ماجرای جنگ و گریز هوایی خلبانان ایرانی
نیروی هوایی عراق بیشترین امکانات هواپیمایی خود را به کار گرفت و تمام تلاشش بر این بود که حرکت هوانیروز را متوقف یا کُند کند. در یکی از این عملیات‌ها که از منطقه درگیری باز می‌گشتیم ناگهان با چند فروند هواپیمای دشمن روبه روشدیم. منطقه‌ای که در آن هواپیماهای عراقی به ما هجوم آوردند «جُفیر» و اطراف دارخوین بود.
به گزارش گزارشگر یک، سرهنگ خلبان علیرضا حق‌شناس با اشاره به اینکه عملیات «والفجر ۸» پرحادثه‌ترین و سنگین‌ترین عملیاتی هوانیروز بود، توضیح داد:به علت وسعت منطقه نبرد از تمام وسائل پرنده به نحو شایسته‌ای استفاده کردیم. در این عملیات انواع بالگردها ( شنوک ۲۱۴ جت رنجر و شکاری کبرا) به کار گرفته شدند و عملیاتی بسیار غرور آفرین را برای نیروهای ایرانی رقم زدند.
در مقابل نیز نیروی هوایی عراق بیشترین امکانات هواپیمایی خود را به کار گرفت و تمام تلاشش بر این بود که حرکت هوانیروز را متوقف یا کُند کند. در یکی از این عملیات‌ها که از منطقه درگیری باز می‌گشتیم ناگهان با چند فروند هواپیمای دشمن روبه روشدیم. منطقه‌ای که در آن هواپیماهای عراقی به ما هجوم آوردند «جُفیر» و اطراف دارخوین بود. هواپیماها بالگردهای ما را دنبال می‌کردند من با شهید فخرایی بودم. اشتری در یک بالگرد دیگر و اسماعیل صحتی که به خاطر منهدم کردن یک فروند هواپیمای دشمن با بالگرد شهرت جهانی پیدا کرده است در یک بالگرد دیگر بود.
ما برای آنکه هدف هواپیماها قرار نگیریم از همدیگر جدا شدیم و هر کدام به سمتی رفتیم هواپیماها دست بردار نبودند چون دشت باز بود و نمی‌توانستیم به پشت کوه یا منطقه امن پناه ببریم، مجبور بودیم چپ و راست برویم و چنین می‌کردیم. بالاخره این جنگ و گریز بیش از ۱۵ دقیقه طول کشید و هواپیماهای عراقی با رسیدن هواپیماهای خودی منطقه را ترک کردند و ما خسته ولی خوشحال در پایگاه خود فرود آمدیم و برای عملیات بعدی لودگیری(مسلح) کردیم.
انتهای پیام