امروز آنچه در دادگستری تحت عنوان جنگ با فساد در جریان است ، گرفتن اطلاعات از مردم است. هرکدام از کسانی که به پناهجویان ناتوان تبدیل شده و باید با فساد و فساد مبارزه کنند ، مقصر آنچه در مورد وضعیت فعلی گریه می کند اگر صد در صد صحیح باشد مقصر هستند.
اما این نکته این یادداشت نیست. البته سرقت و اختلاس ماکروسکوپی مسئله ای شد و صحبت کردن در مورد آن و نشان دادن اعداد و اعداد غارت شده چیزی نیست جز کاهش زشتی موضوع و ایجاد ظاهری بی اهمیت و طبیعی. دیگر نخواهد بود.
سوال اساسی این است که چرا کسی باید 20 سال در دفتر باشد بدون اینکه جرات کند از او سؤال کند؟ چرا در این دوره از آقایان محترم هیچ گزارشگری وجود ندارد؟ چرا با وجود همه شایعات بزرگ و کوچک درباره او ، چرا نمی توانید از او یا رئیس وی در مورد صحت شایعات بپرسید؟ کجای مردم امروز که در سایه امنیت پادشاهان اشرافی و در واقع تصدیق پاکی این خلقت شگفت انگیز امروز ، غارت و غارت می کنند ، کجا هستند؟
اگر همین پاشنه های قدیمی ، فعالان مدنی و روزنامه نگاران باشد و به طور خلاصه ، مردم همچنان به این سؤال بپردازند ، مبارزه با فساد در دست گروه خاصی استوار است و حامیان رسمی اما حامی آن متهمان از طعن مصون هستند. . فساد هرگز از این سرزمین برای همیشه دور نمی شود و هیچ اتفاقی نخواهد افتاد مگر با ورود گروه جدید ، بیشتر از گروه قبلی مقصر است و در تلویزیون ظاهر می شود و قلب افراد محروم را گرم می کند. سقوط. بدون شک احتمال سوءاستفاده شدید در هر کشور یا دولتی وجود دارد.
تنها راه جلوگیری از فساد افراد دارای قدرت ، وادار کردن آنها به پاسخگویی است. مسئولیت نامحدود است. تنفس آزادی مطبوعات ، یا فکر کردن به عنوان صاحبان اصلی دولت ، اما بدون ترس و سرسختی ، صحبت نکردن با رئیس خود و فراهم نکردن مکانی برای ایجاد سوء ظن به معنای این است که شما در مبارزه با فساد خیلی جدی نیستید.
البته به محض اینکه بگوییم B ، اسامی متهمان مشهور و قدرتمند را در رسانه های رسمی اعلام می کنیم و چهره های شاد آنها را به صورت عمومی نشان می دهیم. آنچه ما قبلاً انجام دادیم این بود که ما جلو رفتیم اما هرگز عذرخواهی نکردیم و هرگز از همه درگیر در مبارزه با فساد خسته نشدیم. و اگر از رسانه های جمعی سوال کنید ، مشکلات زیادی خواهید داشت. او نه تنها امید به ریشه کن کردن فساد را نداد ، بلکه آخرین امید ناامیدی را به ناامیدی تبدیل کرد. و این یک گناه نابخشودنی است.
* ارسال شده در وب سایت Asr Iran. ۲۴ خرداد ۱۳۹۹
