عید مبعث، میلاد و تولد دوباره اسلام

به گزارش گزارشگر یک، علی متقیان در یادداشتی با عنوان «عید مبعث، میلاد و تولد دوباره اسلام» در روزنامه اطلاعات نوشت:  بعثت خاتم رسل، واقعه ای‌ است که تغییر اساسی درتاریخ ایجاد کرد وتحولی جهانی در بشریت بوجود آورد، آنچه مورد تایید مورخان است، بعثت پیامبر (ص)‌ از نظر تاریخی وجامعه شناسی در زمان ویژه ای رخ داد که سرزمین مهبط وحی، در اوج جاهلیت بسر می برد، مردم این منطقه عربستان، شرک ورزیده و بت را شریک خدای خود می دانستند و هرچه داشتند به پای بت های خود ساخته می ریختند،  ونشانی از تمدن وزندگی قابل قبول نداشتند. 

از سوی دیگر در کنار این جمعیت مشرک در عربستان، دو تمدن بزرگ وسابقه دار آن زمان، رم وایران قرار داشت. دو تمدن بزرگی که در آن روزگار، بدلیل فشارهایی که از جنگ های طولانی دهها ساله، بدانها  وارد شده بود، در نهایت ضعف بسر می بردند ، با این تعریف،  اسلام در زمانی ظهور پیدا کرد که هم نجات دهنده عرب جاهلی شد و هم ایجاد کننده تحولی عظیم در دو تمدن ایران و رم .

بعثت پیامبر خاتم (ص) 

یکی از سنت‌هایی که در بین پیروان دین حنیف ابراهیم در ماه رجب بدان می پرداختند، سنت تحنث بود. پیروان دین حنیف ابراهیم، در ماه رجب که جزو ماه‌های عبادی و حرام به حساب می آمد، به سنت تحنث واعتکاف روی می آوردند، در این دوره یک ماهه ، گناه نمی کردند، به عبادت و انجام کارهای خوب می پرداختند وبعضا از مردم دوری می جستند و خدای احد و واحد را عبادت می کردند .

این سنت،  بعد از اسلام هم، نسل به نسل،  ادامه پیدا کرد. (آثار آن ، در اعتکاف ایام‌البیض ماه رجب، در دنیای اسلام قابل مشاهده است) .

عبدالمطلب جد پیامبر (ص) ، زمانی که بزرگی مکه را بعهده گرفت، برای اعتکاف خود درماه رجب، مکانی را در بالای‌جبل النور پیدا کرد، محلی خلوت بدور از هیاهوی روزگار ورفت وآمد مردم، درخصوص ویژگی جبل النور نوشته اند، هنگامی که ابراهیم خلیل الرحمن به امر الهی تصمیم به بازسازی کعبه گرفت و با کمک‌ فرزندش برای ساخت کعبه و بالا بردن دیواره های آن، سنگ‌های مورد نیاز را از محل جبل النور تهیه کرد. 

محلی را که عبدالمطلب در بالای جبل النور انتخاب کرده بود، بعدها مورد استفاده پیامبر (ص) قرار گرفت. در ماه رجب در این غار به عبادت می پرداخت.

اندازه و ویژه گی این غار که به‌ “حرا” معروف است، روزنه ای است به طرف کعبه، به صورتی که هرکسی داخل غار می نشیند، یا می ایستد، کعبه را در مقابل خود می بیند. (امروز هم مکه را برج های بلند فراگرفته، در غار حرا گلدسته های مسجد الحرام  دیده می شود) یکی از اعمالی که معتکف در غار بدان می پرداخت، نگاه به کعبه بود . 

این مکان که از رفت و آمد رهروان بدور بود، محل ساکتی بود، بدون رفت و آمد و تنها. دراین غار ایستاده یک نفر ونشسته دونفر به زحمت جا داده می‌شود.

خوشبختانه‌ تنها مکانی که از زمان رسول خدا (ص) باقیمانده و هنوز دچار ساخت و سازهای بی رویه نشده است، غار حرا است . 

حضرت محمد(ص) قبل از بعثت همه ساله در ماه‌ رجب، این غار را برای عبادت خود انتخاب کرده بود. زمان اعتکاف حضرت، ماه رجب بود و شبی که از جانب خدا مبعوث شد، در غار حرا عبادت می کرد .

با قبول اعتکاف حنفا در ماه رجب و پیروی از این سنت، توسط حضرت محمد (ص) ، می توان گفت، بدلیل اینکه  قبل از اسلام حنفا در ماه دیگری برنامه ای تحت عنوان اعتکاف نداشته اند، بعثت پیامبر(ص) در ماه رجب اتفاق افتاده است.

حضرت در شب ۲۷ رجب،  مثل هر شب و روز دیگر،  به عبادت و تفکر مشغول بود و هیچ کس اورا همراهی نمی کرد. او هیچگاه  منتظر اتفاقی نبود و هیچگاه نمی دانست که در چنین‌ شبی از جانب خداوند، مبعوث خواهد شد. 

حضرت،  همانند اوقات دیگر، در حال عبادت   و تفکر بود که ، یکباره با شخص ناشناس و غریب و ناشناخته ای مواجه شد ، فرشته ای که حضرت نمی شناخت! بادیدن او به خود لرزید، ماجرایی که هرگز تاکنون ندیده بود و پیش بینی هم نمی کرد. فرشته وحی یکباره او را مورد خطاب قرارداد!  

“اقرا” بخوان!!

 چه بخوانم! من که خواندن نمی دانم !، آری از ویژگی او همین بود که خواندن نمی دانست و امی بود. اگر خواندن می دانست و نزد استادی درس خوانده بود، در آن سرزمین جاهلی، کسی به او اقبالی نشان نمی‌داد