مرکز فروش دوربین عکاسی در تهران
دوربین مداربسته و دوربین عکاسی از کجا بخریم؟
بورس اصلی دوربین کنون کجاست؟ طبق روال کلیه سیستمهای صوتی تصویری اولین خیابانی که به ذهن افراد ساکن در تهران خطور میکنه، خیابان جمهوری اسلامی است. خالی از لطف نیست قبل از معرفی پاساژهای بورس اصلی دوربین مداربسته، خیابان جمهوری را معرفی کنیم. خیابان جمهوری اسلامی (با نام‌های پیشین خیابان شاه، خیابان شاه‌آباد، یا خیابان استانبول، اسلامبول) خیابانی غربی-شرقی در شهر تهران است که از میدان جمهوری آغاز شده و تا میدان بهارستان کشیده می‌شود.
خیابان‌های اصلی و فرعی بسیاری در گذر این خیابان هستند که برخی از آن‌ها همچون ولیعصر (خیابان پهلوی پیشین) و کارگر جنوبی(خیابان امیریه پیشین) تغییر نام داده‌اند و برخی دیگر مانند لاله‌زار، صفی‌علی‌شاه، ملت و اکباتان بر نام‌های دیرین خود باقی مانده‌اند.
در این خیابان بورس لوازم صوتی و تصویری، تلفن همراه و لباس مردانه قرار دارد که در مراکز خرید مختلفی قرار دارند. از جمله این مراکز خرید می‌توان به پاساژ پلاسکو سابق (که به طرز اندوهناکی دچار حریق گردد)، کوچه برلن، پاساژ پروانه، علاِالدین۱ و علاالدین ۲، چارسو، خیابان لاله‌زار و لاله‌زار نو و پاساژ امجد (بورس قطعات الکترونیک)، پاساژ فردوسی و همچنین خیابان ولیعصر اشاره کرد. سفارت بریتانیا، ترکیه و آلمان هم در این خیابان قرار دارد.
خوب حالا که تا حدودی اندک با خیابان نادری یا همان جمهوری اسلامی آشنا شدیم، بریم سراغ مطلب اصلی خودمون یعنی دوربین مداربسته. بورس اصلی دوربین مداربسته در خیابان جمهوری به چندین پاساژ خلاصه میشه که در این چند پاساژ بیشترین حجم تجارت دوربین مداربسته در ایران در حال جریان هست. به طور خلاصه میشه گفت بازار دوربین مداربسته ایران از این چند پاساژ خیابان جمهوری تامین میشه. خوب این پاساژها اسمشون چیه؟ به ترتیب سهم بازاری که مرکز خرید دوربین عکاسی در تهران در تجارت دوربین مداربسته دارند عبارتند از:
- پاساژ علاالدین ۲
- پاساژ نادری
- پاساژ امجد
- پاساژ بزرگمهر
در ادامه این مقاله از سایت کانن؛ هر پاساژ را با توضیح مختصر و تصاویری از این پاساژها برای آشنایی بیشتر به شما معرفی می کنیم.
پاساژ علاالدین ۲ – بزرگترین مرکز سیستمهای حفاظتی امنیتی خاورمیانه
پاساژ علاالدین ۲ که در تقاطع خیابان شیخ هادی و جمهوری واقع شده است، حدوداً در سال ۱۳۹۱توسط آقای رضا علاالدین افتتاح گردیدو از ابتدا کاربری آن برای دوربین مداربسته و سیستمهای حفاظتی امنیتی تعیین گردید. قدرت نام علاالدین و ورود تاجران بزرگ دوربین مداربسته به این پاساژ باعث شد تا ظرف چند سال به سرعت این پاساژ به عنوان بورس اصلی دوربین مداربسته در ایران شناخته شود. این پاساژ دارای ۶ طبقه می باشد که کلیه مغازه های آن در حال فروش و خدمات پس از فروش دوربین مداربسته هستند.
پاساژ نادری – بورس قدیم عینک
این پاساژ در دهه ۸۰ برای کاربری تجارت عینک ساخته شد و در ابتدا برای این هدف مغازه ها فروخته شدند. پس از گذشت چند سال و گسترش بازار دوربین مداربسته در ایران کم کم کسبه دوربین مداربسته به علت قیمت مناسب مغازه ها و بازگشت مدیریت اصلی پاساژ به ایران و تلاش برای جا انداختن پاساژ در زمینه دوربین مداربسته آرام آرام تاجرین دوربین مداربسته از پاساژ بزرگمهر به این پاساژ که همگی در حال فروش دوربین مدار بسته بودن کوچ کردند. رونق این پاساژ تا زمان پر شدن پاساژ علاالدین ۲ بیشتر دیری نپایید و رفته رفته پاساژ علاالدین ۲ حجم خریداران دوربین مداربسته را در رقابت با پاساژ نادری نصیب خود نمود.
پاساژ امجد – بورس قطعات الکترونیک
پاساژ امجد در سال ۱۳۷۷، در زمینی به مساحت ۱۲۰۰۰ متر مربع ساخته شد، بنای پاساژ امجد اسکلت فلزی و نمای پاساژ امجد از سنگ می باشد ، پاساژ امجد دارای ۳ طبقه تجاری و یک طبقه اداری است. طبقات منفی یک، همکف ، اول ، دوم و سوم تجاری بورس الکترونیک ؛ طبقه چهارم، بورس الکترونیک و اداری است. در مجموع ۱۷۰ فروشگاه تجاری در پاساژ امجد فعالیت می کنند . ویژگی خاص پاساژ امجد عرضه قطعات الکترونیک است. همانطور که از شرح این پاساژ در سایت اصلی پاساژ امجد مشخص است این پاساژ برای کاربری عرضه قطعات الکترونیک در نظر گرفته شد و سالیان زیادی با همین کاربری در حال فعالیت بود تا اینکه برخی از تجار دوربین مداربسته به پاساژ امجد رفتند و خیلی از مغازه های طبقه همکف به کاربری دوربین مداربسته تغییر یافتند.
پاساژ بزرگمهر – قدیمیترین پاساژ دوربین
پاساژ بزرگمهر در سه طبقه همکف، زیرزمین و طبقه اول بورس اصلی دوربین ایران می باشد، این پاساژ در طبقه همکف و باقی طبقات دارای بیش از 60 باب مغازه تجاری می باشد که همگی در حال فروش دوربین هستند دراین پاساژ نمایندگی های CANON و NIKON در چندین مغازه درحال فروش محصولات خود هستند. همین سابقه دوربینی پاساژ بزرگمهر باعث شد تا بخشی از این مغازه ها در سالیان گذشته به دوربین مداربسته اختصاص یابند و برندهای معتبری مانند HIKVISION، DAHUA و PEHS در کنار برندهای معتبر دوربین عکاسی و فیلمبرداری به فروش محصولات خود بپردازند.
کوچک بودن پاساژ بزرگمهر و تخصیص بیشتر مغازه های پاساژ به دوربین عکاسی و فیلمبرداری باعث شد تا بزرگمهر علیرغم قدیمی ترین بودن در بورس دوربین، بازار را به دو پاساژ نادری و علاالدین 2 تقدیم کند و این دو پاساژبه خوبی از این فرصت نهایت استفاده را بردند.
انواع دوربین و ویژگی های هر یک
یکی از مهم‌ترین مراحل برای خرید دوربین عکاسی، شناخت کاربرد و دسته‌بندی هریک از محصولات موجود در بازار است تا بدین‌وسیله درکنار شناخت نیاز خود، اقدام به انتخاب بهترین نمونه‌ی موجود کرد. درادامه می‌توانید مهم‌ترین دسته‌بندی دوربین‌های عکاسی را مشاهده کنید.
کامپکت خانگی
دوربین‌های کامپکت خانگی ارزان‌ترین و ابتدایی‌ترین نمونههای موجود در بازار هستند که تنها برای یک هدف ساخته شده‌اند: هدف گرفتن دوربین سمت سوژه و ثبت سریع عکس، درست مانند گوشی‌های هوشمند. این دسته از دوربین‌ها عموما از حسگرهای کوچک ۱/۲.۳ اینچی بهره می‌برند. این موضوع باعث می‌شود که نتوان توقع کیفیت تصویر قابل‌توجهی از آن‌ها داشت. نبود قابلیت تعویض لنز، ابعاد کوچک (قابلیت حمل بالا) و قیمت اندک مهم‌ترین ویژگی‌های این دسته از دوربین‌های عکاسی است.
پس از ظهور گوشی‌های هوشمند و بهبود قابل‌توجه عملکرد دوربین آن‌ها، بازار دوربین‌های کامپکت Point-and-Shoot با کاهش استقبال گسترده‌ای مواجه شد و تمایل‌نداشتن کاربران به استفاده از این دوربین‌ها باتوجه‌به نبود برتری خاصی درمقایسه‌با گوشی‌های هوشمند، شرکت‌های سازنده را مجاب به کنار گذاشتن آن‌ها کرد. درحال‌حاضر، خرید دوربین‌های کامپکت خانگی هیچ توجیهی ندارد.
کامپکت پیشرفته
با ظهور گوشی‌های هوشمند، شرکت‌های سازنده‌ی دوربین‌های عکاسی برای ادامه‌ی فروش محصولات کامپکت خود چاره‌ای جز افزایش قابلیت‌‌ها و تجهیز آن‌ها به سخت‌افزار توانمند ندیدند. بدین‌ترتیب دوربین‌های کامپکت رده‌بالا و پیشرفته تولید و به بازار عرضه شدند. بزرگترین وجه تمایز این دسته از دوربین‌ها درمقایسه‌با برادران ارزان‌تر خود، تجهز به حسگرهای بزرگ و لنزهای باکیفیت‌تر است.
درحال‌حاضر، دوربین‌های کامپکت پیشرفته عموما از حسگر‌هایی با ابعاد ۱ اینچی، میکرو چهارسوم یا APS-C درکنار لنزهای ثابت (نداشتن قابلیت تعویض لنز) بسیار باکیفیت و گشودگی دیافراگم بالا بهره می‌برند. این موضوع منجر به بهبود قابل‌توجه کیفیت عکاسی آن‌ها به‌خصوص در محیط‌های تاریک و ایزو بالا شده است که درحال‌حاضر، و با وجود پیشرفت‌های چشمگیر، دوربین گوشی‌های هوشمند قابلیت رقابت با آن‌ها را ندارد.
با برچسب قیمتی ۳۵۰ تا ۱۲۰۰ دلار، این دسته از دوربین‌ها به‌خصوص در نمونههای گران خود صرفه اقتصادی چندانی ندارند. بااین‌حال اگر به‌دنبال محصولی کوچک با قابلیت حمل بالا و البته توانمند برای کاربرد‌های عادی و Point-and-Shoot هستید، دوربین‌های کامپکت رده‌بالا به‌خوبی قادر به تأمین نیاز‌های شما خواهند بود.
سوپرزوم کامپکت
دوربین‌های کامپکت باتوجه‌به ابعاد و وزن اندک خود گزینه‌ی بسیار مناسبی برای آن دسته از عکاسانی است که همواره در سفر هستند؛ اما یکی از بزرگترین محدودیت‌هایی که قطعا مسافران را درزمینه‌ی ثبت تصاویر مدنظر خود آزار می‌دهد، نبود قابلیت زوم اپتیکال است. در همین زمینه دوربین‌های سوپرزوم به‌واسطه‌ی استفاده از لنز‌هایی با قابلیت زوم بالا (عموما زوم ۱۵ تا ۳۰ برابر)، آزادی عمل زیادی به کاربران می‌دهد. این دسته از دوربین‌ها عموما از حسگرهای کوچک ۱/۲.۳ اینچی بهره می‌برند که باعث می‌شود قابلیت چندان بالایی در ثبت تصاویر به‌خصوص در محیط‌های کم‌نور نداشته باشد؛ اما در سال‌های اخیر با رشد دوربین گوشی‌های هوشمند، محصولات رده سوپرزوم نیز دچار تغییرات بنیادی شده‌اند و شاهد استفاده از حسگرهای بزرگ و توانمند‌تر در آن‌ها هستیم.
نسل جدید دوربین‌های سوپرزوم کامپکت با حسگرهای ۱ اینچی، چند سالی است که وارد بازار شده است که توانایی بسیار خوبی در ثبت تصاویر درمقایسه‌با برادران ارزان‌تر خود دارند. البته این دوربین‌ها قابلیت زوم بالا (مانند نمونههای مجهز به حسگرهای کوچک‌تر) را ندارند و به لنز‌هایی با میزان زوم اپتیکال میانگین ۱۵ برابر مجهز هستند.
شرکت‌های سازنده‌ی دوربین‌های عکاسی، این دسته از محصولات را باتوجه‌به کاربری Point-and-Shoot، به الگوریتم‌های عکاسی خودکار توانمندی مجهز می‌کنند تا کاربران بدون نیاز به اعمال تنظیمات خاصی در کمترین زمان قادر به ثبت تصاویر مدنظر خود باشد.
سوپرزوم شبه SLR
دوربین‌های سوپرزوم درکنار نمونههای کامپکت و کوچک، در ابعاد بزرگ‌تری نیز تولید و عرضه می‌شوند. این دسته از دوربین‌ها که به بدنه‌ای مشابه با دوربین‌های حرفه‌ای مجهز هستند، شبه SLR یا Bridge نامیده می‌شوند. لقب Bridge بدین‌دلیل به این دوربین‌ها اختصاص یافته است که به‌واسطه بدنه‌ی بزرگ با کلید‌های کنترلی زیاد، گزینه‌ی مناسبی برای آن دسته از کاربرانی است که به‌دنبال آموزش استفاده از دوربین‌های حرفه‌ای و اعمال تنظیمات دستی هستند.
یکی از مباحث مهم در عکاسی، تنظیم کادر تصاویر است. عکاسان حرفه‌ای باتوجه‌به تجربه‌ی خود، با نزدیک یا دور شدن از سوژه بهترین کادر ممکن را تنظیم می‌کنند؛ اما برای عکاسان ابتدایی برای آموزش و تنظیم بهترین کادر ممکن، دوربین‌های سوپرزوم پیشنهاد می‌شود؛ زیرا با گستره‌ی بالای زوم می‌توان به‌راحتی تمامی کادر‌ها را آزمایش کرد و درنهایت بهترین نمونه‌ی ممکن را برای ثبت تصویر انتخاب کرد.
دوربین‌های سوپرزوم شبه SLR نیز همانند هم‌نوعان کوچک‌تر خود در دو رده‌ی مختلف به فروش می‌رسند. دسته‌ی اول به حسگر کوچک (۱/۲.۳ اینچ) و گستره‌ی زوم بسیار زیاد (حداقل ۳۰ برابر و در برخی نمونه‌ها ۱۰۰ برابر) مجهز هستند تا امکان ثبت سوژه‌هایی از فاصله‌ی بسیار دور نیز فراهم باشد.
به‌تازگی شرکت‌های تولیدکننده‌ی دوربین، در این رده از محصولات نیز تغییرات زیادی را ایجاد کرده‌اند تا از کاهش فروش آن‌ها جلوگیری کنند. دوربین‌های سوپرزوم رده‌بالا یا پریمیوم به حسگرهای بزرگ‌تر ۱ اینچی مجهز هستند و به‌دلیل استفاده از لنزهای باکیفیت‌تر، توانایی به‌مراتب بیشتری در ثبت تصاویر دارند. البته این موضوع منجر به افزایش قابل‌توجه وزن و ابعاد آن‌ها درمقایسه‌با نمونههای مجهز به حسگرهای کوچک‌تر شده است. تجهیز دوربین‌های عکاسی به حسگرهای بزرگ‌تر، موانع زیادی در مسیر استفاده از لنز‌هایی با زوم بالا ایجاد می‌کند؛ به‌همین‌دلیل در این دوربین‌ها شاهد کاهش بازه‌ی زوم اپتیکال هستیم.
دوربین‌های سوپرزوم کلاسیک و ابتدایی قیمتی بین ۲۰۰ تا ۵۰۰ دلار دارند؛ اما درحالی‌که به خرید نمونههای حرفه‌ای‌تر با حسگرهای بزرگ علاقه دارید، باید خود را آماده‌ی برچسب قیمتی بالای ۶۰۰ تا ۱،۳۰۰ دلاری آن‌ها بکنید؛ قیمتی که برابر با دوربین‌های حرفه‌ای با قابلیت تعویض لنز است.
DSLR
در سال ۱۹۹۱، کداک اولین‌بار دوربین‌های عکاسی DSLR یا Digital Single Lens Reflex را معرفی کرد. این دوربین‌ها درواقع نمونه‌ی مدرن و جدید‌تر دوربین‌های SLR قدیمی هستند که از فیلم برای ثبت تصاویر بهره می‌بردند. به‌جز مدارهای به‌کاررفته در حسگر دیجیتال و نمایشگر پشت دوربین و سایر قسمت‌های الکترونیکی، همان آینه‌ی مکانیکی، منشور و منظره‌یاب نوری، فازیاب برای فوکوس خودکار و سیستم لنز که سال‌ها در دوربین‌های SLR آنالوگ استفاده می‌شد، در این دوربین‌ها نیز استفاده می‌شود. دوربین‌های DSLR از قابلیت تعویض لنز بهره می‌برند؛ به‌همین‌دلیل انتخاب اصلی عکاسان و کاربران حرفه‌ای به‌شمار می‌روند.
نیکون D850 / Nikon
درحقیقت فقط رسانه‌ی دوربین سنتی آنالوگ عوض شده و به‌جای ثبت تصویر روی فیلم‌های مکانیکی از حسگر دیجیتالی استفاده می‌شود. سنگین و حجیم بودن DSLRها از محدودیت‌هایی نشئت می‌گیرد که در این طراحی قدیمی وجود دارد. آینه‌ی درون دوربین‌های DSLR باید به‌اندازه‌ی حسگر دیجیتال باشد و منشوری که شعاع نور را برای انتقال به منظره‌یاب از عمودی به افقی تبدیل می‌کند نیز باید به‌اندازه‌ی آینه باشد که مجموع این‌ها به‌علاوه‌ی فضای لازم بین‌شان برای عملکرد صحیح باعث حجیم و سنگین شدن این دوربین‌ها می‌شود.
این دوربین‌ها در نمونههای گران‌قیمت خود، به حسگرهای فول‌فریم یا ۳۵ میلی‌متری مجهز هستند که نمایی مشابه با دوربین‌های مجهز به فیلم قدیمی دراختیار کاربران قرار می‌دهد؛ اما شرکت‌های سازنده برای کاهش ابعاد و قیمت این دسته از دوربین‌ها، مدل‌هایی با حسگر کوچک‌تر APS-C نیز تولید و به بازار عرضه کردند که البته درزمینه‌ی عکاسی هم‌چنان از توانایی بسیار زیادی برخوردار هستند.
پس از کداک در دهه‌های بعدی، شرکت‌های زیادی به بازار دوربین‌های DSLR وارد شدند؛ اما عمده‌ی سهم این بازار را ۵ شرکت ژاپنی کانن، نیکون، المپوس، پنتاکس و سونی دراختیار گرفتند. از این میان، دو شرکت کانن و نیکون همواره فرمانروای مطلق بازار DSLR به‌شمار می‌رفته‌اند؛ به‌طوری‌که در سال ۲۰۰۷ سهم این دو شرکت از بازار به‌ترتیب ۴۱ و ۴۰ درصد بوده است و بعد از آن‌ها سونی و المپوس هرکدام با دراختیار داشتن تنها ۶ درصد از سهم بازار در رتبه‌های بعدی قرار داشتند. درحال‌حاضر، نیز کانن و نیکون به‌ترتیب ۶۰ و ۳۵ درصد از بازار دوربین‌های عکاسی DSLR را دراختیار دارند. این دوربین‌ها بسته به قابلیت‌های خود قیمتی بینی ۵۰۰ تا ۶،۰۰۰ دلار دارند.
کاهش قیمت دوربین‌های DSLR و افزایش قیمت نمونههای خانگی، باعث شده است تا بسیاری از کاربران با ذهنیت کیفیت برتر دوربین‌های حرفه‌ای، خرید این دسته از دوربین‌ها را برای استفاده‌های عادی خود در دستور کار قرار دهند که اقدام کاملا اشتباهی است. درادامه با تشریح مراحل انتخاب بهترین دوربین باتوجه‌به نیاز کاربران، دلیل این موضوع گفته مشخص می‌شود.
بدون‌آینه
حذف آینه و قرارگیری مستقیم حسگر در پس لنز، جدید‌ترین فناوری دوربین‌های عکاسی است. با اینکه پیش از این نیز دوربین‌های خانگی و کامپکت با حذف آینه موفق به کاهش ابعاد و وزن خود شده‌اند، محصولات حرفه‌ای با قابلیت تعویض مقاومت بیشتری دربرابر این تغییر بنیادی از خود نشان دادند. خانواده‌ی بزرگ لنز و لوازم جانبی موجود DLSRها باعث شد تا شرکت‌های مطرح دنیای عکاسی تمایل زیادی به تغییر سیستم محصولات حرفه‌ای خود نشان ندهند؛ اما این موضوع در سال اخیر تغییرات زیادی کرده است.
پس از آنکه پاناسونیک در سال ۲۰۰۸ دوربین بدون‌آینه DMC-G1 را راهی بازار کرد، تعداد علاقه‌مندان و طرفداران دوربین‌های بدون‌آینه روزبه‌روز افزایش یافت؛ به‌طوری‌که کارشناسان حوزه‌ی عکاسی هرسال در انتظار عرضه‌ی دوربینی بدون‌آینه هستند تا بتواند DSLR را به زیر بکشد. بازار دوربین‌های بدون‌آینه هنوز آنچنان که باید بزرگ نیست؛ اما روند تغییر در شکل بازار محسوس است؛ چراکه تحقیقات انجام شده در حوزه‌ی عکاسی نشان از این دارد که تعداد کاربرانی که دوربین‌های سنگین مجهز به آینه (DSLR) را کنار گذاشته و به‌سمت نمونههای بدون‌آینه می‌روند، روزبه‌روز در حال افزایش است.
ازنظر متخصصان امر پی‌بردن به‌دلیل افزایش سهم دوربین‌های بدون‌آینه چندان سخت نیست؛ چراکه با عرضه‌ی هر نسل عملکرد ویوفایندرهای الکترونیکی و سیستم فوکوس خودکار بهتر از پیش می‌شود. همچنین رفته‌رفته تنوع لنزهای برای دوربین‌های بدون‌آینه افزایش می‌یابد. بسیاری از مستندسازان و عکاسانی که همیشه در سفر هستند، به سمت استفاده از دوربین‌های بدون‌آینه سوق پیدا می‌کنند؛ چراکه این دوربین‌ها با وزن و ابعاد کمتر، گزینه‌ی بهتری به‌نظر می‌رسند.
همچنین باید به مهاجرت شماری از عکاسان منظره، پرتره و ورزشی نیز اشاره کرد که دوربین‌های بدون‌آینه را ترجیح می‌دهند، حال آنکه بخش بزرگ‌تری هنوز دوربین‌های DSLR را ترجیح می‌دهند. تمامی این موارد باعث شده است تا کانن و نیکون نیز به‌تازگی دوربین‌های فول‌فریم و بدون‌آینه‌ی خود را معرفی کنند و از برنامه‌ی گسترده‌ی خود برای ورود به این حوزه خبر دهند.
درحال‌حاضر، دوربین‌های بدون‌آینه حرفه‌ای با قابلیت تعویض لنز، در انواع گسترده‌ای به بازار عرضه می‌شوند و به حسگرهای فول‌فریم، APS-C یا میکرو چهارسوم مجهز هستند که برچسب قیمتی ۵۰۰ تا ۴،۵۰۰ دلار را به‌همراه دارند. به‌اعتقاد عموم کارشناسان، دوربین‌های عکاسی بدون‌آینه آینده‌ی این صنعت هستند؛ به‌همین‌دلیل برای کاربرانی که به‌تازگی قصد ورود به دنیای محصولات حرفه‌ای با قابلیت تعویض لنز دارند، پیشنهاد می‌شود استفاده از این محصولات را در اولویت قرار بدهند.