هشدار آقا مجتبی تهرانی به قالیباف چه بود؟
ماجرای تصاویر همسر، دختر و داماد محمدباقر قالیباف که همراه با کالسکه بچه های ترکیه به کشور بازمیگشتند، از دیروز تا الان رئیس مجلس را زیر ضربات انتقادات گرفته و احتمالا این هجمه ها تا چند روز دیگر هم ادامه داشته باشد و بعد از هم مثل خیلی از موضوعات موضوعات باشد. ریز و درشت دیگر به دست فراموشی سپرده شود.
اما درباره این ماجرا که البته از یک طرف آقای قالیباف آن را «خطای نابخشودنی» خوانده و از سوی دیگر برخی آن را تکذیب کرده اند، نکاتی وجود دارد که پرداختن به آنها می تواند به تحلیل دقیق این گونه ماجراها کمک کند:
۱. محمدباقر قالیباف، احتمالاً یا بدشانسی است یا واقعاً برنامه هایی برای به اصطلاح «زدن» او چیده شده بود چون بعید است که خانواده دیگران از این قبیل سفرها نروند و فقط زن و بچه رئیس مجلس به ترکیه باشند. از اینرو نه آن کسی که این تصاویر را منتشر می کند خیلی امامزاده است، نه قالیباف که زن و بچه اش رفته اند ترکیه خیلی گناهکار اما به هر حال اگر توطئه های هم برای تخریب قالیباف بوده است، خانواده رئیس مجلس بدون جایگاه او بهترین بهانه را به دست مخالفان داده اند. .
۲. که قالیباف با وجود شعارهای حمایت از تولید ملی و مدیریت جهادی و لزوم توجه به نود و ششدرصدیها زن و بچهاش میروند ترکیه و از آنجا مایحتاج خود را میخرند، گرچه درد است اما خیلی چیز عجیبی نیست و قالیباف مختصر هم نیست. رئیس مجلس در همان فهرستی هم که سال 96 از اموالش در یک کاغذ a4 منتشر کرد، نه اثری از تولید داخلی بود، نه اساسا اموال و نقدینگیاش شبیه نود و ششدرصدی های همان زمان بود. شما در آن فهرست اثری از پراید و سمند نمی‌بینید. مزدای مدل 87 و پاترول مدل 71 محصول ژاپن همراه در این فهرست است، به خانه 330 متری و 180 متری و مجموع نقدینگی حدود 37 میلیون تومان. کجای اینها تولید ملی بوده و نود و ششدرصدیها کجا این مقدار اموال و نقدینگی دارند؟ ضمن اینکه قالیباف لااقل این فهرست را منتشر کرد. بقیه که همین کار را هم نکردند.
۳. چه بگویم گناه زن و فرزند را نباید به پای قالیباف نوشت، حرف کاملی نیست. وقتی مردم تمام شئون زندگی خود را تحت تصمیمات امثال آقای قالیباد می‌دیدز چن مباد می‌بینند، چرا که مردم تمام شئون زندگی خود را تحت تصمیمات امثال مردم قرار می‌دهند. در حالی که در همه جای دنیا دولتمردان قرار دارند و خانواده شان زیر ذره بین رسانه ها و افراد هستند و علاوه بر این، اگر خطای بچه ها را به پای والدین ننویسند، خداوند در آیه 28 سوره انفال هشدار نمیداد که: «و اعلموا أنما أموالکم و أولادکم». فتنة و أن الله عند أجر عظیم – و بدانید اموال و اولاد شما، وسیله آزمایش است و برای کسانی که از امتحان برآیند، پاداش عظیند، پاداش عظیمی نزد خداست». همچنین اگر خانواده‌ای به آنان ربطی نداشتند، قانون اساسی و قانون عادی بر لزوم اعلام اموال و خانواده‌شان قبل و بعد از قبول قاطعیت نمی‌کردند و می‌گفتند فقط اموال خود را مورد بررسی قرار می‌دهند. چند هم پذیرفته نیست بگوییم فرزندان چه گناهی کرده اند شکه پدرشان هستند. وقتی همین بچه های توان بواسطه قدرت ناشی از اراده عمومی است که به پدرشان اعطا می شود می توان از امکانات و بهتر از سایرین بهره مند شد، باید برخی ملاحظات و سختی ها را هم تحمل کنند. مگر اینکه بگویند ما تمام هزینه هایی را که از و تولد به دلیل جایگاه پدرمان برای ما می شود و فرصت هایی که به دست آوردهایم را به قیمت روز به بیتالمال برمیگردانیم تا بتوانیم آزادانه زندگی کنیم. اگر کسی همه این فرصت‌ها و هزینه‌ها را داشته باشد، بسم الله را جبران کند.
۴. بخواهیم یا نخواهیم، مسئول نظام جمهوری اسلامی و اطرافیانش هر کاری به پای اصل نظام نوشته و نظام هم در مملکت ما مجری اوامر اسلام شناخته می شود; بنابراین اشتباه، جرم، جرم، و هر کار ضد ارزش از سوی آدم‌های نظام و تقطرافیانش آنی مس انی مدام اشتباه، جرم، جرم و هر کار ضد ارزش به سوی آدم‌های برای همین است که مرحوم آیت الله حاجآقا مجتبی تهرانی که رهبر معظم انقلاب، ایشان را عالم عامل ربانی توصیف کردند، خطاب به قالیباف میگوید: «حواست که مسئول دین مردم هم هستی» و نگران این هشدار، در واقع خطاب به همه نظام است. جمهوری اسلامی است. آنها نسبت به دین مردم مسئولند و نباید کاری کنند که به دین وارد شود.
انتهای پیام