مقایسه دادگاه کیفری ۱ و ۲ | بررسی کامل تفاوت ها و صلاحیت ها
تفاوت دادگاه کیفری ۱ و ۲
دادگاه کیفری ۱ به جرایم سنگین مانند قتل عمد، قطع عضو، حبس ابد، جرایم سیاسی و مطبوعاتی رسیدگی می کند و با حضور سه قاضی تشکیل می شود، در حالی که دادگاه کیفری ۲ مرجع عمومی رسیدگی به اکثر جرایم سبک تر و رایج تر مانند کلاهبرداری، خیانت در امانت و توهین است و با حضور یک قاضی تشکیل می گردد. تفاوت اصلی این دو دادگاه در نوع و اهمیت جرایم مورد رسیدگی، ساختار هیئت قضایی و محل تشکیل آن ها نهفته است.
درک تفاوت دادگاه کیفری ۱ و ۲ برای هر شهروندی که ممکن است به نوعی با نظام قضایی سروکار پیدا کند، ضروری است. نظام عدالت کیفری ایران برای رسیدگی مؤثر به انواع مختلف جرایم، ساختاری دقیق و مشخص دارد. این ساختار به گونه ای طراحی شده است که هر پرونده ای بر اساس شدت جرم، پیچیدگی و اهمیت آن، در مرجع قضایی صالح مورد بررسی قرار گیرد. آشنایی با این تقسیم بندی نه تنها به شفافیت بیشتر در فرآیند دادرسی کمک می کند، بلکه به افراد این امکان را می دهد که در صورت نیاز، گام های حقوقی صحیح و آگاهانه ای بردارند.
برای آن دسته از افرادی که درگیر یک پرونده کیفری شده اند یا به دنبال افزایش آگاهی حقوقی خود هستند، تمایز میان این دادگاه ها یک گام حیاتی است. تصور کنید در یک موقعیت حساس قرار گرفته اید و نیاز دارید بدانید که پرونده شما در کدام مرجع رسیدگی خواهد شد. این مقاله با هدف ارائه یک راهنمای جامع و شفاف، به شما کمک می کند تا با تمامی جنبه های
تفاوت دادگاه کیفری ۱ و ۲
، از صلاحیت ها و ساختار تا جزئیات اجرایی، آشنا شوید و مسیر درست را در پیچ وخم های قانونی بیابید.
دادگاه کیفری چیست؟ (نگاهی کلی)
دادگاه کیفری، نهادی بنیادین در هر نظام قضایی است که وظیفه اصلی آن رسیدگی به جرایمی است که در قانون مجازات اسلامی جرم انگاری شده اند. هنگامی که فردی مرتکب عملی می شود که قانون آن را جرم تلقی کرده است، برای تعیین مجازات و اجرای عدالت، باید در یک دادگاه کیفری مورد محاکمه قرار گیرد. این دادگاه ها مسئولیت دارند تا با بررسی شواهد، مدارک و دفاعیات طرفین، حقیقت را کشف کرده و بر اساس قوانین، رأی عادلانه صادر کنند.
فرآیند رسیدگی در دادگاه های کیفری معمولاً با طرح شکایت در دادسرا آغاز می شود. دادسرا، که به آن مرجع تحقیقات مقدماتی نیز می گویند، وظیفه جمع آوری ادله، بازجویی از متهم و شهود و انجام تحقیقات لازم را بر عهده دارد. پس از تکمیل تحقیقات و در صورت احراز وقوع جرم، دادسرا با صدور قرار جلب به دادرسی و کیفرخواست، پرونده را برای رسیدگی ماهوی به دادگاه کیفری صالح ارسال می کند. این فرآیند سلسله مراتبی، تضمین کننده دقت و انصاف در رسیدگی به پرونده های کیفری است و نقش مهمی در حفظ نظم و امنیت جامعه ایفا می کند.
دادگاه کیفری یک: مرجع رسیدگی به جرایم سنگین و مهم
دادگاه کیفری یک، به عنوان یکی از مهم ترین مراجع قضایی در نظام کیفری ایران، مسئولیت رسیدگی به جرایم بسیار سنگین و حساس را بر عهده دارد. این دادگاه، که پیش از این با عنوان دادگاه کیفری استان شناخته می شد، با تغییرات قانونی جایگاه و اهمیت خود را حفظ کرده و به عنوان مرجعی تخصصی برای پرونده هایی با مجازات های شدید یا ابعاد خاص فعالیت می کند. این نهاد قضایی، نقطه کانونی برای دادرسی در مواردی است که تبعات اجتماعی و فردی گسترده ای دارند و نیاز به دقت و تخصص بالایی در روند قضایی دارند.
صلاحیت های اختصاصی دادگاه کیفری یک
صلاحیت دادگاه کیفری یک به صورت کاملاً دقیق و انحصاری در قانون مشخص شده است. این دادگاه تنها به جرایم خاصی رسیدگی می کند که به دلیل شدت و حساسیت، نیازمند بررسی توسط هیئتی از قضات باتجربه هستند. درک این صلاحیت ها به شما کمک می کند تا بدانید پرونده هایی با ماهیت خاص، به کدام مرجع ارجاع داده می شوند:
- جرایمی که مجازات آن ها سلب حیات است: مانند قتل عمد، محاربه، افساد فی الارض و بغی که مجازات اعدام را در پی دارند. این جرایم به دلیل اهمیت جان انسان و نظم عمومی، مستقیماً در صلاحیت دادگاه کیفری یک قرار می گیرند.
- جرایمی که مجازات آن ها قطع عضو است: مانند سرقت حدی (در صورت وجود شرایط خاص) یا جنایات عمدی علیه تمامیت جسمانی افراد که میزان دیه آن ها نصف دیه کامل یا بیشتر باشد. این موارد نیز به دلیل شدت آسیب و مجازات، در این دادگاه رسیدگی می شوند.
- جرایمی که مجازات آن ها حبس ابد است: هر جرمی که در قانون مجازات حبس ابد برای آن پیش بینی شده باشد، بدون در نظر گرفتن ماهیت دقیق آن، در دادگاه کیفری یک بررسی می شود.
- جرایمی که موجب مجازات تعزیری درجه سه و بالاتر باشند: در نظام حقوقی ایران، مجازات های تعزیری به هشت درجه تقسیم می شوند که درجه یک شدیدترین و درجه هشت سبک ترین است. جرایم با مجازات تعزیری درجه سه (مانند حبس بیش از ده تا پانزده سال یا جزای نقدی بیش از پانصد و پنجاه میلیون تا یک میلیارد ریال) و بالاتر، در صلاحیت این دادگاه قرار می گیرند. این تقسیم بندی نشان دهنده اهمیت و سنگینی این دسته از جرایم است.
- جرایم سیاسی و مطبوعاتی: رسیدگی به این نوع جرایم به دلیل حساسیت های خاص اجتماعی و حقوقی، به صورت ویژه در دادگاه کیفری یک و با حضور هیئت منصفه انجام می شود. این فرآیند با هدف حفظ حقوق متهمان و تضمین آزادی بیان، با دقت ویژه ای دنبال می شود.
لازم به ذکر است که برخی از جرایم خاص، مانند جرایم منافی عفت، بدون نیاز به انجام تحقیقات مقدماتی در دادسرا، مستقیماً به دادگاه کیفری یک ارسال می شوند تا روند رسیدگی به صورت مستقیم در دادگاه آغاز شود.
ساختار هیئت رسیدگی دادگاه کیفری یک
ساختار دادگاه کیفری یک، یکی از تفاوت های اصلی دادگاه کیفری ۱ و ۲ است که اهمیت آن را دوچندان می کند. این دادگاه برای رسیدگی به پرونده های سنگین، متشکل از یک رئیس و دو مستشار است. به این ترتیب، تصمیم گیری درباره سرنوشت پرونده ها بر عهده سه قاضی مجرب و باتجربه است. حضور این هیئت سه نفره قضایی، به دقت و اعتبار آرای صادره می افزاید و تضمینی برای بررسی همه جانبه و عمیق پرونده محسوب می شود. جلسات رسیدگی تنها با حضور حداقل دو عضو از این هیئت رسمیت می یابد و این یکی از نکات کلیدی در اعتبار دادرسی است.
مقر و محل تشکیل دادگاه کیفری یک
دادگاه کیفری یک معمولاً در مرکز هر استان تشکیل می شود. این تمرکز جغرافیایی به دلیل اهمیت و حجم بالای پرونده هایی است که در صلاحیت این دادگاه قرار دارند. با این حال، به تشخیص رئیس قوه قضائیه، امکان تشکیل این دادگاه در برخی از شهرستان های مهم نیز وجود دارد. این انعطاف پذیری باعث می شود تا در مناطق پرجمعیت یا با آمار جرایم سنگین تر، دسترسی به این مرجع قضایی تسهیل شود و شهروندان مجبور به طی مسافت های طولانی برای پیگیری پرونده های خود نباشند.
دادگاه کیفری یک، با ساختار سه قاضی و صلاحیت انحصاری در رسیدگی به جرایم سنگین، نقش حیاتی در اجرای عدالت و حفظ حقوق عمومی ایفا می کند. این دادگاه نقطه پایانی برای رسیدگی به پرونده هایی است که تبعات اجتماعی و فردی گسترده ای دارند.
دادگاه کیفری دو: مرجع عمومی و پایه رسیدگی به جرایم
دادگاه کیفری دو، ستون فقرات نظام قضایی کیفری در سطح شهرستان ها است. این دادگاه به عنوان مرجع عمومی و پایه، به طیف وسیعی از جرایم رسیدگی می کند که بخش عمده پرونده های کیفری را تشکیل می دهند. نقش این دادگاه در برقراری عدالت در سطح محلی و رسیدگی به امور روزمره کیفری شهروندان بسیار پررنگ است. اگر با یک پرونده کیفری با شدت کمتر روبرو هستید، احتمالاً پرونده شما در این مرجع مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
صلاحیت های عمومی دادگاه کیفری دو
دادگاه کیفری دو، دارای صلاحیت عام است؛ به این معنی که این دادگاه مسئولیت رسیدگی به تمام جرایم کیفری را بر عهده دارد، مگر آن دسته از جرایمی که قانون به صراحت رسیدگی به آن ها را در صلاحیت مرجع دیگری (مانند دادگاه کیفری یک، دادگاه انقلاب و…) قرار داده باشد. این ویژگی، دادگاه کیفری دو را به شلوغ ترین و پرکارترین دادگاه کیفری تبدیل می کند. مثال هایی از جرایم رایج که در صلاحیت این دادگاه قرار می گیرند، عبارتند از:
- کلاهبرداری: فریب دیگران برای به دست آوردن مال آن ها.
- خیانت در امانت: سوءاستفاده از اموالی که به امانت به فرد سپرده شده اند.
- توهین و افترا: هتک حیثیت و کرامت اشخاص.
- تهدید: ایجاد رعب و وحشت برای دیگران.
- تخریب اموال: از بین بردن یا آسیب رساندن به اموال دیگران.
- ضرب و جرح غیرعمدی: آسیب رساندن به بدن دیگری بدون قصد قبلی.
- سایر جرایم سبک تر و رایج که مجازات آن ها در حد تعزیری درجه چهار به پایین است.
معمولاً رسیدگی به این جرایم، پس از انجام تحقیقات مقدماتی در دادسرا و صدور کیفرخواست، به دادگاه کیفری دو ارجاع داده می شود. دادسرا در این موارد نقش مهمی در آماده سازی پرونده برای دادرسی ایفا می کند و اطمینان می دهد که پرونده با اطلاعات کافی به دست قاضی می رسد.
ساختار هیئت رسیدگی دادگاه کیفری دو
در مقابل دادگاه کیفری یک که با هیئتی از قضات تشکیل می شود، دادگاه کیفری دو معمولاً با حضور یک قاضی (یا دادرس) برگزار می شود. این قاضی مسئولیت رسیدگی به ماهیت پرونده، بررسی ادله و صدور رأی را بر عهده دارد. حضور دادستان یا نماینده وی در جلسات دادگاه کیفری دو
الزامی نیست
، مگر اینکه رئیس دادگاه یا قاضی پرونده، حضور او را برای روشن شدن ابعاد پرونده ضروری تشخیص دهد. این ساختار ساده تر، به تسریع در روند رسیدگی به حجم بالای پرونده ها در این دادگاه کمک می کند.
مقر و محل تشکیل دادگاه کیفری دو
دادگاه های کیفری دو، بر خلاف دادگاه های کیفری یک، در مقر هر شهرستان تشکیل می شوند. این پراکندگی جغرافیایی به دلیل ماهیت عمومی و فراگیر بودن جرایمی است که در صلاحیت این دادگاه ها قرار دارند. هدف از تشکیل این دادگاه ها در تمامی شهرستان ها، افزایش دسترسی شهروندان به عدالت و کاهش هزینه ها و مشقت های مربوط به پیگیری پرونده های حقوقی در مراکز استان ها است. این دادگاه ها بسته به مساحت و تعداد دادسراهای هر منطقه، از سوی قوه قضائیه ایجاد می شوند تا پاسخگوی نیازهای قضایی آن منطقه باشند.
مقایسه جامع: تفاوت های کلیدی دادگاه کیفری ۱ و ۲
درک عمیق
تفاوت دادگاه کیفری ۱ و ۲
نیازمند مقایسه ای دقیق و نظام مند است. این مقایسه به شما نشان می دهد که چرا و چگونه این دو نهاد قضایی، با وجود هدف مشترک برقراری عدالت، در ابعاد مختلف ساختاری و عملکردی از یکدیگر متمایز می شوند. جدول زیر، مهم ترین این تفاوت ها را به صورت خلاصه و واضح ارائه می دهد تا تصویر روشنی از این دو مرجع قضایی در ذهن شما نقش ببندد.
| ویژگی / معیار مقایسه | دادگاه کیفری یک | دادگاه کیفری دو |
|---|---|---|
| صلاحیت رسیدگی (نوع جرایم) | جرایم سنگین و مهم (سلب حیات، قطع عضو، حبس ابد، تعزیری درجه ۳ و بالاتر، سیاسی و مطبوعاتی) | صلاحیت عام (تمام جرایم، مگر آنچه به صراحت در صلاحیت مرجع دیگر است) |
| ساختار هیئت قضایی (تعداد قضات) | یک رئیس و دو مستشار (سه قاضی)، جلسات با حداقل دو قاضی رسمیت می یابد. | یک قاضی (دادرس) |
| مقر و محل تشکیل | معمولاً در مرکز استان، امکان تشکیل در شهرستان ها به تشخیص رئیس قوه قضائیه. | در مقر هر شهرستان |
| مراحل اولیه دادرسی (نقش دادسرا) | اغلب پس از تحقیقات دادسرا (با استثنائاتی مانند جرایم منافی عفت). | همیشه پس از تحقیقات و صدور کیفرخواست از سوی دادسرا. |
| حضور دادستان در جلسه | معمولاً الزامی یا در بسیاری موارد مورد نیاز است. | اختیاری و به تشخیص رئیس دادگاه. |
| اهمیت و حساسیت پرونده | پرونده های بسیار حساس با تبعات گسترده اجتماعی و فردی. | پرونده های عمومی و رایج تر، با اهمیت کمتر در مقایسه با کیفری یک. |
| نحوه اعتراض به رأی | آراء قابل تجدیدنظر در دیوان عالی کشور (در برخی موارد). | آراء قابل تجدیدنظر در دادگاه تجدیدنظر استان. |
چرا این تقسیم بندی اهمیت دارد؟ (تحلیل عمیق تر)
تقسیم صلاحیت ها و ساختار دادگاه های کیفری ۱ و ۲، تصادفی نیست؛ بلکه نتیجه سال ها تجربه حقوقی و نیاز به سیستمی کارآمد و عادلانه است. درک چرایی این تفاوت ها، به ما کمک می کند تا اهمیت هر یک از این دادگاه ها را در کلیت نظام قضایی بهتر درک کنیم و به نقش هر کدام در حفظ حقوق شهروندی و اجرای عدالت پی ببریم.
تخصصی سازی و دقت بیشتر
یکی از دلایل اصلی این تقسیم بندی، نیاز به تخصصی سازی در رسیدگی به پرونده هاست. جرایم سنگینی که در صلاحیت دادگاه کیفری یک قرار دارند، معمولاً پیچیدگی های حقوقی و قضایی فراوانی دارند. حضور یک هیئت سه نفره از قضات باتجربه در این دادگاه، تضمین می کند که تمامی جوانب پرونده با دقت و وسواس بیشتری مورد بررسی قرار گیرد. این امر به کاهش احتمال خطا و افزایش اعتبار آرای صادره کمک شایانی می کند. در واقع، هرچه جرم پیچیده تر و مجازات آن سنگین تر باشد، نیاز به حضور جمعی از متخصصان برای تصمیم گیری حس می شود.
تسریع در روند دادرسی
در مقابل، دادگاه کیفری دو با ساختار تک قاضی خود، به تسریع در روند رسیدگی به جرایم عمومی و روزمره کمک می کند. تصور کنید اگر تمامی پرونده ها، صرف نظر از اهمیت آن ها، باید توسط هیئت سه نفره قضایی بررسی می شدند؛ آنگاه سیستم قضایی با حجم انبوهی از پرونده ها مواجه شده و زمان رسیدگی به هر پرونده به شدت طولانی می شد. این تقسیم کار هوشمندانه، امکان می دهد تا پرونده های کوچک تر با سرعت بیشتری به سرانجام برسند و از انباشت پرونده ها جلوگیری شود.
تأثیر ساختار بر کیفیت دادرسی
ساختار هیئت قضایی
تفاوت دادگاه کیفری ۱ و ۲
به طور مستقیم بر کیفیت دادرسی تأثیر می گذارد. در دادگاه کیفری یک، وجود چندین قاضی با دیدگاه ها و تجربیات مختلف، منجر به بحث و بررسی عمیق تر ابعاد حقوقی و ماهوی پرونده می شود. این تعامل قضایی، می تواند به صدور آرای مستحکم تر و با پشتوانه قوی تر قانونی منجر شود. در حالی که در دادگاه کیفری دو، تمرکز بر روی کارایی و سرعت در رسیدگی به موارد ساده تر است که در آن یک قاضی می تواند به تنهایی تصمیم گیری کند و الزامی به حضور متعدد قضات نیست.
دسترسی به عدالت و محل تشکیل
محل تشکیل دادگاه ها نیز نقش مهمی در دسترسی شهروندان به عدالت دارد. با تشکیل دادگاه های کیفری دو در تمامی شهرستان ها، شهروندان برای پیگیری پرونده های عمومی خود مجبور به طی مسافت های طولانی به مراکز استان ها نیستند. این امر، هزینه های دادرسی را کاهش داده و مشارکت مردم در فرآیندهای قضایی را تسهیل می کند. در مقابل، تمرکز دادگاه های کیفری یک در مراکز استان ها (با استثنائات محدود)، به دلیل نیاز به زیرساخت های تخصصی و قضات باتجربه، توجیه منطقی دارد.
تفاوت در آغاز رسیدگی برای برخی جرایم
نحوه آغاز رسیدگی در برخی جرایم نیز می تواند
تفاوت دادگاه کیفری ۱ و ۲
را آشکار کند. برای مثال، همانطور که اشاره شد، برخی جرایم خاص نظیر جرایم منافی عفت، به دلیل ماهیت حساس و نیاز به حفظ آبروی افراد، مستقیماً در دادگاه کیفری یک مورد رسیدگی قرار می گیرند و مرحله تحقیقات مقدماتی در دادسرا را ندارند. این در حالی است که عمده پرونده های دادگاه کیفری دو، ابتدا باید مراحل تحقیقات مقدماتی در دادسرا را طی کرده و سپس با کیفرخواست به دادگاه ارسال شوند.
انواع دیگر دادگاه های کیفری (برای تکمیل اطلاعات)
نظام قضایی ایران تنها به دادگاه های کیفری یک و دو محدود نمی شود. برای رسیدگی به انواع خاصی از جرایم یا متهمان ویژه، مراجع قضایی تخصصی دیگری نیز وجود دارند که هر کدام با صلاحیت های منحصر به فرد خود، سیستم عدالت کیفری را تکمیل می کنند. آشنایی با این دادگاه ها به شما دیدگاهی جامع تر از ساختار قضایی کشور می دهد و تفاوت دادگاه کیفری ۱ و ۲ با این دادگاه ها را روشن تر می سازد.
دادگاه انقلاب
دادگاه انقلاب به جرایمی رسیدگی می کند که علیه امنیت داخلی و خارجی کشور تلقی می شوند یا ماهیت خاصی دارند. از جمله مهم ترین جرایم در صلاحیت این دادگاه می توان به محاربه، افساد فی الارض، بغی، توهین به بنیان گذار جمهوری اسلامی ایران و مقام رهبری، و تمامی جرایم مرتبط با مواد مخدر اشاره کرد. این دادگاه با هدف حفظ امنیت ملی و ارزش های نظام، دارای صلاحیت های ویژه است و روال دادرسی آن نیز تفاوت هایی با دادگاه های عمومی دارد.
دادگاه اطفال و نوجوانان
این دادگاه به طور اختصاصی برای رسیدگی به جرایم ارتکابی توسط افراد زیر ۱۸ سال تمام شمسی تشکیل شده است. هدف از ایجاد این دادگاه، رویکرد ترمیمی و بازپرورانه به جای تنبیهی صرف، برای اطفال و نوجوانان بزهکار است. اگر طفل یا نوجوانی مرتکب جرمی شود که حتی در صلاحیت دادگاه کیفری یک یا انقلاب باشد، رسیدگی به پرونده او در دادگاه ویژه اطفال و نوجوانان انجام خواهد شد. تشریفات رسیدگی در این دادگاه نیز متمایز و متناسب با وضعیت سنی و روانی متهم است تا بهترین نتیجه برای آینده او حاصل شود.
دادگاه نظامی
دادگاه نظامی به جرایم خاصی رسیدگی می کند که توسط
کارکنان نیروهای مسلح
در حین انجام وظایف نظامی و انتظامی شان ارتکاب می یابد. این کارکنان شامل افراد ارتش، سپاه پاسداران، نیروی انتظامی، وزارت دفاع و پشتیبانی و کارکنان وظیفه می شوند. لازم به ذکر است که اگر یک نظامی مرتکب جرایم عمومی شود که ارتباطی به وظایف نظامی اش ندارد (مانند کلاهبرداری یا توهین خارج از حیطه وظایف)، پرونده او در همان دادگاه های کیفری یک یا دو، بسته به نوع جرم، رسیدگی خواهد شد. این دادگاه ها به تفکیک جرایم نظامی از عمومی، کمک شایانی می کنند.
دادگاه ویژه روحانیت
این دادگاه به منظور رسیدگی به تمامی جرایم عمومی و همچنین جرایمی که
خلاف شأن روحانیت
تلقی می شوند و توسط روحانیون ارتکاب می یابند، تشکیل شده است. دادگاه ویژه روحانیت دارای آیین دادرسی و تشکیلات خاص خود است که با سایر دادگاه ها متفاوت است. این تمایز با هدف حفظ شئون و نظم در جامعه روحانیون و رسیدگی تخصصی به پرونده های مرتبط با این قشر از جامعه ایجاد شده است.
این دادگاه های تخصصی، هر یک با رسالت و حوزه کاری مشخص، تکمیل کننده پازل عدالت کیفری در ایران هستند و اطمینان می دهند که هر پرونده ای، متناسب با ماهیت خود، در صالح ترین و مناسب ترین مرجع قضایی مورد بررسی قرار گیرد.
نتیجه گیری: گامی آگاهانه در مسیر عدالت
در این مقاله به بررسی جامع
تفاوت دادگاه کیفری ۱ و ۲
پرداختیم و با زوایای مختلف صلاحیت، ساختار، و محل تشکیل آن ها آشنا شدیم. درک این تمایزها نه تنها به شما کمک می کند تا در مواجهه با مسائل حقوقی، دیدگاهی روشن تر داشته باشید، بلکه می تواند در انتخاب مسیر درست و اتخاذ تصمیمات آگاهانه، راهگشای شما باشد.
دیدیم که دادگاه کیفری یک، با هیئت سه نفره قضایی و تمرکز بر جرایم سنگین و حساس مانند قتل، قطع عضو، حبس ابد و جرایم سیاسی و مطبوعاتی، نقش مهمی در رسیدگی های پیچیده و دارای تبعات گسترده ایفا می کند. این دادگاه معمولاً در مراکز استان ها قرار دارد و دقت و تخصص در آن حرف اول را می زند.
در مقابل، دادگاه کیفری دو، با ساختار تک قاضی و صلاحیت عام خود، به طیف گسترده ای از جرایم عمومی و رایج تر نظیر کلاهبرداری، خیانت در امانت، توهین و تهدید رسیدگی می کند. این دادگاه در تمامی شهرستان ها فعال است و به عنوان مرجع پایه، دسترسی به عدالت را برای عموم مردم تسهیل می بخشد و به تسریع روند دادرسی کمک می کند.
این تقسیم بندی و تمایزات، هدفمند و برای افزایش کارایی، دقت و دسترسی به عدالت طراحی شده اند. با این حال، نظام حقوقی به دلیل پیچیدگی ها و جزئیات فراوان، همواره نیازمند تفسیر و بررسی توسط متخصصین است. اگر شما یا نزدیکانتان درگیر یک پرونده کیفری هستید یا در مورد صلاحیت دادگاه خود با ابهام مواجه اید، توصیه می شود حتماً با یک
وکیل متخصص کیفری
مشورت کنید. یک وکیل باتجربه می تواند با ارائه راهنمایی های دقیق و تخصصی، شما را در تمامی مراحل دادرسی یاری رساند و از تضییع حقوق شما جلوگیری کند.