چند سال پیش ، وقتی تلویزیون یا رادیو وجود نداشت و بدون تلفن همراه ، صدای گرم درگاه به همراه نقاشی کافی شاپ بسیار پر ارزش بود. با این حال ، این هنر باستانی به لطف مدرنیسم فراموش شده است ، اما هنرمندان این میدان هنوز امیدوارند که نور هنر اصلی مانند نقاشی قهوه خانه بیرون نیاید.
نقاشی های قهوه خانه اغلب دارای مضامین ملی و مذهبی است که بخش مهمی از آن به داستانهای مختلف پرونده کربلا و اثر روایتگر امام حسین (ع) و همکارانش اختصاص دارد. مهمترین ویژگی نقاشی کافی شاپ استفاده از رنگی خشن برای دشمن ، ترسیم چهره خشن ، استفاده از رنگ نرم و تصور چهره ای معصوم است.
به گفته برخی از متخصصان در زمینه هنرهای تجسمی ، نقاشان قهوه خانه و تلاش آنها برای حفظ زندگی روایت داستانی و داستانهای مذهبی باعث شده است که دوران پر زرق و برق در نقاشی های مذهبی ایران به وجود آمده باشد. در این منطقه ، دوره به اصطلاح مرگ هنرمند و ظهور هنر در صحنه مدرن بسیار کاهش یافته و ناپدید شده است.
جمع کننده و نقاش قهوه خانه ها جواد عقیلی که به آینده نقاشی قهوه خانه ایرانی اعتقاد دارد و از حضور جوانان در این زمینه یاد می کند ، به گزارشگر یک گفت: امیدوارم سال گذشته بهتر شود.
به عنوان مثال ، اکنون استاد محمدرضا حسینی در این زمینه بسیار فعال هستند ، کارهای بسیار خوبی انجام می دهند و کارهای آنها بسیار اصلی است. من آسم دارم ، بنابراین دیگر نمی توانم سالها کار کنم ، اما آنها در گالری من کار می کنند و کارهای زیبا و اصلی زیادی را خلق می کنند. به غیر از این ، من علاقه مند به نقاشی قهوه خانه ها هستم و هنرمندان دیگری را نیز می شناسم که در این زمینه کار می کنند.
عقیلی با تأکید بر امیدواری خود برای آینده نقاشی قهوه خانه ، گفت: اخیراً نقاشی قهوه خانه معرفی شده است و برخی افراد می توانند بگویند که با ترکیب آن با خوشنویسی در واقع نوسازی شده است. امیدوارم که به هر حال این درخشش نباشد.
انتهای پیام
