دهند، بلکه با همان سرعت و سرعت خود انسان کار می کنند. آنها حتی طول عمر انسان را افزایش می دهند. شهر هوشمند شهری است که در آن افرادی که باهوش نیستند به این معنا که مهارت ندارند جایی ندارند.
دو سؤال مهمی که در اینجا مطرح می شود این است که آیا هوش این چیزها در همه موارد خلاف جریان طبیعت و عالم عقل است یا در همین جهت است؟
و سؤال دوم اين است كه آيا پيروزى انسان بر اين صفات با خداشناسى تعارض دارد يا به همين ترتيب خداوند به انسان اين قدرت را داده است و بايد شكرگزار باشد؟
در پاسخ به سؤال اول باید گفت که کشف این هوش، یعنی کشف صفتی که در عالم طبیعت وجود دارد، یک صفت الهی است. حتی اگر صفت انسان چیزی را بدهد و شیء آن را بپذیرد، قبول ذاتی شیء است. در نتیجه، هوش اشیا از هوش دنیا تقلید می‌کند که از توانایی‌هایی که خداوند به انسان‌ها و دیگر پدیده‌های جهان عطا کرده است، بهره‌برداری می‌کند. بنابراین پاسخ سوال دوم خود به خود داده می شود و همه چیز با جعل خداوند خواص خاص خود را دارد و میل به ترکیب با عناصر و عدم تعامل با عناصر ناهمگون یکی از آنهاست. از این ویژگی ها در جهت درست استفاده کنید. اینها همه پیشرفت های علم و فناوری است که قدرت انسان را نشان می دهد و این توانایی خود نشان دهنده قدرت خداوند است.
نوع ناوبری برای استفاده بهینه با اصل ناوبری متفاوت است. هرج و مرج جهان امروز به کاوش در جهان نیست، بلکه در مورد نحوه بهره برداری از اکتشاف است. این تفاوت راه خدا و راه شیطان است و کشف راز نهفته در عالم خلقت از جمله خود انسان نیست.
اینجا چه فرقی بین خدا و مخلوقاتش هست؟
تفاوت بین کاری که انسان انجام می دهد و کاری که خدا انجام می دهد این است که اگرچه انسان ها می توانند مثال های زیادی بزنند، اما نمی توانند تأثیرات را کنترل کنند و محدودیت هایی دارند. عواقب مختلف حمله به کره چیست و غرور کاذبی که به بشر داده شده ناشی از اکتشافات علمی ناشی از آموزه های نادرست است که تظاهر به نقض الوهیت خداوند می کند! خداوند به انسان ها گفته است که اسرار خلقت را کشف کنند، بلکه از روش صحیح نیز استفاده کنند.
انسان ها رازها و اسرار زیادی را در خلقت کشف کرده اند، اما آنها خارج از کنترل بازتاب هستند. زیرا نفس و جاه طلبی او عمق امور را پیش بینی نمی کند و یا عدم آگاهی او را محدود می کند.
به عنوان مثال، کاغذ یا دستمال‌هایی که استفاده می‌کنیم، میزان آب یا چوبی که برای ساخت آنها استفاده شده، یا نحوه جبران برداشت نامناسب از زمین و تأثیر آن را محاسبه نمی‌کنند.
مثال دیگر سوء استفاده از امواج و تاثیر آن بر سلول های بدن است. اگرچه داشتن اطلاعات و همه چیز برای راحتی هوش بسیار مطلوب است، اما بازتاب های حال و آینده این رفتارها غیرقابل محاسبه و پیش بینی است و زمانی که عواقب آن ظاهر می شود، انسان برای رفع سایر کاستی ها اقدام می کند. هزینه آن چه برای عملی رخ داده است که نتیجه متفاوتی خواهد داشت.
در حال حاضر، علاوه بر دستکاری ژن ها برای تولید ویروس هایی مانند کرونا، کلمات و کلماتی وجود دارد. این اقدامات اگر برای خودنمایی، ماجراجویی یا خودنمایی باشد، شمارش نمی‌شوند و نتایج را نشان می‌دهند. این قدرت نمایی، آرزوی آرامش برای عده ای، غرور علمی در جمع، نابودی توده های بسیار در یک منطقه، تقسیم طبقات در بیش از یک جهت، نتیجه حذف عاطفه و نیکوکاری از جانب. ، ماشینی شدن زندگی ، نظم بیولوژیکی در فروپاشی ، مبارزه با تأثیرات این تجاوزات و تلاش برای یافتن راه برون رفت از این تحولات از راه های دیگر.
جهانی‌سازی به روش‌های مختلف و با خشونت‌های متفاوت انجام شده است و باید ترس و وحشت را در توده‌ها ایجاد کند و در عین حال به افراد خاصی آرامش دهد. با این حال، چیزی مانند کرونا می تواند این معادله را وارونه کند. در نتیجه، آماده‌سازی مردم برای پذیرش زندگی ماشینی بی‌حس و عقیم است و خدا می‌داند که آینده برای انسان‌ها چه خواهد بود و به کجا خواهند رفت.
این پیشرفت های بشر در علم و فناوری یادآور شعر سعدی است که شامل موارد زیر می شود:
بخور و بخواب، خشم، طمع، جهل، تاریکی
حیوانات دنیای انسان را نمی شناسند.
بگذار انسان به جایی برسد که جز خدا را نبیند.
به انسان نگاه کن
تاکنون از این اشعار در زمینه معنویت استفاده شده است اما در زمینه پیشرفت علمی و فناوری نیز قابل استفاده است. دانشمندان علم و فناوری همیشه از خواب و خشم و شهوت به دور هستند و در کاوش در اسرار آفرینش جدی هستند. همانطور که انسان از نظر روحی می تواند به جایی برسد که جز خدا چیزی دیده نشود، از نظر علمی و فنی نیز با به کارگیری نیروی خلاقه خود چیزی جز قدرت خداوند نمی بیند. کشفیات او حاکی از قدرت خداوند بود و اگر به مردم تعالیم صحیح می داد و حضور آنان در مجامع علمی را تعرض به حسن نیت و قداست خداوند نمی دانست، قطعاً در برابر او خضوع و خضوع بیشتری نشان می دادند. آنها امروز شاهدان خدا بودند. زیرا فیزیک و متافیزیک هر دو مخلوق خداوند هستند و همه چیز ظاهر و باطنی دارد. اما باید عاقل بود که با هدف بهینه سازی مصرف و خدمت به مردم بیندیشیم تا به خلق خدا آسیبی نرسانیم و طبیعت را از حوزه بهره وری دور نکنیم.
* استاد دانشگاه تهران
