نهاد مدنی «مرجعیت»، میراث آیت الله حکیم و آینده حوزه نجف

با توجه به مرگ ناگهانی وی و این واقعیت که از حوزه نجف در درجه اول به عنوان یک گروه چهارگانه یاد می شود ، درباره تاثیر این فقدان بر آینده حوزه نجف و اقتدار آن بحث شده است.

طلاب حوزه باید درباره مسائل داخلی حوزه صحبت کنند ، اما به عنوان ناظران بیرونی که تاریخ ، ساختار ، سنت و فرهنگ حوزه را در سالهای اخیر مطالعه کرده اند (برخی از آنها در یادداشت “مدرسه نجف اشرف” نیز ذکر شده است). این حوزه یکی از اساسی ترین و پایدارترین م institutionsسسات تولیدی علمی در جهان شیعه است و با وجود تغییرات وسیع و عمیق تاریخی در چند قرن گذشته ، ساختار علمی ، رویه ها و ساختارهای علمی ، رویه ها و توسعه سیخ طوسی و صاحب جواهر ، شیخ انصاری و آخوند خراسانی ، سید محمد کاظم یزدی ، بزرگان مانند سید ابوالحسن اصفهانی ، شیخ محمدحسین نائینی ، شیخ محمدحسین کلایی و منشأ یا معلم استوانه های ابوالقاسم خویی و آن حضرت امام خمینی (سن تبعید) بود. و آیت الله سیستانی ، با دوران های دیگر و سخت ترین شرایط سرکوب ، از جمله رژیم باتیستی ، موجودیت خود را در مزارع ضعیف و بایر. خوشبختانه در دوران پس از صدام ، حوزه علمیه نجف اشرف دوران جدیدی از تلاش علمی و رشد کمی و کیفی را تجربه کرد. حوزه های انتخابیه همچنین با احترام به آزادی اندیشه و تنوع عمل و اجتناب از سیاست زدگی ، سکولاریزاسیون ، قدرت طلبی و رقابت دست و پاگیر حزبی ، راه را برای رشد و خلاقیت جدید هموار کردند. اجتهاد و رویه های به روز شده برای پاسخگویی به پیچیدگی ها ، نیازها و شبهات دشوار حال و آینده. اقدامات خوب و خردمندانه رهبران نجف اشرف آیت الله سیستانی و دیگر بزرگان نجف اشرف ، احترام به حقوق بشر ، حق اعتراض ، حق رأی ، حق حاکمیت و آزادی فکری ، آزادی ، حقوق اقلیت ها ، ادیان و علاقه به فرهنگ گفتگوی بین ادیان و فقه غربی ، شواهد بیشتری بر این مدرنیته و تعامل با جهان پیرامون آن است. ما با رای دهندگان نجف گفتمان عمیق ، پایدار و بلند مدتی خواهیم داشت و امیدواریم که ادامه یابد و گسترش یابد.

در شیعیان ، “اقتدار” بیش از هر چیز یک نهاد مدنی و معنوی است و “اقتدار” یک شخصیت مدنی و معنوی است که هویت و نفوذ خود را از فرقه “دین” در باورها و عملکردهای دینی ، اخلاقی و انسانی خود می گیرد. به و مسئولیت اجتماعی ، رای دهندگان به عنوان نیروی اجتماعی و جامعه به عنوان پشتوانه عملی. هویت دیگر یک مرجع یا مرجع قبلی نیست ، یک ویژگی است. فقدان مرجعیت دینی به اندازه وزن فکری ، معنوی و اخلاقی او خلأ ایجاد می کند و به همان اندازه که شاگردان ، نوشته ها ، فتاوای او ، خلاقیت های فکری ، شیوه های سیاسی ، اجتماعی و حتی شخصی او را به جا می گذارد ، گاهی اوقات میراثی از خود به جای می گذارد. این موضوع ده ها سال ، صدها سال مورد بحث و بررسی قرار خواهد گرفت. ارکان یک قلمرو اقتدار هستند و بسیاری از تحولات در یک قلمرو از اقتدار نشأت می گیرد یا حول محور آن می چرخد ​​و اساساً قلمرو و آینده آن با اقتدار تعریف می شود. در عین حال ، باید توجه داشت که ماندگاری حوزه های علمیه ریشه دار مانند نجف اشرف یا حوزه های علمیه بزرگ مانند قم را نمی توان با حوزه های علمیه کوچکتر که در مقطعی مهاجرت و مرگ را روشن می کند ، مقایسه کرد. و ، بر اساس شهادت تاریخ ، به زندگی و بقای هر رهبر مذهبی یا مرجع خاصی بستگی ندارد و مانند هر نهاد متمدن دیگر ، اهداف ، ظرفیت علمی و باروری فکری ، دامنه نظرات م effectivenessمن ، اثربخشی ، استقلال اقتصادی ، سنت و سبک و ظرفیت رهبران و سازمانهای آنها برای تنظیم روابط خود با مدارس ، جوامع هدف و سایر نهادهای اجتماعی متمایز ، و همچنین دیدگاهها و موقعیتهای افراد و نهادهای قدرتمند به

در این راستا ، رشد ، اعلام و تحقق اقتدار حوزه های علمیه شیعه بسیار مهم است. البته در ادیان دیگر که سنت های خاص خود را دارند ، گاهی اوقات خارج از قدرت آن نهاد دینی ، و در واقع دیکته شده از سوی یک نهاد سیاسی است.

سنت های هر نهاد دینی باید در زمینه تاریخی ، اجتماعی و سیاسی مورد بررسی و تحلیل قرار گیرد. دو شاخه علم و حقوق شیعه ، حوزه علمیه مقدس قم و حوزه علمیه نجف اشرف نیز دارای شباهت ها و تفاوت های بسیاری هستند که از زمینه های تاریخی و سیاسی و سنت های داخلی آنها نشأت می گیرد. یکی سنت اعلام قدرت است ، در هر یک از این مناطق تمایز وجود دارد و البته مورد انتقاد قرار می گیرد. به عنوان مثال ، در حوزه علمیه قم ، اعلام مرجعیت طلبه در زندگی استاد بدون هیچ مشكل و رویه ای انجام می شود ، بنابراین نسل های مقلد در این زمینه با انتشار رساله های عملی و نسل وظایف ، اقتدار خود را اعلام كرده اند. حتی مtزتحیدان جوان اقتدار را تا حدی دنبال می کنند. این برای عموم مردم واضح است و در عین حال ، جامعه معلمان و دولت در به رسمیت شناختن برخی از اقتدار یا کم اهمیت جلوه دادن برخی دیگر نقش دارند. با این حال ، در حوزه نجف اشرف ، روند اعلام قدرت به این شکل نیست و در زندگی معلمان عادی ، دانش آموزان از انتشار مقالات عملی و اعلام مرجعیت خود ، صرف نظر از میزان برجستگی آنها ، خودداری می کنند. به همین دلیل است که اکثر نام های این سه مقام در نجف اشرف شنیده می شود و به معنای فقدان شخصیت های برجسته علمی در سطح معتبر نیست ، بلکه منظور پایبندی به سنت ها و اصول صدها نفر است. محوریت و تقوای علم در این زمینه جلوگیری و جلوگیری از رقابت جهانی یا جلوگیری از دخالت خارجی در تهیه منابع است. در حال حاضر ، چهره های برجسته حوزه نجف کلاس ها و بحث های بسیار سنگینی دارند و با توجه به جدیت و وزن کلاس ، عمق بحث و علاقه دانشجویان و تقوای اساتید ، همواره افرادی خواهند بود با آگاهی ضمنی از زمینه شخص بعدی ، بنابراین ، هنگامی که مراجع فانی خداحافظی می کنند ، معرفی شخص بعدی توسط طیف وسیع و م effectiveثری از اساتید و دانشجویان وفادار سنتی انجام می شود. حوزه نجف ، با رعایت سنت و دقت. البته در روند اعلام قدرت در نجف اشرف ، هیچ نهاد دولتی یا رسمی دخالت نمی کند و اگر چنین باشد ، معمولاً به جایی نمی رسد. سنت شکستن آنلاین ، خودداری از به ارث بردن اقتدار و اقتدار ، سپردن مراجع تقلید از مراجع مرده به سایر مراجع ، تکمیل فعالیت های آنها یا انتقال مدیریت مراکز و نهادهای مرجع مرده به مراجع زنده از دیگر سنت های جدی در نجف اشرف است. و امروز شاهد این امر هستیم مرگ آیت الله حکیم و پاره شدن آنلاین او

با این مقدمه ، به غیبت آیت الله حکیم و “ال گرانسان حکیم” ، صاحبان و مراجع بزرگ سبک حوزه علمیه نجف اشرف و یکی از اسرار و نمادهای این حوزه اشاره می شود. با وجود بی اعتمادی ، تلخی و از دست دادن وی و اندوه و جدایی عمیق آشکار در وضعیت و اقامتگاه بزرگان نجف ، مانعی یا ابهامی در مسیر این حوزه تلقی نمی شود. این صندلی خالی است ، اما با توجه به دهه ها وقف او در نگارش کتاب و آموزش طلاب ، و این واقعیت که او متعلق به حوزه علمیه نجف اشرف است ، منطقاً میراث روشن او ، این حوزه را بیشتر مصمم می سازد تا آینده را رقم بزند. به ویژه در خط مقدم در این حوزه ، حوزه دارای افرادی مانند حضرت آیت الله سیستانی ، فقیه عالی رتبه ، صبور ، معتدل ، کوته بین ، ثابت قدم و فرزانه حضرت آیت الله سیستانی است که در ارتقاء رأی دهندگان نجف در دوران پس از صدام نقش بی نظیری ایفا کرد. عصر ، در میان آن یک نفر ستون اصلی جهان شیعه. به یاد داریم که حضرت آیت الله سید محسن حکیم و حضرت آیت الله سید ابوالقاسم خویی عالم بشریت را از عظمت ، شخصیت و علم خود پر کردند و نه تنها رأی دهندگان نجف اشرف تکان نخوردند و متوقف نشدند ، بلکه میراث ایشان آنها را بارورتر کرد. امروزه بسیاری از مراجع بزرگ در نجف و قم در قلب حوزه های انتخابیه خود ظهور کرده اند. در حال حاضر حوزه علمیه نجف علاوه بر سطح فعلی از حضور بسیاری از اساتید برجسته نیز بهره می برد و شواهد نشان می دهد که اساتید درجه یک دیگری در سطح مرجعیت و شناخته شده برای موزه و شاگردان این مدرسه وجود دارد. این یک حوزه علمیه است ، اما با حفظ سنت ، بدون انجام هیچ اقدامی ، به تدریج ذکر می شود ، اسامی ذکر می شود و هرکدام جای خود را می گیرند.

البته مساله بالاترین مقام شیعه وزن مقام بعدی ، شبکه دانشجویی ، اجماع اکثریت بزرگان و اقبال مردم و… به مهمتر از همه ، در قرن گذشته ، گاهی در قم ، گاهی در نجف ، گاهی در هر دو کشور ، و نکته دیگری که عوامل و سنت هایی که بر انتخاب و شانس تأثیر می گذارند باید برای آنها پرداخت شود.

پیرو سخنان بزرگان و اساتید حوزه علمیه نجف اشرف ، نگاهی به گفتار و کردار آنها و آداب و رسوم امروز آنها ، دو نکته ویژه وجود دارد. یکی اینکه این قلمرو متعلق به حضرت ولی عصر (عج) است و آنها به لطف خدا و عنایت حضرت امیرالم Muمنین علی (ع) به این قلمرو اعتقاد دارند. قدرت نه تنها رمز بقا است ، بلکه راه عظمت و عظمت او را نیز می داند. درود بر شما و رحمت و برکت خداوند بر شما.

* ارسال شده در وب سایت شفقنا