سلامت و دانش

دانستنی‌هایی درباره هوس‌های غذایی

به گزارش شفاف عصر روز چیست وی با استناد به Healthline نوشت: “اشتیاق به غذا می تواند توسط عوامل مختلفی از نظر جسمی و روحی شکل بگیرد.” در برخی موارد ، می تواند نشانه یک بیماری زمینه ای باشد و نباید از آن چشم پوشی کرد.

دلایل احتمالی هوس غذایی

اشتیاق به غذا را عوامل مختلفی می توانند شکل دهند که به طور کلی در دو دسته اصلی جسمی و روحی قرار می گیرند.

دلیل جسمی

عدم تعادل لپتین و گرلین: عدم تعادل در سطح این هورمون ها که باعث سیری و گرسنگی می شود ، می تواند اشتها را در برخی افراد تحریک کند.

باردار: تغییرات هورمونی در دوران بارداری می تواند بر گیرنده های بویایی و چشایی در انسان تأثیر بگذارد و منجر به هوس شدید غذایی شود.

-سندرم پیش از قاعدگی: تغییراتی در هورمون استروژن و پروژسترون که قبل از قاعدگی اتفاق می افتد می تواند ولع مصرف مواد غذایی ، به ویژه در غذاهای پر کربوهیدرات را افزایش دهد.

کمبود خواب: خواب کم یا خیلی کم می تواند در سطح هورمون هایی که گرسنگی ، سیری و چرخه خواب-بیداری را کنترل می کنند تداخل ایجاد کند و به همین دلیل احتمال هوس شدید غذا به خصوص در شب را برای شما ایجاد می کند.

رژیم غذایی فاقد مواد مغذی: برخی از مواد مغذی مانند پروتئین و فیبر می توانند به شما در احساس سیری کمک کنند. رژیم غذایی کم این مواد مغذی می تواند احساس گرسنگی یا اشتیاق به شما ایجاد کند. حتی اگر کالری کافی داشته باشید.

– رطوبت کافی ندارد: مصرف ناکافی مایعات می تواند گرسنگی یا اشتیاق به غذا را در برخی افراد تشدید کند.

جمعیت باکتریایی روده بزرگ: شواهدی وجود دارد که نشان می دهد نوع باکتری در روده بزرگ می تواند بر تعداد و نوع هوس غذایی فرد تأثیر بگذارد. با این حال ، برای تأیید این پیوند ، تحقیقات بیشتری لازم است.

-فعالیت بدنی: افزایش سطح فعالیت بدنی ، حتی از طریق پیاده روی ، می تواند به کاهش اشتیاق برای غذا کمک کند. به همین ترتیب ، تحرک کم می تواند دلیلی برای تجربه ولع مصرف بیشتر باشد.

-غذای بسیار فرآوری شده شواهدی وجود دارد که نشان می دهد غذاهای بسیار فرآوری شده با چربی و قند می توانند علائمی مانند اعتیاد ایجاد کرده و شانس شما را برای خوردن غذا زیاد کنند.

مصرف مکرر غذاهایی که میل می کنید: کم خوردن غذایی که می خواهید می تواند به کاهش ولع مصرف این ماده غذایی خاص کمک کند.

دلایل روانشناختی

فشار: استرس می تواند سطح کورتیزول را در بدن افزایش دهد. سطح بالای کورتیزول ممکن است با گرسنگی ، اشتیاق به غذا ، استرس یا احتمال پرخوری همراه باشد.

فردیت: برخی شواهد نشان می دهد که افرادی که با انگیزه های فوری کار می کنند ، بیشتر تمایل به غذا خوردن دارند.

زمینه خوردن: مغز شما می تواند مصرف برخی غذاها را با شرایط خاص مرتبط کند. به عنوان مثال ، ذرت بو داده و فیلم.

حالت روانی یک شخص.حالات خاص می تواند اشتیاق به غذا را تحریک کند. به عنوان مثال ، به نظر می رسد خلق و خوی منفی اشتیاق شما به غذاهایی که سریع و آسان تهیه می شوند و معمولاً حاوی ترکیبات مضر هستند را افزایش می دهد.

آیا ولع خوردن به غذا نشانه کمبود تغذیه است؟

یک باور عمومی وجود دارد که میل به غذا نشانه کمبود برخی مواد مغذی در بدن است. به دلایل زیادی ، در اکثر موارد ، این نظریه در حال حاضر از حمایت علمی برخوردار نیست.

به عنوان مثال ، اشتیاق به غذاهای شور گاهی به دلیل کمبود سدیم ایجاد می شود. با این حال ، بیشتر افرادی که تمایل به غذاهای شور دارند کمبود این ماده مغذی ندارند.

همچنین ، طبق نظریه کمبودهای تغذیه ای ، انتظار می رود که هوس بیشتر غذاها برای غذاهای مغذی و کمتر فرآوری شده مانند میوه ها ، سبزیجات ، غلات کامل یا لوبیا ایجاد شود.

با این حال ، در واقع بیشتر ولع مصرف مواد غذایی ، مانند غذاهای فرآوری شده با چربی ، قند یا نمک ، کمتر مغذی هستند.

همچنین ، تحقیقات نشان داده است که زنان و مردان معمولاً هوس متفاوتی برای غذا دارند. به عنوان مثال ، زنان اشتیاق به غذایی با طعم شیرین دارند ، در حالی که مردان به غذایی با طعم شیرین میل می کنند.

با این حال ، شواهد کمی وجود دارد که زنان در مواد غذایی شیرین فاقد مواد مغذی بیشتری هستند ، یا اینکه مردان در غذاهای معطر فاقد مواد مغذی هستند.

سرانجام ، تحقیقات نشان می دهد که هرچه غذای خاصی کمتر بخورید ، ولع مصرف آن کمتر می شود.

اشتیاق شما به غیر غذایی چطور؟

در حالی که بعید به نظر می رسد هوس خوردن نشانه کمبود تغذیه باشد ، ولع مصرف مواد غیر غذایی ممکن است وجود داشته باشد.

به عنوان نمونه می توان به اختلال Pica اشاره کرد که می تواند منجر به ولع مصرف مواد غیر غذایی مانند خاک ، مواد شوینده و یخ شود.

پیکا بیشتر در کودکان و زنان باردار دیده می شود و هنوز علت دقیق آن مشخص نیست.

با این حال ، مطالعات نشان می دهد که بیماران مبتلا به پیکا اغلب فاقد آهن ، کلسیم یا روی هستند.

اشتیاق به مواد غیر غذایی غالباً با مصرف مکمل هایی برای تأمین مواد مغذی مورد نیاز برطرف می شود.

البته همه موارد Pica با مصرف مکمل از بین نمی روند. بنابراین ، برای تعیین نقش دقیق کمبودهای تغذیه ای در این زمینه ، تحقیقات بیشتری لازم است.

دکمه بازگشت به بالا