سریال‌هایی که نه کرونایی هستند و نه رمضانی!

جبار آذین ، نویسنده و منتقد ، در مصاحبه با گزارشگر یک ، درباره کیفیت سریال مناسب ماه رمضان گفت: “هیچ یک از این سریال از استانداردهای بالا و کیفیت درجه یک برخوردار نیست و به کار شکوهمند و مستمر تلویزیون تعلق ندارد.” با توجه به شرایطی که کورونا ایجاد کرده بود ، برنامه باید در طول سال برنامه ریزی شود ، بنابراین نتوانستم برنامه ای مناسب تهیه کنم.

در ادامه این گفتگو ، جبار آذین با انتقاد از سریال پخش شده در شبکه های تلویزیونی در ماه رمضان 99:

کانال 3: “سرباز”
جوانه های طعم “سرباز” متناسب با محتوا است

«خالق» سریال «سرباز» در فیلم و تلویزیون از سابقه نسبتاً خوبی برخوردار است. سلیقه نویسندگان و کارگردانان این سریال و استفاده از دیدگاه های شخصی ، مضامین ، پرداخت ها و فرم های ویژه ، تماشاگران را به روشی غیرمعمول سربازان می دید. با تماشای تماشاگران وقت اوقات فراغت و نیاز به سرگرمی برای دیدن و کار برای دیدن ، سربازان نمی توانند در طولانی مدت تعداد تماشاگران را افزایش دهند. دلیل اصلی این عدم موفقیت این است که بازی هایی با فرم و فرمالیسم باعث نوعی گسست در داستان پردازی شده و از ادامه ارتباط مخاطب جلوگیری می کنند.

کارگردان “سرباز” اتفاقات اجتماعی مانند لباس نظامی را به صورت سطحی دید. در فضای واقعی خدمت نظامی ، کار آسانی نیست. به دلیل نوع ساختار ، نوع محتوا و اتخاذ بازی های خاص ، ریتم های بسیار کندی در این سریال حاکم بود و این ریتم کند باعث ضربه دیگری به محتوا شد و مانع از برقراری ارتباط مخاطبان با این سریال شد. “ترکیبی از این نقص ها مانع از دیدن ویژگی های عالی تم Soldier می شود ، که می تواند ابزاری عالی برای ایجاد قطعات به یاد ماندنی باشد.”

کانال 2: “بچه مهندس”
“مهندس بچه” تحت تأثیر نظرات و سلایق برخی مدیران بود

جبار آذین بیشتر به سریال “Bacha Mohandes” اعتقاد دارد. “دلیل ساخت یک سریال موفق در قالب فصلهای مختلف به این دلیل است که از بینندگان استقبال می کنیم ، اما بعضی اوقات استقبال بینندگان در تلویزیون تحت تأثیر توصیه ، نظم و سلیقه برخی مدیران است.” در فصل های اول و دوم ، “فرزند مهندس” به دلیل مضامین و مضامین خانواده مخاطبان را به خود جلب کرد ، اما در عین حال با توصیه برخی مضامین ، او فراتر از قصه گویی مناسب برای خانواده و جامعه قرار گرفت و وارد مرحله دیگری از جمله مشکلات شد. اطلاعات و امنیت وجود دارد که به زندگی اصلی شخصیت ها ، به ویژه جواد جوادی مربوط نمی شود. به جای در نظر گرفتن نظرات و سلیقه های مردم در ادامه ، تهیه کنندگان “مهندس بچه” اکثراً مشاوره و توصیه برخی از مدیران را دریافت می کردند. “ضعف بزرگی برای پخش کنندگان است که جذابیتی ندارد ، انعطاف پذیر است و تولید تلویزیون از فرهنگ ، سلایق و نظرات مخاطبان دور می شود.”

کانال 5: “پدر پسر”
به دنبال نگاه سطحی به سبک “پدر پسر” و برخی از روابط خانوادگی باشید

منتقدین “پدر یک پسر” را “ادعای خانوادگی ، اجتماعی ، شوخ طبعی” می دانند ، اما تصویری سبک و سطحی از یک رابطه خانوادگی به طور سطحی و با استفاده از مقولات مهم اجتماعی که نیاز به طنز دارند. “اما در واقعیت ، ویژگی های خانواده ، جامعه و ژانر طنز را در نظر نمی گیرد و ساختار هنری مناسبی ندارد.”

“پدر پسر مجموعه ای از رسانه های فرعی است که می تواند به جای یک داستان سطحی تنها در قالب یک داستان خوب خانوادگی یا اجتماعی داستان خوبی را برای شما بازگو کند و نمی تواند فضایی برای محاکمات و اشتباهات برای تولید کنندگان فرعی باشد.” “پدر پسر” قوی تر و بهتر بود ، اما ناموفق بود. “

کانال 1: “زیرزمینی»

“زیرزمینی” کلیشی است با پرداختهای نسبتاً جدید

منتقدین می گویند: “اما زیرزمینی” “تجربه جدیدی برای کارگردانان در زمینه تولید کمدی است و موضوع اصلی کلیشه ها و تکرارها است اما با پرداخت های نسبتاً جدید و استفاده از مضامین سیاسی.” از نظر انقلابی و اجتماعی نسبتاً موفق بود. این سریال با بهره گیری از برخی از عناصر اتومبیل و حرفه ای مانند بازیگران صالحی مانند ژاله صامتی که بازی های ویژه ای را ارائه داده اند ، این سریال را در بین سایر سریال ها مخاطبان بیشتری را به خود جلب کرد.

وی در پاسخ به این سؤال که موقعیت سریال کمدی “زیر خاکی” در مقایسه با کارهای قدیمی کارتون در تلویزیون نه چندان دور از آن چیست؟ “یکی از ویژگی های بارز کار مناسب ، به ویژه ماه رمضان ، طنز و طنز است که برای فرهنگ اجتماعی سالم و سالم است و ثبات را در قلب جامعه به ارمغان می آورد.” “زیرزمینی” اولین تجربه طنز سازندگان ، به ویژه جلیل سامان است ، اما این توجه دقیق به طنز یک موفقیت بوده است ، اما به معنای آن نیست که به دوران سریال های خانوادگی و کمدی های موفق در سراسر تلویزیون رسیده است.

وی در تلویزیون گفت که جای خالی برنامه نویسان گذشته آشکار شد. “برخی از برنامه نویسان سالها بعد از برنامه ریزی تلویزیون بودند و تلویزیون تمایل به بازگشت هنرمندان در این محدوده به کارهای درجه یک و ارزشمند نشان نداده است.” کار بر روی محتوای اجتماعی در تلویزیون در طول ماه مبارک خالی و چشم نواز است.

آذین در پایان سخنان گفت: هیچکدام از این سریال ها ماه رمضان یا حتی کرونی نیستند بلکه اوقات فراغت مردم را پر کرده و آنتن های رادیویی و تلویزیونی را با همان سرگرمی معمولی پر کرده است.

انتهای پیام