تعداد کوین های اتریوم

تعداد دقیق کوین های اتریوم، که با نام اتر شناخته می شوند، برخلاف بیت کوین، ثابت و محدود نیست و دائماً در حال تغییر است. این پویایی نتیجه مکانیزم های منحصر به فردی مانند سوزاندن کارمزدها (EIP-1559) و انتقال به اثبات سهام (The Merge) است که عرضه اتریوم را به طور مداوم تحت تاثیر قرار می دهند.

اتریوم به عنوان ستون فقرات اقتصاد غیرمتمرکز، پلتفرمی است که فراتر از یک ارز دیجیتال، بستری برای هزاران برنامه و نوآوری فراهم آورده است. اما وقتی از ارزش و آینده این اکوسیستم صحبت می شود، یکی از سوالات بنیادین که ذهن بسیاری از علاقه مندان، تریدرها و سرمایه گذاران را به خود مشغول می کند، به تعداد کوین های اتریوم یا همان اتر (ETH) مربوط می شود. برای درک عمیق تر مدل اقتصادی این ارز دیجیتال، لازم است پیچیدگی های عرضه آن را در طول زمان و با تحولاتی که تجربه کرده، مورد بررسی قرار دهیم.

این مقاله سفری است به دل مدل عرضه اتریوم، جایی که به جای یک پاسخ ساده، با سیستمی پویا و متغیر روبرو می شویم. از ابهامات اولیه در دوران اثبات کار (Proof of Work) تا انقلاب «مرج» (The Merge) و معرفی مکانیسم سوزاندن اتر با EIP-1559، اتریوم مسیری منحصر به فرد را پیموده است. درک این مسیر و تاثیر این تحولات بر تعداد کوین های اتریوم، نه تنها به شفافیت بیشتر این دارایی کمک می کند، بلکه بینشی عمیق تر برای تصمیم گیری های آگاهانه در اختیار مخاطبان قرار می دهد.

درک مبانی: اتر، سوخت پلتفرم اتریوم و واحدهای آن

قبل از پرداختن به تعداد کوین های اتریوم، ضروری است تفاوت بین اتریوم به عنوان یک پلتفرم و اتر به عنوان ارز بومی آن را درک کنیم. این تمایز پایه ای برای فهم مدل عرضه و کارکرد کلی این اکوسیستم حیاتی است.

اتریوم (Ethereum): پلتفرم، بلاکچین و اکوسیستم

اتریوم چیزی فراتر از یک ارز دیجیتال ساده است؛ آن را باید به عنوان یک پلتفرم بلاکچین عمومی، متن باز و غیرمتمرکز در نظر گرفت که امکان ساخت و اجرای قراردادهای هوشمند و برنامه های غیرمتمرکز (dApps) را فراهم می کند. در واقع، اتریوم یک زیرساخت قدرتمند است که به توسعه دهندگان اجازه می دهد انواع پروژه های خلاقانه، از بازی ها و بازارهای NFT گرفته تا سیستم های مالی غیرمتمرکز (DeFi) را روی آن بسازند. به همین دلیل است که بسیاری اتریوم را کامپیوتر جهانی می نامند؛ زیرا می تواند کدهای برنامه ها را به صورت توزیع شده و بدون نیاز به واسطه اجرا کند.

اتر (Ether – ETH): کوین بومی شبکه اتریوم و سوخت پلتفرم

اتر، که با نماد ETH شناخته می شود، کوین بومی و اساسی شبکه اتریوم است. این کوین نقشی حیاتی در عملکرد شبکه ایفا می کند و می توان آن را سوخت اتریوم دانست. هر تراکنش، اجرای قرارداد هوشمند یا هر عملیاتی که در شبکه اتریوم انجام می شود، نیازمند پرداخت هزینه ای به نام گس (Gas) است که با اتر پرداخت می شود. بدون اتر، فعالیت در شبکه اتریوم عملاً غیرممکن خواهد بود. علاوه بر این، اتر یک دارایی قابل معامله نیز هست که می توان آن را خرید، فروخت، نگهداری کرد یا برای کسب سود در پلتفرم های مختلف به کار برد.

واحدهای کوچک تر اتر: وای (Wei)، گوی (Gwei) و سابو (Szabo)

همانطور که دلار به سنت یا بیت کوین به ساتوشی تقسیم می شود، اتر نیز برای تسهیل تراکنش های کوچک تر دارای واحدهای تقسیم بندی است. این واحدها شامل موارد زیر هستند که فهم آن ها برای کار با شبکه اتریوم اهمیت دارد:

• وای (Wei): کوچک ترین واحد اتر است. یک اتر برابر با ۱۰^۱۸ وای است.
• گوی (Gwei): متداول ترین واحد برای نمایش هزینه های گس است. یک گوی برابر با ۱۰^۹ وای یا ۰.۰۰۰۰۰۰۰۰۱ اتر است.
• سابو (Szabo): واحدی کمتر رایج است که یک سابو برابر با ۱۰^۱۲ وای یا ۰.۰۰۰۰۰۱ اتر است.

این تقسیم بندی ها به کاربران امکان می دهد تا حتی برای کوچک ترین عملیات ها در شبکه، کارمزدهای دقیق و متناسب با مصرف منابع را پرداخت کنند.

تحول در مدل عرضه اتریوم: از آغاز تا دوران مدرن

مدل عرضه اتریوم همیشه ثابت نبوده و در طول سالیان، تحولات چشمگیری را تجربه کرده است. این تحولات عمدتاً با هدف افزایش کارایی، امنیت و پایداری شبکه صورت گرفته اند و در نهایت به یک مدل اقتصادی پویا و منحصر به فرد منجر شده اند.

قبل از The Merge (دوران اثبات کار – PoW)

اتریوم در ابتدای راه اندازی، همانند بیت کوین، از مکانیزم اثبات کار (Proof of Work – PoW) برای تأیید تراکنش ها و افزودن بلاک های جدید به بلاکچین خود استفاده می کرد. در این دوره، ماینرها (استخراج کنندگان) نقش اصلی را در امنیت شبکه ایفا می کردند.

عدم وجود سقف عرضه ثابت

یکی از تفاوت های بنیادی اتریوم با بیت کوین در این دوره، عدم وجود سقف عرضه ۲۱ میلیونی بود. به عبارت دیگر، هیچ محدودیت از پیش تعیین شده ای برای حداکثر تعداد کوین های اتریوم وجود نداشت. این موضوع نگرانی هایی را در مورد تورمی بودن این ارز دیجیتال و کاهش احتمالی ارزش آن در بلندمدت ایجاد می کرد، زیرا تئوری اقتصادی کلاسیک، کمیابی را عاملی کلیدی در حفظ ارزش یک دارایی می داند.

تولید کوین های جدید: مکانیزم پاداش استخراج

در دوران اثبات کار، اترهای جدید از طریق پاداش استخراج به ماینرها تولید می شدند. هرگاه ماینری موفق به حل معمای رمزنگاری و افزودن یک بلاک جدید به بلاکچین می شد، پاداشی به صورت اتر دریافت می کرد. این پاداش ها که به مرور زمان کاهش می یافتند، مسئول افزایش مستمر عرضه اتریوم در این دوره بودند. به عنوان مثال، در بخشی از این دوران، پاداش هر بلاک به طور متوسط ۲ اتر بود.

نرخ تورم

در نتیجه پاداش های استخراج، اتریوم دارای نرخ تورم سالیانه بود. اگرچه این نرخ در مقایسه با ارزهای فیات کنترل شده تر بود، اما به دلیل عدم وجود سقف، تحلیلگران و سرمایه گذاران همواره آن را زیر نظر داشتند. محاسبه دقیق نرخ تورم و عرضه کل در این دوره با ابهاماتی همراه بود که به دلیل ماهیت پیچیده و متغیر شبکه، گاهی به اعداد و ارقام متفاوتی از سوی منابع مختلف منجر می شد.

نقش محوری EIP-1559 (هارد فورک لندن)

در آگوست ۲۰۲۱، اتریوم هارد فورک لندن را تجربه کرد که شامل معرفی EIP-1559 (Ethereum Improvement Proposal 1559) بود. این پیشنهاد یکی از مهم ترین تحولات در مدل اقتصادی اتریوم به شمار می رود که تأثیری عمیق بر تعداد کوین های اتریوم و نرخ تورم آن گذاشت.

توضیح مختصر EIP-1559 و هدف آن

هدف اصلی EIP-1559، مدیریت بهتر کارمزدهای تراکنش و بهبود تجربه کاربری بود. پیش از این، کاربران باید در یک سیستم مزایده ای، قیمتی را برای کارمزد گس پیشنهاد می دادند که این امر منجر به نوسانات شدید و غیرقابل پیش بینی در هزینه ها می شد. EIP-1559 این سیستم را با معرفی یک کارمزد پایه (Base Fee) قابل پیش بینی تر و یک انعام (Priority Fee) اختیاری جایگزین کرد.

مکانیزم سوزاندن (Burning) اتر

مهم ترین جنبه EIP-1559 از منظر عرضه اتریوم، مکانیزم سوزاندن (Burning) کارمزد پایه است. در هر تراکنش، کارمزد پایه دیگر به ماینرها پرداخت نمی شود، بلکه برای همیشه از گردش خارج و سوزانده می شود. این بدان معناست که هرچه فعالیت شبکه و تعداد تراکنش ها بیشتر باشد، میزان بیشتری از اتر سوزانده شده و از عرضه کل کاسته می شود.

تاثیر EIP-1559 بر کاهش نرخ تورم و پتانسیل ضدتورمی شدن اتریوم

EIP-1559 با معرفی مکانیزم سوزاندن، گامی مهم در جهت کاهش نرخ تورم اتریوم برداشت. از این زمان به بعد، اتریوم دیگر فقط به تولید کوین های جدید نمی پرداخت، بلکه بخشی از اترهای موجود را نیز از بین می برد. در دوره هایی که فعالیت شبکه بالا بود، میزان اتر سوزانده شده می توانست از میزان اتر جدیدی که از طریق استخراج تولید می شد، فراتر رود و اتریوم را عملاً به یک دارایی ضدتورمی تبدیل کند. این پتانسیل، چشم انداز جدیدی را برای سرمایه گذاران و آینده اقتصادی اتریوم گشود.

انقلاب The Merge: دگرگونی در تولید و عرضه اتر

شاید بتوان گفت مهم ترین رویداد در تاریخ اتریوم، «مرج» (The Merge) بود که در سپتامبر ۲۰۲۲ به وقوع پیوست. این انقلاب نه تنها مکانیزم اجماع شبکه را تغییر داد، بلکه تأثیرات عمیقی بر تعداد کوین های اتریوم و مدل اقتصادی آن گذاشت.

چیستی The Merge: انتقال از اثبات کار (PoW) به اثبات سهام (PoS)

«مرج» به معنای ادغام بلاکچین اصلی اتریوم (Mainnet) با زنجیره بیکن (Beacon Chain) بود که از مدت ها قبل بر پایه اثبات سهام (Proof of Stake – PoS) در حال فعالیت بود. با این ادغام، اتریوم به طور کامل از مکانیزم اثبات کار (PoW) که نیازمند مصرف انرژی بالای ماینرها بود، به اثبات سهام (PoS) منتقل شد. هدف اصلی از این انتقال، کاهش چشمگیر مصرف انرژی، افزایش امنیت و مقیاس پذیری آینده شبکه بود.

تغییرات اساسی در تولید اتر

انتقال به اثبات سهام، مکانیزم تولید اتر جدید را به طور کلی دگرگون کرد و مستقیماً بر تعداد کوین های اتریوم تأثیر گذاشت.

حذف کامل پاداش استخراج برای ماینرها

با «مرج»، نقش ماینرها در تولید بلاک و دریافت پاداش به طور کامل حذف شد. دیگر هیچ اتر جدیدی به عنوان پاداش استخراج تولید نمی شود، که این خود عامل بزرگی در کاهش نرخ انتشار اتر بود.

کاهش چشمگیر نرخ انتشار اتر جدید: پاداش به اعتبارسنج ها (Validators)

در مدل اثبات سهام، به جای ماینرها، اعتبارسنج ها (Validators) مسئول تأیید تراکنش ها و ایجاد بلاک های جدید هستند. این اعتبارسنج ها افرادی هستند که حداقل ۳۲ اتر را در شبکه قفل (استیک) کرده اند. پاداش اعتبارسنج ها برای انجام وظایفشان بسیار کمتر از پاداش ماینرها در دوران اثبات کار است. این کاهش شدید در نرخ انتشار اتر جدید، یکی از اصلی ترین دلایل تبدیل شدن اتریوم به یک دارایی ضدتورمی بالقوه است.

اتر به عنوان پول فوق العاده صوتی (Ultra Sound Money)

ترکیب مکانیزم سوزاندن اتر (EIP-1559) با کاهش چشمگیر نرخ انتشار پس از «مرج»، مفهومی جدید را برای اتریوم به ارمغان آورد: پول فوق العاده صوتی (Ultra Sound Money). این اصطلاح به این معنی است که در شرایط فعالیت بالای شبکه، میزان اتر سوزانده شده می تواند از میزان اتر جدیدی که به عنوان پاداش به اعتبارسنج ها پرداخت می شود، فراتر رود. در نتیجه، عرضه کل اتر می تواند در طول زمان کاهش یابد، که این موضوع می تواند به کمیاب تر شدن و حفظ ارزش آن کمک کند.

ترکیب EIP-1559 (سوزاندن) و The Merge (کاهش انتشار) اتریوم را به یک دارایی با پتانسیل ضدتورمی تبدیل کرده و آن را در مسیر تبدیل شدن به ‘پول فوق العاده صوتی’ قرار داده است.

استیکینگ (Staking) و تاثیر آن

استیکینگ یکی از ویژگی های اساسی مدل اثبات سهام است. کاربران با قفل کردن (استیک کردن) اترهای خود، به امنیت شبکه کمک کرده و در ازای آن پاداش دریافت می کنند. این فرآیند تأثیر قابل توجهی بر عرضه اتریوم دارد:

• کاهش عرضه در گردش: اترهای استیک شده از عرضه در گردش خارج می شوند، به این معنی که برای خرید و فروش در دسترس نیستند. این موضوع می تواند به افزایش کمیابی و تقاضا برای اتر کمک کند.
• افزایش امنیت شبکه: هرچه اتر بیشتری استیک شود، حمله به شبکه پرهزینه تر و دشوارتر می شود، که به پایداری و امنیت اتریوم می افزاید.

بنابراین، «مرج» نه تنها شیوه تولید اتر را تغییر داد، بلکه با معرفی استیکینگ، پویایی عرضه را نیز به نحوی دیگر دستخوش تحول کرد.

وضعیت فعلی تعداد کوین های اتریوم: اعداد و پویایی

پس از بررسی تحولات تاریخی، اکنون زمان آن است که به تعداد کوین های اتریوم در زمان حاضر بپردازیم. همانطور که اشاره شد، این عدد ثابت نیست و به طور مداوم تحت تأثیر مکانیزم های عرضه و تقاضا قرار دارد.

عرضه در گردش (Circulating Supply)

عرضه در گردش به تعداد اترهایی اشاره دارد که در حال حاضر در دسترس عموم قرار دارند و در بازار معامله می شوند. این عدد مدام در حال تغییر است و از طریق پاداش های اعتبارسنجی (انتشار جدید) افزایش یافته و از طریق سوزاندن (EIP-1559) کاهش می یابد.

برای مشاهده آخرین آمار و ارقام مربوط به عرضه در گردش اتریوم، می توان به وب سایت های معتبر تحلیل ارز دیجیتال مانند CoinMarketCap، CoinGecko یا Etherscan مراجعه کرد. این وب سایت ها اطلاعات لحظه ای را ارائه می دهند، اما باید به خاطر داشت که این اعداد تقریبی هستند و لحظه ای بودن آن ها نشان از پویایی عرضه اتریوم دارد.

عرضه کل (Total Supply)

عرضه کل شامل تمام اترهایی است که تاکنون تولید شده اند، اعم از آنهایی که در گردش هستند و آنهایی که به دلایل مختلف (مانند استیکینگ یا قفل شدن در قراردادهای هوشمند) از گردش خارج شده اند. در واقع، عرضه در گردش زیرمجموعه ای از عرضه کل است. از آنجایی که اتریوم سقف عرضه ثابتی ندارد، عرضه کل آن نیز متغیر است، هرچند که با مکانیزم های جدید، رشد آن به شدت کنترل شده و حتی ممکن است کاهش یابد.

نرخ انتشار (Issuance Rate) و نرخ سوزاندن (Burn Rate)

پویایی تعداد کوین های اتریوم عمدتاً توسط دو نرخ کلیدی تعیین می شود:

• نرخ انتشار (Issuance Rate): میزان اتر جدیدی که به عنوان پاداش به اعتبارسنج ها (Validators) در شبکه اثبات سهام پرداخت می شود. این نرخ پس از «مرج» به شدت کاهش یافته است.
• نرخ سوزاندن (Burn Rate): میزان اتر که در هر تراکنش به عنوان کارمزد پایه (Base Fee) سوزانده و برای همیشه از بین می رود. این نرخ مستقیماً با فعالیت شبکه (تعداد و حجم تراکنش ها) ارتباط دارد.

تعادل بین این دو نرخ است که وضعیت نهایی عرضه اتریوم را مشخص می کند. اگر نرخ سوزاندن از نرخ انتشار بیشتر باشد، عرضه کل اتر کاهش می یابد (ضدتورمی). اگر نرخ انتشار بیشتر باشد، عرضه افزایش می یابد (تورمی). در صورت برابر بودن، عرضه تقریباً ثابت می ماند (خنثی).

تورمی، خنثی یا ضدتورمی بودن؟ تحلیل وضعیت فعلی عرضه اتریوم

مدل جدید اتریوم با ترکیب EIP-1559 و The Merge، آن را به یک دارایی با پتانسیل بالای ضدتورمی تبدیل کرده است. در بسیاری از اوقات، به خصوص در دوره های اوج فعالیت شبکه، میزان اتر سوزانده شده از میزان اتر تازه منتشر شده پیشی می گیرد. این بدان معناست که عرضه خالص اتریوم در حال کاهش است. وب سایت هایی مانند Ultrasound.money به طور لحظه ای این پویایی را نمایش می دهند و نشان می دهند که چگونه اتریوم می تواند به مرور زمان کمیاب تر شود. این ویژگی برای سرمایه گذارانی که به دنبال دارایی های با قابلیت حفظ ارزش در بلندمدت هستند، جذابیت خاصی دارد.

نحوه مشاهده آمار لحظه ای

برای رصد دقیق و لحظه ای تعداد کوین های اتریوم، نرخ انتشار، نرخ سوزاندن و وضعیت کلی عرضه، ابزارهای مختلفی وجود دارد:

1. Etherscan: این اکسپلورر بلاکچین اطلاعات جامعی در مورد تراکنش ها، بلاک ها و عرضه اتر ارائه می دهد.
2. Ultrasound.money: وب سایتی تخصصی که به طور ویژه بر مدل اقتصادی اتریوم پس از «مرج» تمرکز دارد و نمایش های بصری از نرخ انتشار، نرخ سوزاندن و وضعیت ضدتورمی بودن اتریوم را ارائه می دهد.
3. CoinMarketCap و CoinGecko: این پلتفرم ها اطلاعات کلی ارزهای دیجیتال، از جمله عرضه در گردش و کل اتریوم را به همراه سایر داده های بازار نمایش می دهند.

با استفاده از این ابزارها، می توان به طور مستمر پویایی عرضه اتریوم را دنبال کرده و درک بهتری از مکانیزم های تأثیرگذار بر آن به دست آورد.

اهمیت درک مدل عرضه اتریوم برای فعالان بازار

درک مدل عرضه یک دارایی دیجیتال، به خصوص اتریوم، صرفاً یک کنجکاوی فنی نیست؛ بلکه برای هر سرمایه گذار، تریدر یا حتی کاربر عادی که قصد تعامل با این اکوسیستم را دارد، حیاتی و تعیین کننده است. این دانش به افراد کمک می کند تا تصمیمات آگاهانه تری بگیرند و پتانسیل واقعی اتریوم را ارزیابی کنند.

چرا عرضه یک عامل حیاتی در ارزش گذاری یک دارایی دیجیتال است؟

در اقتصاد، اصل کمیابی نقش محوری در تعیین ارزش دارد. هرچه یک دارایی کمیاب تر باشد و تقاضا برای آن وجود داشته باشد، ارزش بالقوه آن بیشتر خواهد بود. در دنیای ارزهای دیجیتال نیز این اصل صدق می کند. بیت کوین با سقف عرضه ۲۱ میلیونی خود، نمادی از کمیابی دیجیتال است. حال، اتریوم با مدل عرضه پویای خود، به گونه ای طراحی شده که می تواند در شرایط خاص، حتی از بیت کوین نیز کمیاب تر عمل کند.

تحلیل عرضه به سرمایه گذاران کمک می کند تا:

• پتانسیل تورمی یا ضدتورمی را ارزیابی کنند: آیا عرضه دارایی در حال افزایش است که ممکن است به کاهش ارزش منجر شود، یا در حال کاهش است که می تواند به افزایش ارزش کمک کند؟
• ریسک های سرمایه گذاری را بسنجند: یک مدل عرضه شفاف و قابل پیش بینی، اعتماد بیشتری را برای سرمایه گذاران به ارمغان می آورد.
• تصمیمات بلندمدت اتخاذ کنند: برای سرمایه گذاران بلندمدت، چشم انداز عرضه یک دارایی، از جمله تعداد کوین های اتریوم، در تعیین استراتژی های آن ها نقشی اساسی دارد.

مزایای مدل ضدتورمی/تورم پایین اتریوم (کمیابی، حفظ ارزش)

مدل جدید عرضه اتریوم، که آن را در بسیاری از مواقع به یک دارایی ضدتورمی یا با تورم بسیار پایین تبدیل می کند، مزایای متعددی دارد:

1. کمیابی دیجیتال: کاهش عرضه خالص، اتر را کمیاب تر می کند و می تواند در بلندمدت به افزایش ارزش آن منجر شود. این ویژگی برای دارایی هایی که به دنبال نقش ذخیره ارزش هستند، بسیار مهم است.
2. حفظ ارزش: برخلاف ارزهای فیات که دائماً در معرض تورم قرار دارند، اتریوم با مکانیزم های سوزاندن و کاهش انتشار، پتانسیل بالایی برای حفظ و حتی افزایش قدرت خرید در طول زمان از خود نشان می دهد.
3. جذابیت برای سرمایه گذاران نهادی: ویژگی های ضدتورمی می تواند اتریوم را برای سرمایه گذاران نهادی که به دنبال دارایی های پایدار و دارای پتانسیل رشد هستند، جذاب تر کند.

تاثیرات استیکینگ بر کاهش عرضه در دسترس و تقاضا

استیکینگ اتر، به عنوان بخش جدایی ناپذیر مدل اثبات سهام، نیز تأثیر مهمی بر عرضه و تقاضا دارد:

• کاهش عرضه در گردش: با قفل شدن اترها در قراردادهای استیکینگ، بخش قابل توجهی از آن از بازار آزاد خارج می شود. این کاهش در عرضه در دسترس، می تواند در صورت افزایش تقاضا، به بالا رفتن قیمت کمک کند.
• افزایش تقاضا برای نگه داشتن (Hold) اتر: پاداش های استیکینگ، انگیزه بیشتری برای سرمایه گذاران برای نگهداری بلندمدت اتر ایجاد می کند. این موضوع نه تنها به امنیت شبکه کمک می کند، بلکه با کاهش فشار فروش، به ثبات قیمت نیز یاری می رساند.
• اثبات تعهد به شبکه: استیکینگ نشان دهنده تعهد سرمایه گذاران به پایداری و رشد بلندمدت شبکه اتریوم است.

در نتیجه، درک چگونگی تأثیر این عوامل بر تعداد کوین های اتریوم و پویایی آن، برای هر کسی که به آینده این پلتفرم باور دارد، ضروری است.

مقایسه جامع: اتریوم در برابر بیت کوین از منظر مدل عرضه

بیت کوین و اتریوم دو غول دنیای ارزهای دیجیتال هستند، اما فلسفه های طراحی و مدل های اقتصادی متفاوتی دارند که به طور ویژه در مکانیزم عرضه آن ها نمود پیدا می کند. مقایسه این دو از منظر تعداد کوین های اتریوم و بیت کوین، درک عمیق تری از جایگاه و پتانسیل هر یک ارائه می دهد.

فلسفه های متفاوت در طراحی اقتصادی

بیت کوین با هدف خلق یک پول دیجیتال کمیاب و غیرقابل دستکاری طراحی شد. هدف اصلی آن جایگزینی سیستم های مالی سنتی و ارائه یک ذخیره ارزش (Store of Value) بود. به همین دلیل، مدل عرضه آن بسیار ساده، ثابت و پیش بینی پذیر است: سقف ۲۱ میلیون واحدی و هاوینگ های منظم که نرخ انتشار را هر چهار سال یک بار نصف می کنند.

در مقابل، اتریوم با هدف ایجاد یک کامپیوتر جهانی و پلتفرمی برای برنامه های غیرمتمرکز طراحی شد. اتر به عنوان سوخت این پلتفرم عمل می کند. بنابراین، مدل اقتصادی آن باید انعطاف پذیری بیشتری داشته باشد تا بتواند نیازهای یک اکوسیستم رو به رشد و پویا را برآورده کند. این پلتفرم نه تنها یک ارز، بلکه بستری برای نوآوری است و عرضه اتر باید به گونه ای باشد که هم پایداری شبکه را تضمین کند و هم انگیزه ای برای مشارکت کنندگان ایجاد کند.

جدول مقایسه ای: سقف عرضه، مکانیزم تولید، نرخ انتشار و تأثیر بر ارزش

در جدول زیر، تفاوت های کلیدی مدل عرضه بیت کوین و اتریوم را مشاهده می کنید:

ویژگی	بیت کوین (BTC)	اتریوم (ETH)
سقف عرضه	۲۱ میلیون واحد (ثابت)	بدون سقف مطلق (پویا و متغیر)
مکانیزم تولید	اثبات کار (PoW) – پاداش ماینینگ	اثبات سهام (PoS) – پاداش اعتبارسنجی
نرخ انتشار	تقریباً هر ۱۰ دقیقه (کاهش با هاوینگ هر ۴ سال)	وابسته به میزان استیک و کارمزدها (کمتر از PoW، پتانسیل ضدتورمی)
مکانیزم کاهش عرضه	هاوینگ (کاهش نرخ انتشار)	سوزاندن کارمزد پایه (EIP-1559)
وضعیت تورمی/ضدتورمی	تورمی کاهنده (به سمت صفر)	پتانسیل ضدتورمی یا تورم بسیار پایین (Ultra Sound Money)
هدف اصلی مدل عرضه	کمیابی شدید، ذخیره ارزش	پایداری شبکه، امنیت، کمیابی پویا

تحلیل تفاوت ها: چالش ها و مزایای هر مدل

بیت کوین: سادگی و قطعیت

مدل عرضه بیت کوین بسیار ساده و قابل درک است. سقف ۲۱ میلیونی آن، کمیابی را تضمین می کند و هاوینگ ها به طور منظم شوک های عرضه ایجاد می کنند که به طور تاریخی با افزایش قیمت همراه بوده اند. این سادگی و قطعیت، یکی از دلایل اصلی اعتماد سرمایه گذاران به بیت کوین به عنوان طلای دیجیتال است. چالش اصلی آن، مصرف انرژی بالا در PoW (البته این موضوع برای بیت کوین به یک ویژگی امنیتی تبدیل شده است) و عدم انعطاف پذیری برای کارکردهای پیچیده تر است.

اتریوم: پویایی و انعطاف پذیری

مدل عرضه اتریوم پیچیده تر، اما بسیار انعطاف پذیرتر است. عدم وجود سقف مطلق، در ابتدا نگرانی هایی را ایجاد می کرد، اما با معرفی EIP-1559 و سپس «مرج»، این مدل به یک سیستم بسیار کارآمد و نوآورانه تبدیل شده است. مکانیزم سوزاندن، اتریوم را به یک دارایی واکنشی تبدیل می کند که در دوره های فعالیت بالای شبکه، به طور خودکار کمیاب تر می شود. انتقال به PoS نه تنها مصرف انرژی را به شدت کاهش داده، بلکه نرخ انتشار اتر را نیز بسیار کنترل کرده است. این پویایی به اتریوم اجازه می دهد تا هم به عنوان سوخت اکوسیستم بزرگ خود عمل کند و هم به طور بالقوه به عنوان یک ذخیره ارزش ضدتورمی مطرح شود.

در نهایت، هر دو مدل عرضه، اهداف متفاوتی را دنبال می کنند و هر کدام مزایا و چالش های خاص خود را دارند. درک این تفاوت ها به فعالان بازار کمک می کند تا هر دو ارز دیجیتال را در جایگاه واقعی خود ببینند و پتانسیل های منحصربه فرد هر یک را برای اهداف سرمایه گذاری یا کاربردی خود در نظر بگیرند.

نتیجه گیری: نگاهی به آینده عرضه اتریوم

سفری که در این مقاله برای درک تعداد کوین های اتریوم پیمودیم، نشان داد که اتریوم صرفاً یک ارز دیجیتال با یک عدد ثابت نیست؛ بلکه پلتفرمی با یک مدل اقتصادی پویا و در حال تکامل است. این پویایی، یکی از جذاب ترین و در عین حال پیچیده ترین جنبه های اتریوم است که آن را از بسیاری دیگر از دارایی های دیجیتال متمایز می کند.

اتریوم دارای عرضه پویا و بدون سقف مطلق است. این ویژگی که در ابتدا برای برخی نگران کننده به نظر می رسید، با نوآوری های کلیدی EIP-1559 و «مرج» (The Merge) به یک مزیت رقابتی تبدیل شده است. EIP-1559 با معرفی مکانیزم سوزاندن کارمزد پایه، اتریوم را در مسیر کاهش نرخ تورم قرار داد. سپس، «مرج» با انتقال از اثبات کار به اثبات سهام، نرخ انتشار اتر جدید را به شدت کاهش داد و آن را به دارایی با پتانسیل پول فوق العاده صوتی (Ultra Sound Money) تبدیل کرد؛ به این معنا که در شرایط فعالیت بالای شبکه، عرضه خالص اتر می تواند کاهش یابد.

شفافیت بی سابقه ای که مدل اقتصادی جدید اتریوم ارائه می دهد، به فعالان بازار امکان می دهد تا به طور لحظه ای پویایی عرضه را رصد کنند و درک عمیق تری از ارزش ذاتی این دارایی به دست آورند. این مدل نه تنها به افزایش امنیت و پایداری شبکه کمک می کند، بلکه با ایجاد مکانیزم های کمیابی، به حفظ ارزش بلندمدت اتر نیز یاری می رساند.

در چشم انداز بلندمدت، اتریوم با مدل عرضه منحصر به فرد و اکوسیستم رو به رشد خود، پتانسیل عظیمی برای نوآوری و پیشرو بودن در فضای بلاکچین و وب ۳ دارد. تعداد کوین های اتریوم، که دیگر صرفاً یک عدد نیست، بلکه نتیجه تعاملی پیچیده از کدها، مکانیسم ها و فعالیت های شبکه است، به عنصری کلیدی در روایت آینده مالی غیرمتمرکز تبدیل شده است.