درباره دلجویی رئیس‌جمهور از آیت‌الله صافی
در همان روز با تاریخ انتشار، نماینده عسکری از دفتر رئیس جمهور در یک تماس تلفنی مودبانه گفت که آقای رایشی مفاد یادداشت را مطالعه کرده و در مورد آن موضع گیری کرده است. این خبر را می توانید در وب سایت رئیس جمهور دریافت کنید.
چند دقیقه بعد خبر را در سایت مذکور دیدم. آقای رئیسی در پایان جلسه وزیران موقتاً بدون اشاره به مزاحمت و توهین از آیت الله صافی نامی نبرد و صرفاً مراجع عظام تقلید را خیرخواه مقامات کشوری دانست.
با این خبر ناخواسته آن را از سایت ریاست جمهوری این روزنامه بازیابی کردم و البته تاکید کردم که سخنان رئیس جمهور کم است.
وقتی دیروز به من رسید که آقای لایشی با این مرجع محترم کالاهای تقلبی تماس تلفنی داشته است، احساس کردم که رئیس جمهور هم احساس می کند که جایگاه قبلی ایشان کم است و سعی در جبران آن دارد.
رئیسی از این بابت شایسته تقدیر است اما به نظرم اگر همزمان با موضع گیری دو قوه دیگر بدون اتلاف وقت انجام می شد موثرتر بود.
اما یک سوال اساسی باقی می ماند که شما چقدر با موضع آیت الله صافی گلفایگانی موافقید که آقای لایشی با عصبانیت خود نسبت به هر کشوری فارغ از حقیقت به مردم آسیب می رساند؟ آیا اساساً آن را می پذیرد؟ اگر چنین است، دستور کار اجرای آن چیست؟ و اگر پاسخ منفی است، چه جایگزین هایی وجود دارد؟ آیا خشونت باید ادامه یابد؟