جنگ نوجوان برای کسب استقلال و ترس والدین از «رفیق ناباب»!
یک روانشناس با اشاره به ترس والدین از مستقل شدن نوجوان و در دام رفقای ناباب افتادن، گفت: والدین در دوره نوجوانی فرزند دچار ترس‌هایی از جمله آنکه «نکنه بچه من رفقای نا باب پیدا کنه» می‌شوند؛ درحالی این ترس‌ها توام با خطاهای ذهنی است که باعث می‌شود نوجوان برای استقلال خود بجنگد.
گوهریسنا انزانی در گفت‌وگو با گزارشگر یک، با بیان اینکه کودکی که تا دیروز در دسترس والدین بود اکنون تبدیل به نوجوانی شده که ممکن است برای به دست آوردن حقوق خود با والدین بجنگد و نیاز به استقلال خود را فریاد بزند، اظهار کرد: والدین به اشتباه یاد گرفته اند که کودک را مدیریت و کنترل کنند و دائما به او بگویند چه کاری انجام دهد، چه کاری انجام ندهد، کجا برود، کجا نرود، با چه کسی حرف بزند و با چه کسی حرف نزند. از همین رو است که در دوران نوجوانی ناگهان با فردی مواجه می‌شوند که در تلاش است برای استقلال خود بجنگد.
نکنه بچه من رفیق نا باب پیدا کنه؟
وی در ادامه به ترس والدین نسبت به رفتارهای نوجوان نیز اشاره و توضیح داد: والدین در این دوره سنی فرزند دچار ترس‌هایی می‌شوند. از جمله آنکه «نکنه بچه من رفقای نا باب پیدا کنه؟». این ترس‌ها توام با خطاهای ذهنی است و منجر به این می‌شود که مثلا والدین تصور کنند فرزند ما حتما باید در تمام میهمانی‌ها همراه ما باشد چراکه امکان دارد در نبود والدین و از طریق دوستان ناباب به مصرف مواد مخدر روی آورد و یا به سمت شبکه‌هایی کشیده شود که مناسب سن او نیست. درواقع در این مرحله سنی هم نوجوان دچار ترس، اضطراب، خشم و افسردگی می‌شود و هم والدین این احساسات را تجربه می‌کنند. از این رو با توجه به تفاوت نسلی میان والدین و نوجوان نیاز به دریافت اطلاعات درباره دوران نوجوانی نسل جدید و کسب آگاهی بیشتر وجود دارد.
این روانشناس با اشاره به لزوم کمک کردن والدین به نوجوانان برای شناخت شخصیت، خطاب به والدین توصیه کرد: والدین باید آگاه باشند و از مقایسه نوجوان با دیگر نوجوانان بپرهیزند و در عین حال به نوجوان کمک کنند تا دوستان خوبی پیدا کند اما تفکر نقادانه را نیز به نوجوان یاد دهند تا در برابر اطلاعات مختلف بتواند راه درست را پیدا کند.
انزانی همچنین با بیان اینکه لازم است والدین بدانند در این دوره سنی نوجوانان دچار سردرگمی هویتی هستند، افزود: والدین به جای اینکه دائم نگران نوجوان باشند باید اطلاعاتشان را درباره دوره سنی نوجوانی افزایش دهند، در این زمینه مطالعه کنند و در صورت نیاز از متخصصان روانشناسی حوزه نوجوان کمک بگیرند تا بدانند در برابر این رفتارها و احساسات نوجوان باید چه واکنشی داشته باشند؟. در چنین شرایطی معمولا والدین به دلیل رفتار نوجوان از مورد قضاوت دیگران قرار گرفتن می‌ترسند. لازم است والدین روی این ترس‌هایشان کار کنند. پدر و مادر حتی باید بدانند چطور با دیگر اعضای خانواده صحبت کنند تا آنها هم شرایط نوجوان را درک کنند.
انتهای پیام