عدالت و توسعه در دولت جدید

به عنوان مثال ، آنچه هست و آنچه نیست ، نمی تواند با هم باشد. یا در جهان امکان ، از نظر جوهر و وسعت ، نمی توان تصور کرد که پدیده ها هم جوهر باشند و هم عرض ، یا نه جوهر و نه عرض. البته اینها ادعاهایی هستند که با طبیعت طبیعت سازگارترند و در غیر این صورت در قلمرو وجود غیرممکن هستند. اما وقتی این مفهوم را از نظر سیاسی و اقتصادی در نظر بگیرید ، چهار اتفاق رخ می دهد:

اول ، نه عدالت و نه توسعه.

دوم ، عدالت وجود دارد ، اما پیشرفت نیست.

سوم ، توسعه وجود دارد ، اما عدالت وجود ندارد.

چهارم ، هم عدالت و هم توسعه

اگر عدالت وجود داشته باشد ، آن را مانعی برای پیشرفت می دانند و گاهی به من گفته می شود که حتی اگر بخواهم پیشرفت کنم نمی توانم عدالت داشته باشم. دیگران نیاز به توسعه را ابتدا و سپس تعریف می کنند.

دیگران عدالت را آنقدر تنگ و تاریک می کنند که همه را در فقر و بدبختی برابر می کند.

همچنین برای هر کدام نمونه هایی وجود دارد. ما تا آنجا که ممکن است پیشرفت کرده ایم و عدالت را برای بسیاری اجرا کرده ایم ، اما کشورهایی هستند که اختلاف طبقاتی در آنها بیداد می کند. به عنوان مثال ، در ایالات متحده ، توسعه در درجه اول اهمیت قرار دارد ، اما همانطور که همه می دانند ، تبعیض علیه رنگین پوست ها بیداد می کند. کشورهایی هستند که نه عدالت وجود دارد و نه توسعه ، و همچنان با تکیه بر ثروت داخلی و بدون عدالت. تعداد کمی از مردم بیش از 90 درصد ثروت جامعه را در اختیار دارند. تفاوت بین توسعه نیافته و توسعه نیافته در این است که در کشورهای توسعه یافته ، ثروت ثروتمندان حداقل تا حدی برای توسعه استفاده می شود. با این حال ، در کشورهای توسعه نیافته ، ثروت در دست چند رانت جوی جمع می شود و برای اهداف شخصی ، قبیله ای و تجاری استفاده می شود. آنها همیشه دولت را گروگان می گیرند و ثروت خود را در کشورهای دیگر سرمایه گذاری می کنند. در هر دو کشور ، گروهی با درآمد بیش از حد ، که نمی دانند چه کنند ، متولی سیاست کشور و جهان هستند ، در حالی که بقیه فقط می گویند که باید زندگی بدبختی داشته باشند و فقرا را از بین ببرند. راه

دولت جدید ایران امیدوار است که هم به عدالت و هم به توسعه توجه کند. و با توجه به قدرت داخلی خود ، قدرت اقتصادی را به ایران باز می گرداند و زمینه را برای ورود کشور به توسعه پایدار فراهم می کند. تقویت ارزهای ملی ، جدی گرفتن مالیات ، افزایش صادرات ، ایجاد مزیت نسبی ، تثبیت قیمت ها و دستیابی به عدالت از طریق توسعه.