سایه تزلزل بر سر خاورمیانه

بدون شک ، اگر وضعیت موجود ادامه یابد ، پنجره پیشرفت و تعالی به روی عموم باز نمی شود ، شبح مداخله خارجی منطقه را پوشانده و آینده ای پر از عدم اطمینان و بی ثباتی نوعی خوش بینی را می بلعد. انتظار می رفت کشورهایی مانند ایران ، ترکیه و عربستان سعودی نقشه راه توسعه خاورمیانه را با همکاری عراق ، مصر و پاکستان بر اساس حقوق کامل مدیریت کنند ، اما به دلایلی این آرزوها محقق نشد. اکنون بسیاری از مناطق با جنگ ، ناامنی و ناامنی روبرو هستند و بیشتر دولت ها پناهگاه هایی را در زیر نیروهای خارجی ایجاد کرده اند.

عربستان سعودی ، عراق ، یمن ، لبنان ، سوریه ، بحرین و لیبی در جنگ ، ناآرامی و هرج و مرج قرار گرفته اند. ایران ، ترکیه و پاکستان با شرایط سخت اقتصادی روبرو هستند و رژیم صهیونیستی با اتکا به گرایش های ایدئولوژیک هزار ساله ، تروریسم و ​​بیان سموم نقش یک توپ سیاه را در خاورمیانه ایفا می کند. طی دهه گذشته ، تراکم مشکلات و بدبختی ها وحشتناک شده است. حداقل چهار شوک و اتفاق خاص در جهان عرب ، خوش بینی نسبت به حال و خوش بینی نسبت به آینده را در سیاه چال انداخته است.

قیام عرب اولین کسی بود که به دلیل دخالت آمریکا و بی تفاوتی اروپا در صحرای کشور سیگار کشید و به هوا پرواز کرد. در حالت دوم ، قیمت های نفت طی دهه گذشته به شدت کاهش یافته و اعتماد دولت به مشروعیت “ارز پایه” را تضعیف کرده است. در مورد سوم ، درگیری های کور و ویرانگر در عراق ، لبنان ، سودان ، الجزایر و لیبی طی یکی دو سال گذشته رخ داده است که ضد هوشیاری مسئولین ثبات و امنیت محلی را آشکار می کند. در نهایت ، ویروس کرونا به وضوح تصمیمات مربوط به ساختار ، سیاست و سیاست را هدف قرار داده است. خاورمیانه با نابرابری شدید اقتصادی ، رژیم های قبیله ای و فرقه ای ، دولت های تحصیل کرده و ایدئولوژی های مذهبی فلج دست و پنجه نرم می کند. متأسفانه ، رفاه ، سلامتی ، امنیت و حتی آینده فرزندان این منطقه به عنوان سرزمینی و تصادفی وارد سیاست می شوند و از جانب حاکمان جاه طلب بوده اند که آغاز مبارزه با عزرائیل را تضمین می کنند.

آنها هر زمان که بخواهند طبل را زیر و رو می کنند. حاکمان به جای تسلیم در برابر سپاسگزاری ، عدالت اجتماعی و شهروندی و تأمین حقوق بشر ، ادعای الوهیت ، الوهیت و دوام می کنند. صندوق بین المللی پول G.D.P است. گزارش شده است که منطقه 5٪ کاهش یافته است. تأثیر اجتماعی این بیماری کشنده است. اگر نیمی از جمعیت منطقه زیر 25 سال باشد و نرخ بیکاری دو برابر استاندارد جهانی باشد ، درخواست های استخدام در مقامات رسمی ثبت می شود.

بیشتر کارگران ، به ویژه کارگران غیر رسمی ، زیر خط فقر حرکت می کنند. سیستم مراقبت های بهداشتی بار اضافی را به دوش می کشد و آموزش از راه دور م producثر نیست. سازوکارهای ناکافی خدمات تأمین اجتماعی برای کارگران و افراد بی بضاعت تأثیر مدیریت ضعیف را ترکیب می کنند. در شرایط فعلی ، تنها راه کنترل سیل بدبختی مردم بازگشت به آنها است. ما باید با آنها آشتی کنیم و در تعیین سرنوشت ذینفعان خود مداخله کنیم. وی نظرات اهرمی مانند “حفظ قدرت با پول” را رد کرد. آمادگی شهروندان قرن بیست و یکم ایجاب می کند که ساکنان منطقه بدون درک آنها سرنوشت سرنوشت سازی را تجربه کنند. پایان دوره نفت و پولشویی و هزینه هنگفت مداخله ناگزیر همه کشورها را تحت تأثیر قرار خواهد داد. دولت های دیگر کمک های مالی و کتاب های زیادی را نگهداری نخواهند کرد. یک جنگ نیابتی بی اساس باعث تشدید پناهندگی و مهاجرت خواهد شد. 6٪ از جمعیت جهان در خاورمیانه زندگی می کنند و تنوع نژادی باید به عنوان منبع قدرت تعریف شود ، نه محدودیت بازدارندگی ظرفیت. قرن 21 قرن سنجش ثروت در سرمایه انسانی است. اگر دولت می خواهد بماند ، باید وضعیت نخبگان و ارزش سرمایه انسانی را درک کند ، بداند که بزرگترین دارایی ها و سرمایه ها رضایت مردم است و این می تواند با یک دموکراسی واقعی محقق شود. از این منظر ، دیوارهای اطراف پادگان خاورمیانه تخریب شد ، درختان زیتون سیراب شدند و دانشکده علوم و دانش تأسیس شد. انسانها در خاورمیانه به عزت و آزادی نیاز دارند و خاورمیانه برای توسعه و توسعه به انسانهای آزاد نیاز دارد.

* عضو کنگره

2727