تکریم واقعی کارگران – گزارشگر یک
یکی از این رویدادها روز جهانی کارگر سالانه در ایران است. اما نکته اصلی این است که ، آیا جشن این روز با یک جشن واقعی کارگران به پایان می رسد؟
پاسخ این است که ، علی رغم کار سخت ، اینگونه نیست. این شاخص های بخش کارگر را در زمینه هایی مانند وضعیت کارگر ، رفاه ، بهداشت ، آسیب های اجتماعی و ناتوانی ذهنی بررسی می کند. اگر داشته باشیم ، اعتراف خواهیم کرد که این بخشی از چرخه توسعه است و یک واقعیت مهم است. بخشی از چرخه تولید به کارگران بستگی دارد ، اما متأسفانه لذت آنها از سلامت روانی و اجتماعی مورد توجه مورد توجه قرار نگرفته است.
بازتاب آمار شیوع اعتیاد در جامعه کارگری حدود 27٪ است ، آمارها توسط سازمان های مختلف ارائه می شود و آمار در زمینه اختلالات روانی براساس آمار ارائه شده توسط مقامات رسمی بسیار بالاتر از میانگین کشوری است. اینها نشان می دهد که ما آنطور که باید به کارگران احترام نمی گذاشتیم. یک خانوار در حدود 10 میلیون نفر ، تقریبا نیمی از جمعیت به طور مستقیم با بخش کار مرتبط هستند و این واقعیتی است که نمی توان آن را نادیده گرفت ، بنابراین من فکر می کنم آنها در جامعه کارگری سرمایه گذاری می کنند و در بخش بزرگی سرمایه گذاری می کنند. از جمعیت.
اکنون این کارگران ممکن است از حقوق واقعی برخوردار نباشند ، از محیط کاری ایمنی برخوردار نباشند و دسترسی به خدمات عمومی و بهداشتی و همچنین مراقبت های بهداشتی جامع امری طبیعی نیست. هر ساله در ماه مارس ، که در آوریل پایان می یابد ، شاهد جنگی برای متعادل سازی حقوق و حقوق بین کارمندان دولت ، کارفرمایان و طبقه کارگر هستیم. این به خودی خود نشان می دهد که ما می جنگیم تا حقوق کارگران را تا آنجا که باید سلب کنیم. درست است که جامعه تصمیم گیرنده یا ترکیب مورد انتظار باید تمام ملاحظات را داشته باشد ، اما فراموش نکنیم که اگر نتوانید در حداقل حوزه زندگی برنامه ریزی درستی داشته باشید ، تأثیر زیادی در جامعه خواهد داشت. به کارگران احترام بگذارید ، به آنها احترام بگذارید ، به خانواده ها ، مراقبان ، فرزندان و خانواده ها هنگام کار در چرخه تولید کشور ، همه سختی ها و ناامیدی ها را تحمل کنید. آنچه که من فکر می کنم صحبت کردن در مورد حوزه کاری من مهم است این است که قانون نباید ضد کار باشد.
این قانون باید از حقوق کارگران حمایت کند ، که به نظر من این بسیار جدی است. علاوه بر این ، مسئله دیگری که سیاست گذاران و حتی کارفرمایان در زمینه جامعه کارگری نباید آن را نادیده بگیرند ، ارتقا of دسترسی کارگران به خدمات عمومی در زمینه بهداشت روان و اجتماعی است. اگرچه معاون امور اجتماعی و فرهنگی اداره تعاون کار و رفاه اجتماعی سالهاست که دست به اقداماتی زده و آن را قابل تحسین می داند ، اما همه این برنامه ها فقط یک معاون در یک وزارتخانه دارند. کارفرمایان برای انجام مسئولیت های اجتماعی خود باید مسائل بهداشت اجتماعی محیط کار و جامعه کار را جدی بگیرند.
بنابراین ، داشتن یک برنامه در این زمینه می تواند بسیار موثر باشد. بار دیگر این روز را به همه کارگران و خانواده ها تبریک می گویم و از کسانی که صمیمانه تلاش کردند تا به جامعه کمک کنند تا تولید بیشتری داشته باشد ، متشکرم.
* رئیس انجمن مددکاران اجتماعی
* منتشر شده در روزنامه آرمان