و دوباره حمید فرخ‌نژاد/ «میجر» چطور فیلمی است؟
حمید فرخ خنژاد در اواخر دهه 1970 با عنوان “عروس آتش” به فیلم های ایرانی معرفی شد. این شخصیت فرحان و ژانر فرخ نژاد بود که همراه با جذابیت و تازگی فیلم ، خسرو سینایی را زنده نگه داشت. توجه زیادی به بازیگری این تازه کار داشت که از نظر متعارف چهره زیبایی نداشت و از آن زمان فرخ نژاد به عنوان بازیگر زن سینمای ایران در دهه 1980 شناخته شد. 10 سال که یکی از معیارهای ستاره شدن زیبایی و درخشش چشم بود.
فرخ نژاد لهجه خود را در طول سالها حفظ کرده و بارها مورد انتقاد قرار گرفته است ، اما نقش های متنوع و به یادماندنی او در بهترین فیلم های دهه 80 از وی یک کارنامه بی نظیر و فوق العاده ساخته است. نمی توان او را در نقش های کمتر شناخته شده در “چهارشنبه در سوریه” یا “بنفش” و در فیلم رها شده “طبل بزرگ زیر پای چپ” نادیده گرفت. او همچنین در کمدی پر جنب و جوش “خوب ، بد ، زن سبک و جلف 1” درجه یک بود و حضور او تحت الشعاع زوج محبوب و شوخ طبع فیلم (پژمان جمشیدی و سام درخشانی) قرار نگرفت.
در دهه 1990 ستاره اقبال فرخ نژاد رو به افول نهاد و او با انتخاب اشتباه و همکاری در پروژه های قدرتمند اما بی کیفیت به حاشیه رفت. نسل بازیگر تغییر کرده و می توان نقشی پیدا کرد که برای او مناسب نباشد.
نمایش فیلم “سرگرد” در سی و هشتمین جشنواره بین المللی فیلم فجر یادآور این بود که فرخ نژاد هنوز بازیگر خوبی است. بازیگرانی که می توانند یک باره فیلم بسازند. احسان عبدی پور داستان نویسی فصلی است و با فراز و نشیب های فرهنگ جنوب آشنا است و می داند چگونه تجربیات شخصی خود را به داستان هایی متصل کند که مخاطبان زیادی را پیدا کند. اما اگر فرخ نژاد نبود ، “سرگرد” چندان جذاب و پر زرق و برق نبود.
این فیلم افتتاحیه فوق العاده ای دارد ، فرخ نژاد با کت و شلوار و پیراهنی گلی کنار جاده ایستاده است و ما را به یک فیلم تلخ و شیرین متصل می کند ، اما در قالب یک کمدی موقعیتی برای روایت یک دل شکستگی ، فقر و بی عدالتی . کشش پایان باقی مانده است. اگر سریال “مهم” در یک فصل خوب اکران شود و تبلیغات هوشمندانه و صادقانه ای داشته باشد ، می تواند مخاطبان خسته از کمدی های کم جنسیتی و درام های تکراری را سرگرم کند. فیلم های احسان عبدی پور امضای خاص خودشان را دارند. نواقص و نقاط قوت آن در پی پیگیری کلیشه و فیلمبرداری از فیلمبردار و راهی به قلب یک فیلم کساد است و این تلاشها ستودنی است.
۵۷۵۷