«جمهوری افغانستان» بیشتر به شوخی شبیه بود

به گزارش گزارشگر یک ، عباس عبدی روزنامه نگار در یادداشتی که برای این روزنامه نوشت گفت. اعتقاد او نوشت: “توسعه افغانستان همه ناظران را شگفت زده کرده است.” چگونه می توان اولین قدرت بزرگ جهان به مدت 20 سال در یک کشور توسعه نیافته مستقیم نظامی و سیاسی داشت و از تمام قدرت خود برای تشکیل دولت استفاده کرد و نزدیک به 8000 نفر را از دست داد و بیش از 200 میلیارد دلار هزینه کرد؟ آیا حتی در یک درگیری جدی ، آیا کل دولت و ارتش خالی در برابر ارتجاعی ترین جریان ها شکست خواهند خورد ، آیا قدرت به سرعت تسریع می شود و رئیس جمهور فرار را ترجیح می دهد؟

ریشه بحران افغانستان مداخله خارجی است. در ابتدا ، اتحاد جماهیر شوروی سعی کرد یک جامعه کمونیستی سوسیالیستی در روستاهای افغانستان ایجاد کند ، اما نتیجه آن چه بود؟ تشکیل مرتجع ترین گروه سیاسی و فکری منطقه ، طالبان ؛ به معنای واقعی کلمه یک گروه ارتجاعی تر و خشن تر از سالپی ها در خاورمیانه است. کودتای شوروی هزینه های هنگفتی را به این ابرقدرت تحمیل کرد. مگر اینکه مردم افغانستان پیشرفت کنند. همچنین افغانستان را بیش از 20 سال درگیر جنگ داخلی کرد. نهادهای سیاسی افغانستان در طول جنگ ضربه خورده و این کشور عقب نشینی کرده است. اتحاد جماهیر شوروی نیز فروپاشید. افغانستان به میدان بازی قدرت های جهانی تبدیل شده است. ایالات متحده ، بریتانیا و غرب از بدترین گروه ، که بعدها به نام طالبان معروف شد ، برای سرنگونی دولت کمونیستی حمایت کردند. اتحاد سیاسی افغانستان به دلیل از دست دادن پایگاه سیاسی ، هجوم ارزهای کثیف خارجی و تجارت مواد مخدر برای تأمین مالی گروه های ضد کمونیستی غیرممکن شده است. اغراق نیست اگر بگوییم این گروهها بیشتر از دولت کمونیست یکدیگر را کشتند. در این فضا ، طالبان وارد جزر و مدی شد که مورد حمایت عربستان سعودی ، امارات متحده عربی و پاکستان قرار داشت و افغانستان را فتح کرد ، اما جهان آنها را به رسمیت نشناخت. افغانستان با حضور دولت مرتجع به لانه گروه های تروریستی تبدیل شده است. 11 سپتامبر محصول شکل گیری چنین لانه ای در گوشه ای از جهان بود. ایالات متحده آمد و طالبان را در مدت کوتاهی منحل کرد ، اما مفهوم یک ملت واحد را ایجاد نکرد. یک حکومت قبیله ای فاسد نمی تواند قدرت داشته باشد. این مشکل تا زمانی که آمریکایی بودند ، قابل توجه نبود ، اما پس از رفتن آنها ، این بالن های خالی بیرون آمد. افغانستان دوباره وارد یک دوره بحرانی دیگر می شود و مشکلات بیشتری در آینده حل خواهد شد. “

انتهای پیام